Στο πλαίσιο της στρατιωτικής-τεχνικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας-Συρίας, η Ρωσία έχει προμηθεύσει νέους κινητήρες αεροσκαφών AL-21, οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν για την επισκευή των μαχητικών Su-22M4, προκειμένου αυτά να τεθούν σε επιχειρησιακή λειτουργική κατάσταση από τη Συριακή Πολεμική Αεροπορία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Avia.pro, μπορούμε να μιλήσουμε για την προμήθεια δύο δεκάδων κινητήρων, οι οποίοι όταν τοποθετηθούν στα μαχητικά Su-22M4 του συριακού στρατού, θα αυξήσουν σημαντικά την αμυντική ικανότητα της χώρας.
Η προμήθεια κινητήρων AL-21 στη Συρία έγινε γνωστή χάρη στις δημοσιευμένες συριακές στρατιωτικές φωτογραφίες και σχετικές δημοσιεύσεις, ενώ κρίνοντας από αυτές, η επισκευή των συριακών μαχητικών Su-22M4 έχει ήδη ξεκινήσει.
Παρά το γεγονός ότι τα μαχητικά Su-22M4 θεωρούνται ξεπερασμένα, αυτά έχουν αποδειχθεί πολύ αξιόπιστα στη Συρία και τη Λιβύη.
Λόγω μάλιστα της υψηλής αξιοπιστίας τους, αυτά τα αεροσκάφη έχουν χρησιμοποιηθεί ενεργά και χρησιμοποιούνται επί του παρόντος για την πραγματοποίηση επιθέσεων εναντίον εχθρικών δυνάμεων.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους η Συριακή Πολεμική Αεροπορία σταμάτησε πρόσφατα να χρησιμοποιεί αυτά τα αεροσκάφη μάχης είναι η επιδείνωση της κατάστασης των κινητήρων τους.
Το Su-22 Fitter είναι ένα αεροσκάφος με μεγάλη εξαγωγική επιτυχία.
Ο πρώτος εκσυγχρονισμός που πρότεινε η Sukhoi ήταν ακριβός και εκτεταμένος (4,5-5 εκατ $) και δεν επελέγη από χρήστες. Ο τωρινός είναι 4 σταδίων, εν πολλοίς παρόμοιος με του Su-24.
Ετσι, στο πρώτο στάδιο τοποθετείται GPS πχ ρωσικό σύστημα Α737, IFF, αισθητήρες πτητικών δεδομένων και βελτιωμένο σύστημα εισαγωγής δεδομένων πτήσης/αποστολής και προετοιμασίας αποστολής ΜΚ-54 της Shukhoi που επιτρέπει εντός 12 λεπτών την ολοκλήρωση του προγραμματισμού αποστολής, αντί των 4 ωρών που απαιτούνται με το παλαιότερο.
Το δεύτερο στάδιο επικεντρώνεται στην πλήρη αναβάθμιση των συσκευών ηλεκτρονικής αυτοάμυνας και τη συμπλήρωσή τους.
Το τρίτο στάδιο ολοκληρώνει όπλα όπως το ΑΑ-11 για αυτοάμυνα και αναδομεί πλήρως τα όργανα του πιλοτηρίου, με χρήση νέων οθονών πολλαπλού ρόλου αντί της συμβατικής οργανολογίας και πιθανή χρήση σκοπευτικού επί κάσκας.
Το τέταρτο στάδιο προβλέπει την τοποθέτηση εξωτερικά του Komar-17 (πρόκειται για έκδοση του Kopyo) εντός ατρακτιδίου RLPK-22, με το τροφοδοτικό του εντός δεύτερου ατρακτιδίου. Αυτή η προσθήκη είναι πολύ ευκολότερη και οικονομικότερη από την αρχική πρόθεση εσωτερικής τοποθέτησης του ραντάρ. Επιτρέπει δεν την χρήση όπλων κατευθυνόμενων από ραντάρ εναντίον στόχων αέρος (πχ ΑΑ-12/R-77) και επιφανείας (πχ AS-17/X-31A).
Τέλος, η διάρκεια ζωής των δομικών μερών μπορεί να επεκταθεί στις 3000 ώρες πτήσης (30 χρόνια).
Το βέβαιο είναι ότι οι Συριακές Ένοπλες Δυνάμεις θα αποκτήσουν τη δυνατότητα έστω και περιορισμένων αεροπορικών κτυπημάτων εναντίον των τουρκόφιλων μισθοφόρων και παραστρατιωτικών ομάδων που δρουν στη Συρία, οι οποίοι στερούνται αυξημένων αντιαεροπορικών δυνατοτήτων, οι οποίες περιορίζονται στην κατοχή και χρήση φορητών αντιαεροπορικών πυραύλων μικρού ύψους (MANPADS).
Αυτό θα συντελέσει θετικά στη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων εναντίον τους από το στρατό του Assad.
