Στα πρώιμα στάδια του σχεδιασμού αρμάτων μάχης, σχεδιάστηκαν και δοκιμάστηκαν οχήματα διαφόρων μορφών και διαστάσεων. Κάποια από αυτά αποδείχθηκαν ιδιαίτερα αποτελεσματικά και συνεχίστηκαν να εξελίσσονται, αλλά τα περισσότερα δεν προχώρησαν ποτέ. Το «τσαρικό άρμα μάχης», ευρέως γνωστό ως Tsar Tank, είναι ένα από αυτά.
Επρόκειτο για ένα γιγαντιαίο τεθωρακισμένο και οπλισμένο τρίκυκλο, το οποίο για την εποχή του αποτέλεσε έναν καινοτόμο σχεδιασμό άρματος μάχης, ο οποίος όμως εν τέλει θεωρήθηκε αποτυχημένος.
Ποιο Ήταν το Τσαρικό Άρμα;
Το Τσαρικό Άρμα, το οποίο αποκαλούνταν Netopyr που στα ρωσικά σημαίνει Πιπιστρέλλος και Lebedenko Tank, ήταν ένα ρωσικό τεθωρακισμένο όχημα που δημιουργήθηκε από τους μηχανικούς Νικολάι Λεμπεντένκο, Νικολάι Γεγκόροβιτς Ζουκόβσκι, Μπόρις Στέτσκιν και Αλεξάντερ Μικούλιν περίπου το 1914.
Το άρμα μοιάζει σαν να βγήκε από κάποια δυστοπική ταινία επιστημονικής φαντασίας, ωστόσο είναι πέρα για πέρα πραγματικό. Οι Ρώσοι το είχαν κατασκευάσει κανονικά, σύμφωνα με τα σχέδια των μηχανικών του.
Το Tsar Tank διαφέρει σε τεράστιο βαθμό από τα σύγχρονα άρματα μάχης και αυτό είναι λογικό αν σκεφτούμε ότι αναπτύχθηκε περισσότερο από έναν αιώνα πριν. Αυτό που το καθιστά ιδιαίτερο είναι το γεγονός πως διαθέτει τρεις τροχούς αντί για ερπύστριες, οι οποίες κατά τα χρόνια έχουν αποτελέσει ένα κύριο χαρακτηριστικό των αρμάτων μάχης.
Η ιδέα του γεννήθηκε στο ιδιωτικό εργαστήρι του Λεμπεντένκο στην Μόσχα, το οποίο σχεδίαζε όπλα για τον ρωσικό στρατό. Όταν ο Ρώσος μηχανικός επίδειξε ένα μοντέλο του Τσαρικούς Άρματος σε κοινό, ο τότε αυτοκράτορας της Ρωσίας Νικόλαος Β' εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που λέγεται ότι επένδυσε εκατοντάδες χιλιάδες ρούβλια από τα δικά του χρήματα για την χρηματοδότηση του προγράμματος.
Με αυτήν την χρηματοδότηση το Τσαρικό Άρμα μπορούσε πλέον να γίνει πραγματικότητα. Το πρωτότυπο κατασκευάστηκε με δύο κινητήρες Maybach ισχύος 240 αλόγων, οι οποίοι τοποθετήθηκαν σε κάθε έναν από τους δύο μεγάλους τροχούς. Ωστόσο ο ιδιαίτερος σχεδιασμός και το μεγάλο του βάρος δεν επέτρεπαν στο όχημα να ξεπεράσει την ταχύτητα των 16 με 17 χλμ/ώρα. Το κύτος του Tsar Tank θα εξοπλίζονταν με έναν πυργίσκο με πολυβόλα ή ελαφριά πυροβόλα 76,2 χιλιοστών.
Αν και θεωρητικά ο ιδιαίτερος σχεδιασμός του θα πρόσδιδε στο όχημα ασύγκριτη ευκινησία, οι δοκιμές του πρωτοτύπου έδειξαν το αντίθετο. Το 1915 αποδείχθηκε πως οι δύο μεγάλες ρόδες όχι μόνο δεν βοηθούσαν το άρμα να περάσει από δύσκολες επιφάνειες, αλλά κολλούσαν πολύ εύκολα σε μαλακό έδαφος. Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο το Τσαρικό Άρμα εγκαταλείφθηκε τελείως λίγο αργότερα.
