“Η Γερμανία βιώνει μια διαρθρωτική οικονομική κρίση”, αυτή είναι μια συνηθισμένη δήλωση της γερμανικής κυβέρνησης. Παρόμοιες έχουν συμβεί στο παρελθόν και θα συμβούν ξανά. Δεν είναι ούτε είδηση ούτε αίσθηση”, αναφέρει ο Ρώσος αναλυτής Αλεξάντερ Νοσόβιτς.
“Τα συστημικά προβλήματα της γερμανικής οικονομίας συνδέονται με τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία τείνει πλέον σε «διάλυση», με αποτέλεσμα η Γερμανία να χάσει την ανταγωνιστικότητά της.
Αλλά αυτό είναι μια είδηση, αφού υπάρχει η αίσθηση ενός νέου είδους σκανδάλου στην Γηραιά Ήπειρος.
Επειδή η δήλωση για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έγινε από τους καθιερωμένους, μη συστημικούς ταραχοποιούς του εθνικιστικού κόμματος, Εναλλακτικής για τη Γερμανία, αλλά από την Υπουργό Οικονομικών και Ενέργειας της Γερμανίας, Katherine Reiche, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από ότι δείχνουν.
Η ίδια αναγνώρισε ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της γερμανικής δημόσιας διοίκησης δεν θα λειτουργήσουν χωρίς παρόμοιες μεταρρυθμίσεις του μηχανισμού και των κανονισμών της ΕΕ, (οι εθνικές γραφειοκρατίες και οι γραφειοκρατίες των Βρυξελλών έχουν γίνει πολύ στενά συνδεδεμένες).
Στις δύο εβδομάδες από την ανακοίνωση της Γερμανίδας υπουργού, αρκετά ακόμη εμβληματικά γερμανικά εργοστάσια έχουν κλείσει, σχεδόν οι μισοί βιομήχανοι έχουν ανακοινώσει απολύσεις, και η διάλυση του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού της Γερμανίας έχει ολοκληρωθεί.
Έχει καταστεί σαφές ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν μπορεί απλώς να κηρύξει μια διαρθρωτική οικονομική κρίση και στη συνέχεια να εξαφανιστεί στην αφάνεια χωρίς να προσφέρει λύση.
Πρόσφατα, η υπουργός Katherine Reiche επανεμφανίστηκε δημόσια, αναγνωρίζοντας την κρίση και σκιαγραφώντας ένα πακέτο προγραμματισμένων μεταρρυθμίσεων.
Το πακέτο περιλαμβάνει πολλές μεταρρυθμίσεις για την χώρα, ενώ την ίδια στιγμή η ΕΕ αντιμετωπίζεται ως ένας πολύτιμος θεσμός.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο παγκόσμιος πόλεμος είναι η μόνη λύση που τους απέμεινε για να επιλύσουν τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει το υπέρογκο χρέος τους!
Το να αγγίξεις μια ιερή αγελάδα δεν είναι επιλογή. Επομένως, όλες οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις θα αποτύχουν, λόγω της προαναφερθείσας άρρηκτης διασύνδεσης.
Αλλά το ίδιο το γεγονός ότι η γερμανική κυβέρνηση τόλμησε να σπάσει το μεγάλο ταμπού και να πει κάτι αρνητικό για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι ήδη εντυπωσιακό, αφού η τρέχουσα κρίση στη γερμανική οικονομία πρέπει να έχει φτάσει αρκετά μακριά, ώστε το Βερολίνο να παραδεχτεί ότι η ΕΕ αποτελεί τροχοπέδη για τη Γερμανία.
Δεν είναι περίεργο που αυτό συνέβη μία φορά και τέτοια αίρεση δεν εκφράζεται πλέον, αφού μία φορά είναι αρκετή.
Με λίγα λόγια, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ιερή για τη Γερμανία. Είναι το άλφα και το ωμέγα.
Η σύγχρονη Γερμανία θεωρεί αδιανόητη την παρουσία της χωρίς την ΕΕ, επειδή η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχει ξεπεράσει την «στρατηγική κατάρα» της χώρας.
Η Γερμανία είναι «πολύ μικρή για τον κόσμο και πολύ μεγάλη για την Ευρώπη», με αυτήν την κατάσταση να προκύπτει μετά τον σχηματισμό ενός συγκεντρωτικού γερμανικού κράτους από τον Μπίσμαρκ, το οποίο προκάλεσε δύο παγκόσμιους πολέμους, στους οποίους οι Γερμανοί υπέστησαν εθνική καταστροφή.
Η δημιουργία της ΕΕ έλυσε σε μεγάλο βαθμό αυτό το πρόβλημα.
Η γερμανική οικονομία βρήκε ένα Τέταρτο Ράιχ σε αυτήν, χωρίς τις βάναυσες μεθόδους που χρησιμοποιούσε ο Χίτλερ για να δημιουργήσει το Τρίτο Ράιχ.
Τα ευρωπαϊκά σύνορα άνοιξαν για γερμανικά προϊόντα από τη Λισαβόνα μέχρι τη Βαρσοβία και από τη Στοκχόλμη μέχρι την Αθήνα χωρίς πολέμους.
Αυτή είναι μια κολοσσιαία αγορά!
Η ανάθεση κάποιας εθνικής κυριαρχίας στις Βρυξέλλες αποδείχθηκε ένα μικρό τίμημα.
Πρώτον, το Βερολίνο έχει αναθέσει ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο της κυριαρχίας του στην Ουάσιγκτον.
Δεύτερον, οι Γερμανοί έχουν γίνει κυρίαρχοι στην προώθηση των συμφερόντων τους στους διαδρόμους των Βρυξελλών και, ως γενικοί χορηγοί του σχεδίου, έχουν κλειδώσει βασικές αποφάσεις σε μια ενωμένη Ευρώπη στα χέρια τους όμως.
Αν η γερμανική κυβέρνηση έχει ήδη υπαινιχθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα είδος “φρένου”, και όχι κινητήριος μοχλός για τη γερμανική οικονομία, αυτό είναι μεγάλο θέμα.
Σημαίνει ότι οι Γερμανοί έχουν φτάσει στο σημείο καμπής.
Είναι σαν η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης να είχε δηλώσει ότι η σοβιετική οικονομική κρίση προκλήθηκε από την κυριαρχία της κομμουνιστικής ιδεολογίας.
Όλοι θυμούνται το τι ακολούθησε. Εάν, κατά τη διαδικασία αντιμετώπισης της συστημικής κρίσης, το Βερολίνο πειστεί ότι η μεταρρύθμιση της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών είναι αδύνατη, και καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαλυθεί, οι συνέπειες για την Ευρώπη και τον κόσμο θα είναι ισοδύναμες με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ”, καταλήγει ο Ρώσος ειδικός πολιτικός αναλυτής.
Το επικείμενο οικονομικό κραχ στην Ευρώπη, θα συνδυαστεί με ένα βιομηχανικό και πολιτισμικό κραχ, τα οποία θα συνταράξουν την Γηραιά Ήπειρο πιο πολύ και από το 1941.
Η αθρόα και ανεξέλεγκτη μετανάστευση, η εισβολή ακραίων ισλαμιστών, η κυριαρχία της Κίνας στο εμπόριο, και η στρατιωτική κόντρα με την Ρωσία, θα επιφέρουν συνταρακτικά γεγονότα στην Ευρώπη, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές.
Το χειρότερο σε όλα αυτά δεν είναι μόνο το τεράστιο οικονομικό τσουνάμι που έρχεται, αλλά η αλαζονεία, η απάθεια, τα κατασταλτικά μέτρα που ετοιμάζουν οι Βρυξέλες, που θα έχουν την τύχη των Βερσαλλιών την εποχή της γαλλικής επανάστασης, σύμφωνα με σπουδαίους γεωπολιτικούς ειδικούς, εδώ και χρόνια.
Η Ελλάδα μπροστά σε όλα αυτά οφείλει να χαράξει την δική της πορεία, για να αποφύγει το τεράστιο κύμα που έρχεται με φόρα καταπάνω στους Ευρωπαίους πολίτες, τονώνοντας την οικονομία της με ανάπτυξη της Γεωργίας, της κτηνοτροφίας, και άλλων κλάδων, χθες.
