Ο Σεργκέι Μπαλμάσοφ, ειδικός στο Ρωσικό Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων και στο Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής και σύμβουλος του Κρεμλίνου αποκάλυψε κάτι πραγματικά συνταρακτικό για την μεγαλόνησο.
Ο ίδιος ανέφερε σε ρωσικό ΜΜΕ: “Πριν από λίγο καιρό, μερικοί από εμάς συζητήσαμε την πιθανότητα ανταλλαγής αναγνωρίσεων της Βόρειας Κύπρου και της Αμπχαζίας από τη Ρωσία και την Τουρκία, αντίστοιχα.
Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μια τέτοια αμοιβαία αναγνώριση αναπόφευκτα θα εγείρει το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου, επομένως δεν μπορούμε να παίξουμε με μια τέτοια κυριαρχία σε αυτήν την σερβική περιοχή”.
Χοντρά παιχνίδι από τον Ερντογάν, που προφανώς θέλει να φροντίσει την υστεροφημία του, για αυτό και εκτιμάται ότι στράφηκε μετά την άρνηση των Ρώσων στον Τραμπ, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του, μεταξύ άλλων που συζήτησε μαζί του.
Ο Τραμπ ως γνήσιος επιχειρηματίας, πήρε το τουρκικό χρήμα με παραγγελίες επιβατικών αεροσκαφών κά, ενώ δεν υποσχέθηκε τίποτα επίσημο, αλλά η περίπτωση να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά η Τουρκία από τον ίδιο ως μικρό αντάλλαγμα ως πιθανό σενάριο, θα πρέπει να κρούσει καμπάνες στην ελληνική διπλωματία.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κάλεσε πρόσφατα τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει την ψευδο-αποκαλούμενη “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου” και να τερματίσει τη διεθνή της απομόνωση.
Κατά τη διάρκεια της γενικής πολιτικής συζήτησης στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Τούρκος πρόεδρος σημείωσε ότι «η Τουρκία έχει δικαιώματα και δικαιοδοσία δυτικά του νησιού της Κύπρου, ενώ οι Τουρκοκύπριοι έχουν νόμιμα δικαιώματα στην παρακείμενη υφαλοκρηπίδα».
Ο Ερντογάν ως γνωστόν, επιδιώκει μια λύση στο Κυπριακό η οποία «δεν θα μπορεί να οικοδομηθεί με βάση το ομοσπονδιακό μοντέλο, το οποίο έχει επανειλημμένα προταθεί αλλά έχει αποτύχει λόγω της αδιάλλακτης θέσης της ελληνοκυπριακής πλευράς», σύμφωνα με τον ίδιο.
Ταυτόχρονα, η Άγκυρα «θέλει να δει το Αιγαίο Πέλαγος και την Ανατολική Μεσόγειο ως μια περιοχή σταθερότητας και ευημερίας, όπου τα νόμιμα συμφέροντα όλων των μερών γίνονται σεβαστά», ( ζητώντας και αυτή ένα μεγάλο κομμάτι παρόλο που δεν το δικαιούται).
Όπως είναι γνωστό, η ΤΔΒΚ δημιουργήθηκε παράνομα στις 15 Ιουλίου 1974, όταν τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στο νησί.
Η παράνομη ανεξαρτησία της Βόρειας Κύπρου ανακηρύχθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1983.
Επίσημα, καμία χώρα εκτός από την Τουρκία δεν την έχει αναγνωρίσει.
Ωστόσο, η Κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο έχει καθεστώς παρατηρητή σε δύο μεγάλους διεθνείς οργανισμούς, τον οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας και τον οργανισμό Τουρκόφωνων κρατών, ενώ έχει γραφεία αντιπροσωπείας σε αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου.
Τι δηλώνουν Ρώσοι σύμβουλοι του Πούτιν για το Κυπριακό και τα μυστικά παιχνίδια του Τούρκου προέδρου με τον Πούτιν
“Η πρόθεση του Τούρκου ηγέτη να προωθήσει το ζήτημα της Κατεχόμενης Κύπρου είναι κατανοητή για τον ίδιο, αφού ο Ερντογάν χρειάζεται πολιτική επιτυχία, συμπεριλαμβανομένης της διεθνούς σκηνής, πριν από τις νέες εκλογές”, δηλώνει ο Κιρίλ Σεμένοφ, ειδικός στο Ρωσικό Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων (RIAC), ο συνεχίζοντας τόνισε:
«Ο Ερντογάν ενδιαφέρεται, φυσικά, να διατηρήσει τη θέση του στη χώρα και καταβάλλει προσπάθειες για να το κάνει με διάφορους τρόπους. Προφανώς, η ομάδα του πιστεύει ότι η προώθηση της αναγνώρισης της Κατεχόμενης Κύπρου σε διεθνείς πλατφόρμες θα ωφελούσε τη φήμη του νυν αρχηγού του κράτους».
SP: Πόσο επιτυχημένη θα μπορούσε να είναι αυτή η πρόοδος; Άλλωστε, πολλά εξαρτώνται από τη θέση όχι μόνο της ελληνικής πλευράς αλλά και του ΝΑΤΟ. Και η συμμαχία είναι απίθανο να ενδιαφέρεται να επιδεινώσει τις διαφορές μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.
Απάντηση Σεμένοφ: «Το θέμα είναι ότι αυτό δεν είναι προς το συμφέρον του ΝΑΤΟ, αλλά σε τελική ανάλυση, πολλοί στη Δύση πιστεύουν εδώ και καιρό ότι η Βόρεια Κύπρος πρέπει να αναγνωριστεί. Η συναίνεση είναι εδώ και καιρό ότι η διασφάλιση της ενότητας της Κύπρου είναι πολύ δύσκολη». Και αυτό δεν είναι τόσο σοβαρό πρόβλημα για το ΝΑΤΟ.
Και δεν πρόκειται για υποστήριξη απόσχισης, αλλά είναι απλώς το θέμα ότι ένα κράτος έχει χωριστεί στα δύο. Είναι ήδη δύσκολο να αναγκάσει κανείς το ελληνικό και το τουρκικό τμήμα του νησιού να ζήσουν μαζί σε μία χώρα.
Έτσι, αργά ή γρήγορα, οι δύο πλευρές θα φτάσουν σε έναν πολιτισμένο διαχωρισμό.
Φυσικά, οι Ελληνοκύπριοι έχουν το δικό τους όραμα για την κατάσταση, αλλά πολλοί από αυτούς υποστηρίζουν επίσης μια λύση που οργανώνει επίσημα την ξεχωριστή ύπαρξη των δύο τμημάτων ενός κάποτε ενιαίου κράτους.
Η κατάσταση θυμίζει όλο και περισσότερο αυτό που παρατηρήσαμε προηγουμένως στην Τσεχοσλοβακία ή τη Γιουγκοσλαβία, όπου οι πολιτικές πραγματικότητες ώθησαν τη χώρα προς την διαίρεση.
SP: Εάν υπάρχει κατανόηση της ανάγκης αναγνώρισης της Βόρειας Κύπρου, θα μπορούσε η Ρωσία, υπό αυτές τις συνθήκες, να ανταλλάξει μια τέτοια αναγνώριση με ευρεία επίσημη αναγνώριση της Κριμαίας ως μέρους της επικράτειάς της;
Απάντηση Σεμένοφ: «Πιθανότατα θα μπορούσαν, δεδομένων ορισμένων διεθνών συνθηκών, αν, ας πούμε, η αναγνώριση της Κριμαίας επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στο τελικό στάδιο της διευθέτησης της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης.
Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έχει επανειλημμένα υπαινιχθεί αυτή την πιθανότητα.
Αν μιλάμε για την αναγνώριση της Κριμαίας από την Τουρκία ως ρωσικής σε αντάλλαγμα για τη συμφωνία της Μόσχας με το επίσημο καθεστώς της Βόρειας Κύπρου, η Άγκυρα, φυσικά, δεν θα συμφωνούσε σε αυτό από μόνη της.
Επίσης αυτό θα έβλαπτε έτσι τις σχέσεις με την Ουκρανία, οι οποίες είναι κρίσιμες για την Τουρκία, όσον αφορά τη διατήρηση της στρατηγικής της συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας.
Αλλά αν η ευρεία αναγνώριση της Κριμαίας ως μέρους της Ρωσίας κυρωθεί διεθνώς, τότε η Τουρκία θα μπορούσε να συμφωνήσει σε ένα τέτοιο βήμα», καταλήγει ο ίδιος.
«Η Κριμαία είναι δική μας. Είναι ήδη ρωσική, αυτό είναι γεγονός», τονίζει ο Σεργκέι Μπαλμάσοφ, έτερος ειδικός στο Ρωσικό Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων και στο Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι “ από την άλλη πλευρά, η Τουρκία δεν θα συμφωνήσει σε αυτό, καθώς έχει μακροπρόθεσμα σχέδια για την Κριμαία. Θυμούνται όλοι καλά πώς αυτή η περιοχή ήταν υποτελές κράτος υπό τους Οθωμανούς. Και η Άγκυρα ελπίζει ότι στο πλαίσιο της σύγκρουσής μας με την Ουκρανία, θα κερδίσει κάτι".
SP: Δεν θα συμφωνήσουμε σε μια «ανταλλαγή αναγνωρίσεων»;
Απάντηση Μπαλμάσοφ: “Πριν από λίγο καιρό, μερικοί από εμάς συζητήσαμε την πιθανότητα ανταλλαγής αναγνωρίσεων της Βόρειας Κύπρου και της Αμπχαζίας από τη Ρωσία και την Τουρκία, αντίστοιχα.
Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μια τέτοια αμοιβαία αναγνώριση αναπόφευκτα θα εγείρει το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου, επομένως δεν μπορούμε να παίξουμε με μια τέτοια κυριαρχία σε αυτήν την σερβική περιοχή.
SP: Γιατί ο Ερντογάν επέστησε ξανά την προσοχή στο ζήτημα του καθεστώτος της Βόρειας Κύπρου;
Απάντηση Μπαλμάσοφ: "Παρά την τόσο ηχηρή δήλωση για το θέμα αυτό, καταλαβαίνει πολύ καλά ότι κανείς δεν θα αναγνωρίσει την Βόρεια Κύπρο.
Πιθανότατα, αυτό γίνεται για να αποσπάσει την προσοχή από τις άλλες ενέργειές του, συμπεριλαμβανομένων των ενεργειών του στη Λιβύη, τη Συρία, το Σαχέλ και ούτω καθεξής.
Συνολικά, αυτό μοιάζει με μια προσπάθεια πίεσης σε ορισμένες χώρες. Είναι πιθανό ότι ορισμένες θα αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία της Βόρειας Κύπρου, αφού υπάρχουν χώρες που ανταλλάσσουν τέτοιες αποφάσεις με αντάλλαγμα κάποια χρηματοδότηση, για παράδειγμα, στην Ωκεανία.
Επίσης μπορεί να προσπαθήσουν να διαπραγματευτούν με την Άγκυρα για το θέμα αυτό".
SP: Για να το πετύχει αυτό, ο Τούρκος πρόεδρος δεν χρειαζόταν απαραίτητα να χρησιμοποιήσει την πλατφόρμα του ΟΗΕ. θα μπορούσε να είχε καταλήξει σε συμφωνία με αυτές τις χώρες αθόρυβα;
Απάντηση Μπαλμάσοφ: " Η πλατφόρμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε ένα σημείο συζήτησης, αν και έχει υπάρξει ένα τέτοιο στο παρελθόν.
Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα εναντίον μας, για παράδειγμα από την ουκρανική πλευρά. Χρησιμοποιείται συχνά για να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από κάποια πιο πιεστικά ζητήματα, και αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη".
Χοντρά παιχνίδια με θέμα τον κυπριακό ελληνισμό αν πλήρη αγνοία του από τους Τούρκους που δείχνουν έμπρακτα ότι θέλουν τετελεσμένα παντού σε Κύπρο, Αιγαίο, μειονότητα, Νότια της Κρήτης, με μια φόρα που θα φέρει πιθανόν ακόμα και πολεμική εμπλοκή με την Ελλάδα.
