Οι Ουκρανικές επιθέσεις με drone στη Σεβαστούπολη, κατά του Ρωσικού ναυστάθμου, σε συγκερασμό με την βύθιση του MOSKVA και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το μοναδικό αεροπλανοφόρο Ναύαρχος Κουζνετσόφ, ιδίως μετά την φωτιά που ξέσπασε σε αυτό στα τέλη του 2022, ενώ βρισκόταν στο λιμάνι του Μουρμάνσκ, έχουν ως αποτέλεσμα το Ρωσικό πολεμικό Ναυτικό να διαδραματίζει πλέον ελάχιστο έωα κανένα ρόλο στην εξέλιξη των επιχειρήσεων στην Ουκρανία.
Εκτός αυτού η Ρωσία πλέον δεν διαθέτει κανένα αεροπλανοφόρο με αποτέλεσμα να περιοριστούν πολύ οι δυνατότητές της στη Συρία και στην Ανατολική Μεσόγειο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κριμαία: Ο διορισμένος από τη Ρωσία κυβερνήτης της Σεβαστούπολης δήλωσε πως καταρρίφθηκε ουκρανικό drone
Τα παραπάνω ώθησαν στις 5 Ιανουαρίου, τον ηγέτη του Ρωσικού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, Σεργκέι Καργκίνοφ, να προτείνει στη ρωσική κυβέρνηση να αγοράσει ξανά το σοβιετικό αεροπλανοφόρο που η Ουκρανία είχε πουλήσει προηγουμένως στην Κίνα, όπως ανέφερε το RIA Novosti.
"Η Ρωσία θέλει πίσω το αεροπλανοφόρο της Liaoning που αγόρασε η Κίνα από την Ουκρανία για λίγα μπουκάλια βότκα", είναι ο τίτλος σχετικού με το θέμα άρθρου, έγκριτου Διεθνούς ΜΜΕ, του οποίο τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Όταν η πρώην Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε, η Ουκρανία πούλησε το καταδρομικό πλοίο της κλάσης Kuznetsov στην Κίνα.
Πάνω από δύο δεκαετίες αργότερα, ένα ρωσικό πολιτικό κόμμα ζήτησε από τη ρωσική κυβέρνηση να αγοράσει ξανά το αεροπλανοφόρο από το Πεκίνο.
Το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα είναι ένα δεξιό, υπερεθνικιστικό κόμμα που υποστηρίζει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Ο Καργκίνοφ είπε στα μέσα ενημέρωσης: «Το ημιτελές αεροπλανοφόρο Varyag παραδόθηκε στην Ουκρανία και στη συνέχεια πουλήθηκε στην Κίνα για να το μετατρέψει σε καζίνο. Αφού η Κίνα παρέλαβε το πλοίο, ολοκλήρωσε την κατασκευή του και το μετονόμασε σε αεροπλανοφόρο Liaoning. Το πλοίο αρχικά έπρεπε να γίνει ένα από τα κύρια πλοία της ΕΣΣΔ».
Πρότεινε στη ρωσική κυβέρνηση να αγοράσει το αεροπλανοφόρο από την Κίνα και να το βάλει σε υπηρεσία στο όνομα του Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι, του ιδρυτή του κόμματός του που πέθανε πέρυσι. Ο Ζιρινόφσκι ήταν ένας υπερεθνικιστής πολιτικός που συμμεριζόταν την περιφρόνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν για την Ουκρανία και άλλες πρώην σοβιετικές χώρες.
Ο Καργκίνοφ έκανε μια πολύ ωμή πρόταση λέγοντας: «Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Ουκρανία προτίμησε να την πουλήσει, στην πραγματικότητα, στην τιμή των μερικών μπουκαλιών βότκας ή στην τιμή παλιοσίδερων.
Δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης, προτείνω στη Ρωσία να αγοράσει αυτό το αεροπλανοφόρο από την Κίνα, στο όνομα του Ζιρινόφσκι, ιδρυτή του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, και να το κάνει ναυαρχίδα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας».
Η έκκληση για ένταξη του αεροπλανοφόρου Liaoning στον στόλο της Μαύρης Θάλασσας είναι σημαντική, καθώς η ναυτική δύναμη που στάθμευε εδώ ήταν καθοριστικής σημασίας για την έναρξη επιθέσεων κατά της Ουκρανίας.
Επιπλέον, η Ουκρανία έχει εξαπολύσει σποραδικά επιθέσεις κατά της Κριμαίας και του λιμανιού της Σεβαστούπολης, όπου βρίσκεται ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας.
Μπορεί να είναι μια τραβηγμένη ιδέα να αγοράσετε το πρώτο αεροπλανοφόρο της Κίνας Liaoning.
Ωστόσο, ίσως αξίζει να επιστρέψουμε στην ιστορία του πώς η Κίνα επινόησε ένα γενικό σχέδιο για να αποκτήσει το σκάφος από την Ουκρανία και εξελίχθηκε εντελώς διαφορετικά στη διαδικασία.
Πώς η Κίνα απέκτησε το πρώτο της αεροπλανοφόρο;
Η Κίνα ξεκίνησε το πρώτο της αεροπλανοφόρο Liaoning που πήρε το όνομά της από μια κινεζική επαρχία το 2012. Το σκάφος ήταν ένα ανακαινισμένο σοβιετικό καταδρομικό αεροπλανοφόρο κλάσης Kuznetsov που αγοράστηκε σε ημιτελή κατάσταση.
Λόγω του ισχυρού οπλοστασίου του με 12 αντιπλοϊκά συστήματα πυραύλων P-700 Granit, ο Kuznetsov ταξινομήθηκε τεχνικά ως «αεροποροφόρο καταδρομικό». Αυτή η τεχνική ήταν ζωτικής σημασίας αφού η Σύμβαση του Μοντρέ απαγόρευε στα «αεροπλανοφόρα» να ταξιδεύουν από τη Μαύρη Θάλασσα στη Μεσόγειο μέσω του Στενού του Βοσπόρου εάν ζύγιζαν περισσότερο από 15.000 τόνους.
Το δεύτερο πλοίο της κατηγορίας του, το Varyag, είχε τελειώσει μόλις κατά τα δύο τρίτα στην Ουκρανία πριν από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, επειδή δεν είχε όπλα και ηλεκτρικό εξοπλισμό.
Όταν οι εργασίες για το έργο τελείωσαν το 1992, η ουκρανική κυβέρνηση με περιορισμένη μετρητά προσπάθησε να πουλήσει τους 55.000 τόνους άχρηστου μετάλλου που αποσυντίθεται στο ναυπηγείο της στο Μικολάιβ.
Το ναυτικό της PLA επιθυμούσε το Varyag και ομάδα εστάλη από το Πεκίνο για να το επιθεωρήσει και η οποία συμβούλευσε για την αγορά του. Ωστόσο, η κινεζική ηγεσία ανησυχούσε ότι η απόκτηση ενός αερομεταφορέα θα μπορούσε να επιδεινώσει τις εντάσεις όταν η χώρα αναζητούσε ξένους επενδυτές και άνοιγε σημαντικά την οικονομία της.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός εκπόνησε ένα σχέδιο αγοράς χωρίς να προκαλέσει τη Δύση.
Το 1996, μια ομάδα αξιωματικών του PLA με επικεφαλής τον αρχηγό πληροφοριών, Στρατηγό Τζι Σενγκντέ, πλησίασε τον Xu Zengping, έναν πρώην μπασκετμπολίστα του PLA που είχε μετατραπεί σε επιτυχημένο επιχειρηματία που διοργανώνει διεθνείς εκδηλώσεις.
Η στρατηγική ήταν να αγοράσει ο Xu το εν λόγω πλοίο με το όνομά του, πιθανώς για να λειτουργήσει ως καζίνο. Αυτό θα εξαλείφει κάθε εύρος υποψίας για την PLA.
Ο Xu ταξίδεψε στην Ουκρανία τον Ιανουάριο του 1998 και συναντήθηκε με τους ιδιοκτήτες του ναυπηγείου.
Συμφώνησε να αγοράσει τον αερομεταφορέα για 20 εκατομμύρια δολάρια μετά από τέσσερις ημέρες διαπραγματεύσεων κατά τις οποίες προσφέρθηκαν τεράστιες δωροδοκίες.
Η πληρωμή πραγματοποιήθηκε σχεδόν ένα χρόνο αργότερα με μια καθυστερημένη αμοιβή 10 εκατομμυρίων δολαρίων έναντι του διαπραγματευόμενου ποσού.
Η PLA είχε αποφασίσει ότι το ναυτικό της αργότερα θα το αποκτούσε και θα το επανασυναρμολογούσε αφού θα είχε βελτιωθεί το πολιτικό περιβάλλον.
Μια είδηση σε δύο μέρη αποκάλυψε το σχέδιο της South China Morning Post με έδρα το Χονγκ Κονγκ το 2015.
Έπειτα από χρόνια και με αρκετά εμπόδια που σχετίζονται με τη ναυτιλία του στην Κίνα, ο αερομεταφορέας έφτασε τελικά στο λιμάνι Dalian στην επαρχία Liaoning τον Μάρτιο του 2002.
Τοποθετήθηκε σε ξηρά αποβάθρα τρία χρόνια αργότερα για να καταστεί δυνατή μια διεξοδική επιχείρηση ανακαίνισης , που περιελάμβανε αμμοβολή όλης της σκουριάς και αποκατάσταση και τοποθέτηση των κινητήρων το 2011.
Ο αερομεταφορέας σχεδιάστηκε για να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της Κίνας και τελικά έπεσε στη θάλασσα το 2012 και τώρα είναι ο βασικός πυλώνας του ναυτικού PLA.
Ο Ρώσος υπερεθνικιστής ηγέτης μπορεί να θέλει πίσω το αεροπλανοφόρο, αλλά είναι αμφίβολο ότι η Κίνα θα άφηνε να φύγει ένα πλοίο που απέκτησε μετά από πολλά χρόνια αγώνα και εκτεταμένου σχεδιασμού."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι η απόκτηση του κινεζικού πλέον αεροπλανοφόρου για λογαριασμό της Ρωσίας και η ένταξή του στο Ρωσικό πολεμικό ναυτικό,θα αποτελούσε μια πάρα πολύ καλή λύση τόσο για την Μαύρη θάλασσα και την συμμετοχή του στον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και γενικότερα για την προβολή ισχύος της Ρωσίας ως ναυτικής δύναμης σε ΝΑ Μεσόγειο , Ατλαντικό και Ειρηνικό Ωκεανό.
Ωστόσο αυτό φαντάζει εξαιρετικά απίθανο έως αδύνατο, αφού το εν λόγω αεροπλανοφόρο αποτελεί την ραχοκοκαλιά του Κινεζικού πολεμικού Ναυτικού και μετέχει ενεργά σε ασκήσεις οι οποίες έχουν το χαρακτήρα δοκιμής επιχειρησιακών σχεδίων της χώρας του για κατάληψη της Ταϊβάν και απόκτηση ναυτικής κυριαρχίας στην θάλασσα της Νότια Κίνας.
Τέλος ακόμη και αν αυτό το εμπόδιο ξεπερνιόταν θα ήταν πολύ αμφίβολο αν η Τουρκία θα επέτρεπε εν μέσω πολέμου την διέλευση αεροπλανοφόρου από τα στενά, στηριζόμενη στις προβλέψεις της Συνθήκης του Μοντρέ.
