Παντού στην Μεσόγειο υπάρχει Ελλάδα, αυτό οφείλουμε ως έθνος να το θυμόμαστε και να το προβάλουμε συνεχώς, κάτι που δεν κατανοούμε ορθά ως πολιτικός κόσμος, ειδικά κατά των τουρκικών ιστορικών προκλήσεων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Με αφορμή την σημερινή επίσκεψη του Σύριου ΥΠΕΞ στην Αθήνα, καλό θα ήταν να τονιστεί η ασφάλεια των Ελληνορθοδόξων της χώρας αυτής, και η τεράστια αρχαία και βυζαντινή κληρονομιά που υπάρχει και ανακαλύπτεται συνεχώς.
Σύμφωνα με αραβικές πηγές , "μια απίστευτη ανακάλυψη έγινε σήμερα στη Μανμπίτζ (Ανατολικό Χαλέπι), με μια επιτύμβια ή αναθηματική πλάκα με αρχαία ελληνική επιγραφή και έναν σκαλιστό αετό, η οποία ανακαλύφθηκε κοντά στην αγορά του Καρδαμόμου. Το τεχνούργημα μεταφέρθηκε σε ασφαλή τοποθεσία για περαιτέρω μελέτη".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Ελλάδα ξεπουλιέται σε ξένα χέρια! Πάει και η ΕΛΒΟ...Ολοκληρώθηκε η εξαγορά της ελληνικής αμυντικής εταιρείας από την ισραηλινή SK Group
Πριν μερικά χρόνια, κατά την διάρκεια επιχειρήσεων του Συριακού Αραβικού Στρατού, ανακαλύφθηκαν τρία βυζαντινά ψηφιδωτά μωσαϊκά σε έναν αρχαιολογικό χώρο, στην περιοχή γύρω από την πόλη Uqerbat της ανατολικής υπαίθρου της Χάμα.
Ο επικεφαλής του τμήματος Αρχαιοτήτων και Μουσείων της Χάμα είχε αναφέρει ότι ο χώρος που ανακαλύφθηκε είναι ένα δάπεδο ελληνορθόδοξης εκκλησίας, που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα μ.Χ.
Επρόκειτο για τα θεμέλια μιας εκκλησίας στην περιοχή και επιπρόσθετα τις τρεις ψηφιδωτές πλάκες στις οποίες απεικονίζονταν διάφορα σχέδια πτηνών, μοτίβα λουλουδιών και επιγραφές στα ελληνικά.
Μία από τις πλάκες ανέφερε: "Επί του Αγιωτάτου ημών Επισκόπου Αλεξάνδρου του Οσιοτάτου, του Ευλαβεστάτου Ευανγέλου ευξαμένοι".
Οι Έλληνες της Συρίας πρωτοέφτασαν τον 7ο αιώνα π.Χ. και απέκτησαν σημαντική ισχύ κατά την ελληνιστική περίοδο όταν η περιοχή υπήρχε τμήμα της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών.
Σήμερα, υπάρχει μια ελληνική κοινότητα περίπου 4.500 κατοίκων στην Συρία , οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν συριακή υπηκοότητα και ζουν κυρίως στο Χαλέπι (το κύριο εμπορικό και οικονομικό κέντρο της χώρας), στο Μπανίγιας, στην Ταρτούς και στην Δαμασκό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Διαγράφουν την ιστορία μας! Εκατ. κονδύλια της ΕΕ για έργο του Κορανίου: Οι ειδικοί προειδοποιούν για ισλαμιστικό λόμπι
Υπάρχουν όμως και πολλές χιλιάδες ακόμη ελληνόφωνοι εκτός τους Συρο-κρητικούς του Χαμιντιέ.
Οι Συροκρητικοί ή Τουρκοκρητικοί αποτελούν σημαντικό αριθμό Ελλήνων Μουσουλμάνων, περίπου 30.000, με καταγωγή από την Κρήτη. Ζουν στη συνοριακή περιοχή της Συρίας και του Λιβάνου από τα τελευταία χρόνια του Οθωμανικού Σουλτανάτου.
Οι Μουσουλμάνοι αυτοί εγκαταστάθηκαν εκεί από τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ μετά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897–98. Το πιο σημαντικό κρητομουσουλμανικό χωριό στη Συρία είναι το Χαμιντιέ, όπου πολλοί από τους κατοίκους συνεχίζουν να μιλούν την κρητική διάλεκτο ως πρώτη τους γλώσσα.
Η ελληνική παρουσία μαρτυρείται από νωρίς, και μάλιστα το ίδιο το όνομα της χώρας ( Συρία) προέρχεται από μια ελληνική λέξη για την Ασσυρία .
«Όλοι οι Έλληνες της Συρίας είναι ανήσυχοι και φοβούνται. Υπάρχει αγάπη για την Ελλάδα. Μέχρι στιγμής όμως, δεν σκεφτόμαστε να γυρίσουμε στην πατρίδα» δήλωσε πριν μερικούς μήνες χαρακτηριστικά μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, ο κ. Γιώργος Μάμαρης, Έλληνας κάτοικος της Δαμασκού, αναφερόμενος στην κατάσταση που επικρατεί στη Συρία μετά τις τελευταίες εξελίξεις.
Στην Συρία σήμερα υπάρχουν πληθυσμοί που παρουσιάζουν ένα από τα δύο βασικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου Νεοέλληνα: δηλαδή την ελληνική γλώσσα και τη χριστιανική ορθόδοξη θρησκεία.
Η Ελλάδα ως κράτος δεν έκανε ποτέ χρήση του “ πυρηνικού όπλου”, δηλαδή του τεράστιου ελληνικού πολιτισμού, και των εναπομεινάντων ελληνόφωνων κατοίκων σε ολόκληρη την λεκάνη της Μεσογείου, από την Αίγυπτο και την Συρία, μέχρι την Λιβύη και την Τυνησία και την Αλγέρια, όπου υπάρχουν ελληνικά ίχνη.
Ακόμη δεν χρησιμοποιούμε τους Έλληνες της διασποράς, που ζουν κατά χιλιάδες ακόμη και στην Ρωσία, την Ουκρανία, μέχρι το μακρινό Πακιστάν που ζουν οι Καλάς και οι Πατάνς.
Ο ελληνικός πολιτισμός είναι το τρομερό όπλο που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας, μαζί με τα ελαττώματα της φυλής μας ( μίσος , έχθρα, διχόνοια κά), το οποίο δυστυχώς ουδέποτε το χρησιμοποιήσαμε λογικά, για να πετύχουμε στην επιβίωση του κράτους μας, και κυρίους του Έθνους μας.
