Το Ινστιτούτο Ναυτικών των Ηνωμένων Πολιτειών τόνισε σε μια νέα έκθεση ότι τα ιρανικά δεξαμενόπλοια καυσίμων συνοδεύονται από τον ρωσικό στρατό στη Μεσόγειο, προκειμένου να αποφευχθεί η αναχαίτιση ή η κράτηση εν μέσω ανοικτής θάλασσας από αμερικανικά ή συμμαχικά πλοία, όπως συνέβη το 2019 με το Grace-1 off στο Γιβραλτάρ που περιελάμβανε την κατάσχεση από ελίτ βρετανικών δυνάμεων.
Επικαλούμενη δορυφορικές εικόνες, η επίσημη σελίδα ειδήσεων του Ινστιτούτου Ναυτικού των ΗΠΑ αναφέρει ότι «Την περασμένη εβδομάδα, το πετρελαιοφόρο Samah με σημαία του Ιράν εισήλθε στη Μεσόγειο Θάλασσα μέσω του καναλιού του Σουέζ». Οι εικόνες δείχνουν ότι:
«Μετά από λίγα μίλια, το πλοίο μήκους 900 ποδιών σταμάτησε να αναφέρει τη θέση και τον προορισμό του. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το πλοίο έπλευσε στη Συρία, συνοδευόμενο από δύο πλοία του Ρωσικού Ναυτικού».
Τα βυτιοφόρα που μεταφέρουν ιρανικό πετρέλαιο έχουν συχνά χρησιμοποιήσει αυτήν την τεχνική «φαντάσματος» - δηλαδή, απενεργοποιώντας τον πομποδέκτη παρακολούθησης, προκειμένου να αποφύγουν τις κυρώσεις των ΗΠΑ στις εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν. Αλλά μια ρωσική στρατιωτική συνοδεία είναι νέο φαινόμενο.
Η έκθεση συνεχίζεται σημειώνοντας ότι αυτό αυξάνει τα στοιχήματα για τυχόν μελλοντική απόπειρα κατάσχεσης ιρανικών καυσίμων, όπως συνέβη πρόσφατα με τα βυτιοφόρα της Βενεζουέλας που διασχίζουν τον Ατλαντικό.
Ο ρόλος της Ρωσίας στην προστασία της μεταφοράς μπορεί να αλλάξει τη δυναμική στην Ανατολική Μεσόγειο. Στο παρελθόν, τα ιρανικά δεξαμενόπλοια που έπλεαν στη Συρία είχαν αναχαιτιστεί από το Βασιλικό Ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου. Η συνοδεία του ρωσικού ναυτικού θα μπορούσε να θεωρηθεί ως προληπτικό βήμα, αυξάνοντας τους πολιτικούς και στρατιωτικούς κινδύνους οποιασδήποτε παρέμβασης του Βασιλικού Ναυτικού ή άλλων.
Πρόσφατα υπήρξε μια σημαντική αύξηση στη ρωσική ναυτική κίνηση που παρατηρήθηκε στα ανοικτά της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων πρόσφατων ένοπλων ασκήσεων για να εξασφαλιστεί η "ομαλή διέλευση πολιτικών πλοίων" σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργείου Άμυνας.
Η Συρία παραμένει μία από τις λίγες χώρες στις οποίες το Ιράν μπορεί να εκφορτώσει μεγάλες ποσότητες πετρελαίου, δεδομένου ότι η Συρία (όπως η Βενεζουέλα) αντιμετωπίζει τη δική της κρίση καυσίμων λόγω κυρώσεων, αλλά και της συνεχιζόμενης αμερικανικής κατοχής της επαρχίας Ντιρ Έζσορ που είναι συγκεντρωμένο το πετρέλαιο και το αέριο.
