Στην Ελλάδα, οι νέοι φεύγουν από το πατρικό σπίτι κατά μέσο όρο στα 30,7 χρόνια, που αποτελεί μία από τις υψηλότερες ηλικίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2024.
Παρά την καθυστερημένη ανεξαρτητοποίηση, το κόστος στέγασης επιβαρύνει ιδιαίτερα τη νεολαία, με το 30,3% των νέων να ξοδεύει πάνω από το 40% του εισοδήματός του για κατοικία. Αυτή η διπλή πρόκληση κατατάσσει τη χώρα ανάμεσα σε εκείνες όπου οι νέοι βιώνουν τη μεγαλύτερη πίεση για στέγη στην Ευρώπη.
Το 2024, οι νέοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση έφυγαν από το πατρικό τους σπίτι σε μέση ηλικία τα 26,2 έτη, ελαφρώς χαμηλότερη σε σχέση με τα 26,3 έτη το 2023. Από το 2002, η μέση ηλικία μετακίνησης κυμάνθηκε μεταξύ 26,1 ετών (το 2019) και 26,8 ετών (το 2006).
Οι μεγαλύτερες μέσες ηλικίες καταγράφηκαν στην Κροατία (31,3 έτη), τη Σλοβακία (30,9), την Ελλάδα (30,7), την Ιταλία (30,1) και την Ισπανία (30,0). Στον αντίποδα, οι χαμηλότερες ηλικίες συναντώνται στη Φινλανδία (21,4), τη Δανία (21,7) και τη Σουηδία (21,9).
Η πίεση του κόστους στέγασης
Σε μια περίοδο που το κόστος στέγασης αποτελεί αντικείμενο έντονου δημόσιου διαλόγου, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι νέοι επηρεάζονται εντονότερα. Το 2024, το 9,7% των ατόμων ηλικίας 15–29 ετών στην Ε.Ε. ζούσε σε νοικοκυριά που διέθεταν το 40% ή και περισσότερο του διαθέσιμου εισοδήματός τους για στέγαση (δείκτης housing cost overburden), ενώ στο σύνολο του πληθυσμού το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 8,2%.
Οι διαφοροποιήσεις μεταξύ των χωρών είναι μεγάλες. Η Ελλάδα (30,3%) και η Δανία (28,9%) κατέγραψαν τα υψηλότερα ποσοστά, με μεγάλη διαφορά από την Ολλανδία (15,3%), τη Γερμανία (14,8%) και τη Σουηδία (13,5%). Στον αντίποδα, την καλύτερη εικόνα είχαν η Κροατία (2,1%), η Κύπρος (2,8%) και η Σλοβενία (3,0%).
Οι νέοι πιο εκτεθειμένοι από τον γενικό πληθυσμό
Σε 16 κράτη-μέλη της Ε.Ε., ο δείκτης επιβάρυνσης κόστους στέγασης ήταν υψηλότερος για τους νέους σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Οι μεγαλύτερες αποκλίσεις παρατηρήθηκαν στη Δανία (14,3 ποσοστιαίες μονάδες), στην Ολλανδία (8,4 μονάδες) και ακολούθησαν η Γερμανία και η Σουηδία.
Επιπλέον, σε αρκετές χώρες όπου οι νέοι φεύγουν από το γονικό σπίτι νωρίτερα —όπως η Δανία, η Ολλανδία, η Γερμανία, η Σουηδία και η Φινλανδία— το κόστος στέγασης αποδεικνύεται δυσανάλογα υψηλό για τις νεότερες ηλικιακές ομάδες. Αντίθετα, σε κράτη όπου οι νέοι αργούν να ανεξαρτητοποιηθούν —όπως η Κύπρος, η Κροατία και η Ιταλία— το ποσοστό επιβάρυνσης είναι χαμηλότερο.
