Ο πόλεμος Αψβούργων – Οθωμανών του 1788-91 δεν υπήρξε ο ευτυχέστερος για τον Αυστριακό μονάρχη Ιωσήφ Β’ ο οποίος, ούτως ή άλλως δεν διακρινόταν για τα στρατιωτικά του χαρίσματα. Ωστόσο η «ήττα» στο Καράνσεμπε, στην περιοχή του Βανάτου της σημερινής νοτιοδυτικής Ρουμανίας ήταν μια από τις πλέον ντροπιαστικές που έχει υποστεί στρατιωτικός ηγέτης στην ιστορία.
Ο Αψβούργος αυτοκράτορας επικεφαλής μιας ισχυρής στρατιάς 100.000 περίπου ανδρών είχε εκστρατεύσει στη περιοχή. Το βράδυ της 21ης Σεπτεμβρίου 1788 ο Ιωσήφ και οι άνδρες του είχαν στρατοπεδεύσει κοντά στην ομώνυμη πόλη.
Περιμετρικά του στρατοπέδου είχαν αναπτυχθεί τμήματα ελαφρού ιππικού – ουσάρων – ως προκάλυψη για αποφυγή τυχόν τουρκικής προσπάθειας αιφνιδιασμού. Ωστόσο ορισμένοι ουσάροι, περνώντας τον ποταμό Τάμι, συνάντησαν μια ομάδα Τσιγγάνων από τους οποίους προμηθεύτηκαν ποτά. Σύντομα οι ουσάροι μέθυσαν και η καταστροφή δεν άργησε…
Τα νέα διαδόθηκαν και ορισμένοι πεζοί πέρασαν επίσης τον ποταμό ζητώντας ποτό από τους ουσάρους. Οι τελευταίοι αρνήθηκαν και μάλιστα δημιούργησαν ένα πρόχειρο «οχυρό» με βαρέλια. Σύντομα η κατάσταση εκτραχύνθηκε και τις εκατέρωθεν ύβρεις ακολούθησε ο πρώτος πυροβολισμός και μοιραία η συμπλοκή.
Ορισμένοι πανικόβλητοι στρατιώτες που άκουσαν τον ήχο της συμπλοκής άρχισαν να φωνάζουν «οι Τούρκοι, οι Τούρκοι».
Οι μεθυσμένοι ουσάροι τράπηκαν τότε σε φυγή. Ο πανικός σύντομα επικράτησε σε όλο το στρατόπεδο . Αυστριακοί, Σέρβοι, Κροάτες, Ιταλοί και άλλοι στρατιώτες από κάθε γωνιά της πολυεθνικής και πολύγλωσσης Αυτοκρατορίας των Αψβούργων, αδυνατώντας να συνεννοηθούν, άρχισαν να πυροβολούν εναντίον ότι κινείτο με μοιραία αποτελέσματα.
Κάποιοι ψύχραιμοι αξιωματικοί προσπάθησαν να σταματήσουν τους πανικόβλητους στρατιώτες αλλά οι κραυγές τους «Αλτ, Αλτ» παρερμηνεύτηκαν σε «Αλλάχ, Αλλάχ». Πιστεύοντας ότι τους επιτίθονταν οι Τούρκοι πεζοί και πυροβολητές άρχισαν να βάλλουν κατά του ιππικού. Σύντομα όλη η αυστριακή στρατιά είχε τραπεί σε φυγή. Ο αυτοκράτορας Ιωσήφ δεν κατάφερε να σταματήσει τον πανικό και παραλίγο να σκοτωθεί όταν έπεσε από το άλογό του.
Η αυστριακή στρατιά είχε ηττηθεί μόνη της. Ο αριθμός των νεκρών και των τραυματιών δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί. Πηγές της εποχής έκαναν λόγο για 150 νεκρούς και 1.200 τραυματίες. Άλλες, σύγχρονες όμως, πηγές ανεβάζουν τις απώλειες της μάχης στους 10.000, αριθμός που πιθανότατα είναι υπερβολικά εξογκωμένος.
Σε κάθε περίπτωση η επαίσχυντη αυτή υπόθεση έπληξε δραματικά το γόητρο του αυτοκράτορα και των ανδρών του.
