Η Sharyn E. Parks και οι συνεργάτες της εξέτασαν τη συσχέτιση των μη ασφαλών πρακτικών ύπνου και του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Μητρώο Αιφνίδιων Απροσδόκητων Βρεφικών Θανάτων και το Σύστημα Παρακολούθησης και Εκτίμησης Κινδύνων στην Εγκυμοσύνη για τα μέλη της Ομάδας Ελέγχου. Συνολικά μελετήθηκαν 112 περιπτώσεις ασφυξίας που σχετίζονται με τον ύπνο και 300 ανεξήγητες περιπτώσεις βρεφικού θανάτου, ενώ τις ομάδες ελέγχου αποτέλεσαν 448 και 1.200 βρέφη αντίστοιχης ηλικίας.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πιθανότητες ασφυξίας που σχετίζεται με τον ύπνο και ανεξήγητου βρεφικού θανάτου, ήταν αυξημένες όταν οι πρακτικές ύπνου δεν ήταν ασφαλείς συγκριτικά με τις συνιστώμενες πρακτικές βρεφικού ύπνου.
Για την ασφυξία που σχετίζεται με τον ύπνο, οι πιθανότητες κυμαίνονταν από 18,7% για βρέφη που δεν μοιράζονται το δωμάτιο με τη μητέρα ή τον φροντιστή τους έως 1,9% για εκείνα που δεν κοιμούνται σε ύπτια θέση ύπνου, αντίστοιχα. Για τον ανεξήγητο θάνατο, οι αντίστοιχες προσαρμοσμένες πιθανότητες κυμαίνονταν από 1,6 έως 7,6%.
«Μετά από προσαρμογή για άλλους βρεφικούς και μητρικούς παράγοντες, η κοινή χρήση δωματίου, ανεξάρτητα από την κοινή χρήση επιφάνειας, ήταν προστατευτική τόσο για αιτιολογημένους όσο και για ανεξήγητους βρεφικούς θανάτους», γράφουν οι συγγραφείς. «Αυτή η σημαντική διάκριση μεταξύ των παραγόντων κινδύνου είναι κάτι που δεν έχει γίνει σε πρόσφατες μελέτες».
