''Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι διαυγής και γνωρίζει καλά την καταστροφή που προκαλεί στην Ουκρανία, αλλά δεν είναι μεγάλος μάστορας του γεωπολιτικού σκακιού, που ελέγχει τον κόσμο. Ανίκανος να καταλάβει τον αιώνα στον οποίο ζει, επηρεάζεται από τις δικές του προκαταλήψεις και καταστρέφει το δικό του σύστημα'', λέει σε συνέντευξή του στο Digi24, ο ιστορικός Mark Galeotti, ένας από τους καλύτερους γνώστες του πρώην σοβιετικού χώρου και του καθεστώτος Πούτιν. Ο ειδικός πιστεύει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το επόμενο έτος και ο Σεπτέμβριος θα είναι ένας βασικός μήνας. Όσο για τους πιθανούς «κληρονόμους» του Πούτιν, θα επιδιώξουν μόνο έναν στόχο: τα χρήματα.
Ακολουθεί η πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη
Mark Galeotti: Φυσικά, έχει δείξει ξεκάθαρα ότι είναι επικίνδυνος για τους Ουκρανούς, αλλά νομίζω ότι η εισβολή στην Ουκρανία δείχνει στην πραγματικότητα τους περιορισμούς της σκέψης του Πούτιν.. Θέλω να πω, αυτός είναι ένας άνθρωπος που δεν καταλαβαίνει πραγματικά τον 21ο αιώνα. Δεν καταλαβαίνει ότι τώρα η δύναμη δεν συνίσταται στο πόσα στρατεύματα μπορείς να στείλεις σε μια παρέλαση στη μεγάλη πλατεία της πόλης. Υπερέβαλε πολύ προσπαθώντας να εισβάλει στην Ουκρανία και το έκανε βασιζόμενος αποκλειστικά στην απόλυτη αδυναμία του να καταλάβει την Ουκρανία. Θυμηθείτε, αυτός είναι ένας άνθρωπος που δεν πιστεύει ότι η Ουκρανία είναι μια πραγματική χώρα, που δεν πιστεύει ότι οι Ουκρανοί είναι πραγματικός λαός, και έτσι σκέφτηκε ότι θα καταλάμβανε εύκολα τη χώρα, τουλάχιστον το ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας, το Κίεβο και τα πάντα στην ανατολική όχθη του ποταμού Δνείπερου. Ως προς αυτό, έκανε εντελώς λάθος. Νομίζω ότι αυτό υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο Πούτιν δεν είναι ένας μεγάλος γεωπολιτικός δάσκαλος στο σκάκι, που ελέγχει τον κόσμο. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που απλά
Πώς είναι ο "νέος Πούτιν"
Oana Zamfir : Είστε εδώ στη Ρουμανία για να παρακολουθήσετε μια διάσκεψη με τίτλο "Πρέπει να μιλήσουμε για τον νέο Πούτιν". Πώς είναι αυτός ο νέος Πούτιν;
Και νομίζω ότι έχω δει πολλές από τις αρνητικές του τάσεις στο παρελθόν, όπως η άρνησή του να καταλάβει ότι δεν υπάρχουν συνωμοσίες εναντίον της Ρωσίας, η άρνησή του να ακούσει εναλλακτικές απόψεις ή να αφήσει άλλους να τον αντικρούσουν, την πεποίθησή του ότι είναι απαραίτητο άτομο , ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να ενισχύσει το ρωσικό κράτος. Όλα αυτά έχουν γίνει πραγματικότητα στην Ουκρανία.
Προφανώς, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο ρωσικό σύστημα που κατάλαβαν πόσο λάθος έκανε για την Ουκρανία, αλλά κανένας από αυτούς δεν μπορούσε να του πει. Έχει δημιουργήσει ένα σύστημα στο οποίο δουλειά όλων είναι να του πουν ότι έχει δίκιο, να κολακεύουν τις προκαταλήψεις του και να επιβεβαιώνουν τις υποθέσεις του. Γι' αυτό η Ρωσία βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση.
Oana Zamfir: Στις πρώτες μέρες της εισβολής στην Ουκρανία, προέκυψε το εξής ερώτημα: Είναι τρελός ο Πούτιν; Τι νομίζεις?
Mark Galeotti: Δεν νομίζω ότι είναι τρελός. Νομίζω ότι έχει τρελά πράγματα στο μυαλό του. Εξάλλου, είναι ένα λογικό άτομο, αν και νομίζω ότι έχει λιγότερο έλεγχο και λιγότερο ορθολογικό από ό,τι στο παρελθόν. Δεν ξέρουμε αν οφείλεται στην ηλικία του ή αν είναι όντως βαριά άρρωστος, όπως λένε κάποιοι. Ουσιαστικά εξακολουθεί να είναι ένας λογικός άνθρωπος. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι ακόμη και οι λογικοί άνθρωποι μπορούν να πάρουν επικίνδυνες και ανόητες αποφάσεις εάν έχουν λάθος πληροφορίες. Νομίζω ότι αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα. Ο τρόπος με τον οποίο ο Πούτιν βλέπει τον κόσμο είναι εντελώς αντίθετος με τον τρόπο που είναι πραγματικά ο κόσμος. Ως εκ τούτου, παίρνει αποφάσεις σαν να είναι η σωστή οπτική του για τον κόσμο.
Τι ακολουθεί για τον Πούτιν;
Oana Zamfir: Επίσης, από τότε που ξεκίνησε η εισβολή στην Ουκρανία, υπήρξαν ορισμένα ερωτήματα σχετικά με τον χρόνο που απομένει ο Πούτιν στην εξουσία στη Ρωσία. Θα πεθάνει, αφού είναι άρρωστος; Θα απομακρυνθεί με συνωμοσία; Η ερώτησή μου προς εσάς είναι: Εάν ο Πούτιν εξαφανιστεί ξαφνικά αύριο, αυτό θα σημαίνει ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει; Θα σημαίνει ότι, από εκείνη τη στιγμή, θα αλλάξει η στάση της Ρωσίας απέναντι στη δημοκρατία, στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Mark Galeotti: Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Νομίζω ότι η ειλικρινής απάντηση είναι ότι αν ο Πούτιν εξαφανιστεί αύριο, δεν θα αντιμετωπίσουμε έναν άλλο Πούτιν . Ωστόσο, θα ακολουθούσε ένα καθεστώς στο οποίο θα κυριαρχούσαν οι κυβερνήτες υπό τον Πούτιν . Αυτό θα επέφερε μια αλλαγή, αλλά δεν πρέπει να υποθέσουμε ότι θα ήταν μια ξαφνική και θαυματουργή αλλαγή. Δεν νομίζω ότι η Ρωσία θα γινόταν δημοκρατία από τη μια μέρα στην άλλη .
Από την άλλη πλευρά, σχετικά λίγοι άνθρωποι στο σύστημα έχουν τον φόβο του Πούτιν και τη συναισθηματική και εγγενή αντιπάθεια προς τη Δύση. Αυτή είναι η πιο εντυπωσιακή πτυχή. Μετά τις πρόσφατες ομιλίες του, διαβάζοντας τα κείμενά του, μπορούμε να δούμε ότι έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου είναι πολύ συναισθηματικός για τη Δύση και πώς αντιλαμβάνεται ότι η Δύση είναι εχθρική απέναντί του και θέλει να τον απομακρύνει. , και η Ουκρανία είναι το εργαλείο που έχω. χρήση.
Οι άνθρωποι που θα τον ακολουθήσουν θα είναι λιγότερο συναισθηματικοί και, στο σύνολό τους, είναι κλεπτοκρατικοί άνθρωποι. Είναι κλέφτες. Ήρθαν στην εξουσία ακριβώς επειδή ήταν ισχυρές φιγούρες στο σύστημα εξουσίας του Πούτιν και αυτό ήταν μια ευκαιρία να κλέψουν σε βιομηχανική κλίμακα και να ξεφύγουν από τις συνέπειες. Το πλήγμα είναι όταν έχουν προβλήματα λόγω των κυρώσεων. Θέλουν τις παλιές καλές εποχές που θα μπορούσαν να κλέβουν από τα σπίτια τους, να βγάζουν κέρδη σε ξένες τράπεζες και να αγοράζουν τα ρετιρέ τους στη Νέα Υόρκη του Λονδίνου και να απολαμβάνουν την ποιότητα ζωής.
Νομίζω ότι αυτό που θα δούμε όταν εξαφανιστεί ο Πούτιν, όπως κι αν συμβεί, θα είναι μια αλλαγή στις σχέσεις με τη Δύση . Θα θέλουν να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τη Δύση γιατί θα είναι απελπισμένοι να άρουν τις κυρώσεις, θα είναι απελπισμένοι να απολαύσουν την ποιότητα ζωής που μπορούν να αγοράσουν τα χρήματά τους. Αλλά δεν θα είναι δημοκράτες. Δεν νομίζω ότι θα δούμε ακόμη μεγάλες αλλαγές στη Ρωσία, αλλά θα είναι καλό για εμάς και θα είναι καλό και για την Ουκρανία. Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα ειρηνευτικής συμφωνίας.Από την άλλη πλευρά, μπορούμε να δούμε ένα ρεαλιστικό καθεστώς που θα μπορούσε να ακολουθήσει τον Πούτιν και να αποφασίσει να μειώσει τις απώλειες και να καταλήξει σε ένα είδος συμφωνίας (επιμ. με τη Δύση), που θα είχε την εξής προσέγγιση: Αρκεί να μην πιέσουμε το χέρι μας την Κριμαία, θα αποσυρθούμε από τη χώρα σας (επιμ. Ουκρανία).
Ποιος θα μπορούσε να πάρει τη θέση του Πούτιν;
Oana Zamfir : Και μια ακόμη ερώτηση. Αν ο Πούτιν εξαφανιστεί αύριο, ποιος θα μπορούσε να πάρει τη θέση του;
Mark Galeotti: Αυτή είναι μια μεγάλη ερώτηση, έτσι δεν είναι;
Oana Zamfir: Ποιος θα μπορούσε να είναι ο επόμενος πρόεδρος της Ρωσίας; Ξέρω ότι πριν ξεκινήσει ο πόλεμος, είπατε ότι το Șoigu θα μπορούσε να είναι μια επιλογή.
Mark Galeotti: Ναι.
Oana Zamfir: Είναι ο Șoigu άλλη επιλογή;
Mark Galeotti: Είναι πολύ πιο δύσκολο να φανταστεί κανείς τον Πρόεδρο Σόιγκου , δεδομένου ότι το Υπουργείο Άμυνας ήταν επικεφαλής αυτού του πολέμου. Υποθέτω επίσης ότι θα ήταν πολύ πιο δύσκολο για τη Δύση να αντιμετωπίσει τον Σόιγκου ως πρόεδρο λόγω εγκλημάτων πολέμου και άλλων παρόμοιων ζητημάτων. Δεν είναι όμως αδύνατο. Είναι ένας πονηρός πολιτικός χειριστής. Αλλά νομίζω ότι δεν θα είναι μια ενιαία κυρίαρχη φιγούρα σε ένα καθεστώς μετά τον Πούτιν. Αντίθετα, θα είναι μια ομάδα ισχυρών ανδρών και θα είναι, ως επί το πλείστον, άνδρες μεγάλου ενδιαφέροντος, που θα δημιουργήσουν μια ολιγαρχία. Επομένως, ο πρόεδρος θα μπορούσε να είναι ηγέτης. Θα μπορούσε να είναι τεχνοκράτης , όπως ο πρωθυπουργός Misustin, που είναι εκεί απλώς για να χειριστεί τα πράγματα, ή θα μπορούσε να είναι κάποιος που είναι απλώς ηγέτης, όπως ο πρώην Πρόεδρος Μεντβέντεφ . Για να είμαι ειλικρινής, ο Μεντβέντεφ είναι ένας άνθρωπος που κανείς δεν φοβάται. Αν θέλουν μόνο κάποιος να παίξει αυτόν τον ρόλο (είναι ο πρόεδρος της Ρωσίας), θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο. Δεν είμαι σίγουρος, αλλά νομίζω ότι θα έχει λιγότερο σημασία ποιος είναι ο πρόεδρος παρά τι έχει σημασία στο καθεστώς του Πούτιν.
Τα τελευταία στάδια της ρωσικής επίθεσης
Oana Zamfir: Πριν από δύο ημέρες, η Ρωσία πήρε τον πλήρη έλεγχο του εργοστασίου Azovstal στη Μαριούπολη. Οι υπόλοιποι Ουκρανοί στρατιώτες παραδόθηκαν. Εν τω μεταξύ, συνεχίζονται σφοδρές μάχες στην ανατολική περιοχή Ντονμπάς του Λούγκανσκ. Ποια από τα πρόσωπα, τα στάδια του πολέμου αντιμετωπίζουμε τώρα;
Mark Galeotti: Νομίζω ότι αυτά είναι τα τελευταία στάδια της ρωσικής επίθεσης. Προφανώς ήθελαν να καταλάβουν ολόκληρο το ανατολικό τμήμα της περιοχής του Ντονμπάς. Αν και προχωρούν, πιστεύω ότι σύντομα θα φτάσουν στο σημείο να εξαντληθούν. Ο στρατός το αποκαλεί αυτό «αποκορύφωμα». Δεν νομίζω ότι οι Ρώσοι είναι ικανοί για άλλη επίθεση. Απλώς δεν έχουν άλλα στρατεύματα. Εάν ο Πούτιν δεν καλέσει αυτόν τον πόλεμο και δεν καλέσει τους εφέδρους του, σύντομα θα δούμε τα καθιερωμένα μέτωπα μάχης. Αυτό δεν σημαίνει ότι η μάχη θα τελειώσει, αλλά θα φτάσει σε ένα επίπεδο όπου η μία πλευρά προχωρά λίγο, μετά την εξουδετέρωση, μετά την οποία η άλλη πλευρά προχωρά λίγο περισσότερο. Στην ουσία, τίποτα δεν θα άλλαζε πολύ. Και πιστεύωέχουμε φτάσει σε ένα αδιέξοδο, στο οποίο κανένα μέρος δεν είναι αρκετά δυνατό για να κερδίσει τον πόλεμο, αλλά είναι αρκετά ισχυρό για να μην νικηθεί . Γι' αυτό πιστεύω ότι αυτός ο πόλεμος θα συνεχιστεί για μήνες μέχρι τον επόμενο χρόνο.
Σεπτέμβριος, ένας βασικός μήνας
Oana Zamfir : Πρόσφατα είπατε ότι, κατά τη γνώμη σας, αυτός ο πόλεμος θα μπορούσε να χειροτερέψει από τον Σεπτέμβριο. Γιατί;
Mark Galeotti:Πιστεύω μάλλον ότι η εμπειρία του πολέμου θα χειροτερέψει για τη Ρωσία. Νομίζω ότι το ενδιαφέρον θα είναι ότι τότε το πραγματικό τίμημα του πολέμου θα γίνει προφανές για το ρωσικό κράτος, αλλά και για τον ρωσικό λαό. Μέχρι εκείνο το σημείο, πολλοί Ρώσοι αντιμετωπίζουν υψηλότερες τιμές τροφίμων κ.λπ., αλλά έχουν οικονομίες. Μέχρι τον Σεπτέμβριο, πολλές από αυτές τις οικογένειες θα μπορούν να ολοκληρώσουν τις οικονομίες τους. Επίσης, μέχρι τον Σεπτέμβριο, οι περισσότερες ρωσικές εταιρείες θα χρησιμοποιήσουν τους εφεδρικούς πόρους τους για να αγοράσουν πράγματα όπως ανταλλακτικά που εισήγαγαν πριν από τον πόλεμο. Ως αποτέλεσμα, η ανεργία θα αυξηθεί. Τον Σεπτέμβριο θα πρέπει να γίνουν και τοπικές εκλογές. Θα εκλεγούν περιφερειάρχες και σύμβουλοι. Γίνονται συζητήσεις για αναβολή αυτών των εκλογών. Αν το κάνει αυτό το Κρεμλίνο, θα παραδεχόταν ότι η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από αυτήν. Αν όμως συνεχίσουν με τις εκλογές, έστω και υπό τη διαχείριση του κράτους, θα γίνουν ευκαιρία για περισσότερες συζητήσεις στο σύστημα. Για πολλούς λόγους, τον Σεπτέμβριο, πολλοί αρχίζουν να σκέφτονται τον χειμώνα και είναι λιγότερο αισιόδοξοι ψυχολογικά. Επιστρέφουν από τις καλοκαιρινές διακοπές, κοιτάζουν το μέλλον και πιστεύουν ότι δεν έχουν χρήματα, μπορεί να μην έχουμε δουλειά και οι τιμές των τροφίμων συνεχίζουν να αυξάνονται. Εκείνη τη στιγμή νομίζω ότι θα παρατηρήσουμε ότι έχουν ξεκινήσει αυτά τα προβλήματα. Ένας τελευταίος λόγος θα ήταν ότι τότε (επιμ. Τον Σεπτέμβριο) ξεκινά η κατάταξη στον φθινοπωρινό στρατό. Τότε οι νέοι θα κληθούν στα όπλα, γύρω στις 130.000-140.000. Από εκείνο το σημείο και μετά, οι Ρώσοι θα καταλάβουν περισσότερα για το τι συμβαίνει στον πόλεμο. και θα δούμε ότι πολλοί θα προσπαθήσουν να αποφύγουν τη στρατιωτική θητεία. Και πάλι, αυτά δεν είναι σημάδια ότι η ρωσική κοινωνία αρχίζει να πιστεύει, «Αυτός ο πόλεμος δεν είναι καλός για εμάς».
Το δίλημμα του Πούτιν
Oana Zamfir: Παρεμπιπτόντως, η Ρωσία αντιμετωπίζει έλλειψη πεζικού στην Ουκρανία. Ρώσοι αξιωματούχοι μιλούν ήδη για νόμο που θα καταργήσει το όριο ηλικίας για τους στρατιώτες με στρατιωτικές συμβάσεις. Παρόλα αυτά, όπως είπατε ήδη, ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι κατά της κήρυξης μεγάλης κλίμακας στρατολόγησης στρατιωτικών και της κήρυξης πολέμου στην Ουκρανία. Είναι απλά θέμα χρόνου;
Mark Galeotti:Οχι απαραίτητα. Είναι μια κλασική προσέγγιση του Πούτιν. Δεν του αρέσει να παίρνει αποφάσεις όταν όλες οι επιλογές είναι κακές. Αν κηρύξει πόλεμο και κινητοποιηθεί, τότε ναι, θα έχει περισσότερα στρατεύματα, αλλά μόνο συγκεκριμένο αριθμό, γιατί υπάρχει όριο στο πόσους στρατιώτες μπορούν να φιλοξενήσουν. Αλλά είναι πιθανό να έχει επιπλέον 100.000 έως 150.000 στρατιώτες, που είναι μια σημαντική πρόσθετη δύναμη. Αλλά δεν είναι μια δύναμη που θα κέρδιζε τον πόλεμο. Από την άλλη πλευρά, εάν συνέβαινε, θα είχε αντίκτυπο στην οικονομία καταρχήν, αφού θα μείωνε τον αριθμό των ατόμων στο εργατικό δυναμικό. Το πιο σημαντικό, θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην κοινωνία. Πώς μπορείτε να πείτε ότι αυτή είναι μια επιχείρηση περιορισμένης επιτυχίας, και αφού πείτε ότι είναι, στην πραγματικότητα, ένας ολοκληρωτικός πόλεμος και πρέπει να καλέσουμε συζύγους στο στρατό, γιους και εραστές; Θα έφερνε πόλεμο στις ζωές τόσων πολλών ανθρώπων.
