Οι ημέρες των Χριστουγέννων πλησιάζουν και όλοι ανυπομονούν να γευτούν τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες. Φαίνεται, όμως, ότι φέτος πιο οικονομικό θα είναι για το νοικοκυριό να τα φτιάξει παρά να τα αγοράσει…
Οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα έχουν ήδη αρχίσει να βγαίνουν στις βιτρίνες των ζαχαροπλαστείων, αλλά ο περισσότερος κόσμος είναι διστακτικός.
“Δεν μπορώ να αυξήσω τις τιμές στα μελομακάρονα και στους κουραμπιέδες. Έρχεται κόσμος στη βιτρίνα, τα κοιτάνε και παίρνουν τρία κομμάτια. Ο κόσμος δεν έχει χρήματα…”, εξομολογείται στο DEBATER η κ. Χριστίνα, αρτοποιός τριάντα πλέον χρόνια που διατηρεί το καταστήματα της στο Κουκάκι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Aljazeera: Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η βόμβα στην πλατεία Ταξίμ ήταν δουλειά του ΡΚΚ
“Έχω απορροφήσει όλες τις αυξήσεις. Δεν βγαίνει! Δεν βγαίνει άλλο! Μου έρχεται ο παππούς που παίρνει τη φρατζόλα 0,60€ και μου φέρνει 0,50€ και μου λέει κιόλας: ‘Χριστινάκι δώσε μου και μια σακούλα’. Τι να κάνω; Να του πω ότι κάνει 0,09€; ‘Τρώω’ και τη σακούλα τη χρέωση της. 70% αυξήθηκαν οι πρώτες ύλες! Η ζάχαρη έκανε 0,63€ και τώρα την παίρνουμε 1,27€ Πλάκα μας κάνουν τώρα;”, διερωτάται κρατώντας τους λογαριασμούς στα χέρια της.
Από τη μια το χαμόγελο της δημιουργίας και της παραγωγής των προϊόντων της και από την άλλη τα υπέρογκα έξοδα που έρχονται σε αντίθεση στις χαρακτηριστικές φωτογραφίες του DEBATER.
Μπήκε να δουλέψει παραγωγή μετά από 37 χρόνια για να κρατήσει όπως λέει “το μαγαζάκι μου και να συνεχίζω να πληρώνω το προσωπικό μου. Τι να κάνω; Να κόψω από τις υπερωρίες των εργαζομένων μου, από το σάντουιτς τους που θα φάνε στο μαγαζί. Είμαστε άνθρωποι πάνω απ όλα!”, λέει συγκινημένη.
Οι τιμές για τα γιορτινά εδέσματα
Τις τιμές παρά τις αυξήσεις των πρώτων υλών τις κράτησε ίδιες με πέρσι. “12,5€ το μελομακάρονο και 13,5€ τον κουραμπιέ το κιλό. Ξέρεις πόσο πρέπει να πουλήσουμε με την αύξηση στο βούτυρο;”, ενώ συνεχίζει αγανακτισμένη λέγοντας ότι:
“Δουλεύω από τα 16 μου, είμαι 55 ετών και δεν ξέρω να κάνω τίποτα άλλο στη ζωή μου. Έχω απορροφήσει όλες τις αυξήσεις γιατί τους ανθρώπους εδώ τους ξέρω 37 χρόνια και τους έχω ζήσει και στις καλές τους, αλλά και στις κακές τους εποχές. Δεν θα ρίξω την ποιότητα των προϊόντων μου. Αλλά όλο αυτό κάπου θα καταλήξει. Κάπου πρέπει να κόψω… Όλα μας τα χρήματα τα έχουμε ρίξει σε αυτή την οικογενειακή επιχείρηση για να καταφέρουμε να πάρουμε μια σύνταξη, που τελικά θα πεθάνουμε πριν την πάρουμε…”, διαπιστώνει η κ. Χριστίνα.
Από την μεριά της, η προμηθεύτρια πρώτων υλών στα αρτοποιία, κ. Ειρήνη, τονίζει ότι: “οι αρτοποιοί, οι ζαχαροπλάστες, αναγκάζονται να απορροφήσουν τις αυξήσεις στις πρώτες ύλες. Αγόραζαν 60% φθηνότερα τη ζάχαρη, το αλεύρι, κυρίως τα λάδια. Έρχεται και το ενεργειακό. Πολλοί κλείνουν δεν σας κρύβω την αλήθεια. Στις πρώτες ύλες δεν μπορούν να αφήσουν φέσι, αλλά δυσκολεύονται να το πληρώσουν. Αγοράζουν προϊόν έτοιμο γιατί δεν μπορούν να το παράγουν λόγω ακριβών πλέον πρώτων υλών…”.
