Στα τέλη του περασμένου μήνα το γραφείο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών δημοσίευσε ένα έγγραφο πολιτικής σχετικά με τους στόχους για το μέλλον του διαδικτύου.
Σε συνέχεια της έκθεσης του 2021 "Our Common Agenda", ο τίτλος της νέας έκθεσης τα λέει όλα: "A Global Digital Compact (Ένα παγκόσμιο ψηφιακό σύμφωνο)". Αυτός είναι ο στόχος, η διεθνής νομοθεσία που θα επιδιώκει τον έλεγχο και την επιβολή της χρήσης της ψηφιακής τεχνολογίας.
Οι προτεινόμενες ρήτρες προωθούν όλα όσα θα περίμενε κανείς να προωθήσουν.
Ψηφιακές ταυτότητες που συνδέονται με την οικονομική προσβασιμότητα:
Οι ψηφιακές ταυτότητες που συνδέονται με τραπεζικούς λογαριασμούς μπορούν να βελτιώσουν την παροχή κάλυψης κοινωνικής προστασίας και να χρησιμεύσουν για την καλύτερη προσέγγιση των δικαιούχων που πληρούν τις προϋποθέσεις. Οι ψηφιακές τεχνολογίες μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της διαρροής, των σφαλμάτων και του κόστους κατά το σχεδιασμό των προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας.
Συστήματα κοινωνικής πίστωσης με βάση το περιβάλλον ή την κλιματική αλλαγή:
Αισθητήρες και οθόνες συνδεδεμένοι με το Διαδίκτυο των πραγμάτων, πλατφόρμες δεδομένων που βασίζονται σε cloud, συστήματα παρακολούθησης με δυνατότητα blockchain και ψηφιακά διαβατήρια προϊόντων ξεκλειδώνουν νέες δυνατότητες για τη μέτρηση και την παρακολούθηση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων σε όλες τις αλυσίδες αξίας.
Σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα:
Οι συμπράξεις μεταξύ κρατών, ιδιωτικού τομέα και κοινωνίας των πολιτών αξιοποιούν την ικανότητα των ψηφιακών εργαλείων για την παροχή λύσεων για την ανάπτυξη σε όλους τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη Συμμαχία για τις ψηφιακές δημόσιες υποδομές, τη Συμμαχία για την ψηφιακή περιβαλλοντική βιωσιμότητα και τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την αντιμετώπιση καταστροφών.
Αντιμετώπιση της διαδικτυακής "βλάβης":
Η παραπληροφόρηση, η ρητορική μίσους και η κακόβουλη και εγκληματική δραστηριότητα στον κυβερνοχώρο αυξάνουν τους κινδύνους και το κόστος για όλους [...] πρέπει να ενισχύσουμε τη λογοδοσία για τις επιβλαβείς και κακόβουλες πράξεις στο διαδίκτυο.
Αυτά είναι τα προφανή, υπάρχει επίσης πιο ύπουλη, υποχθόνια γλώσσα σχετικά με την "ισότητα" και την "προσβασιμότητα". Η έκθεση ανησυχεί ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κόσμο (κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο) που δεν έχουν τακτική πρόσβαση στο Διαδίκτυο.
Αυτή η ανησυχία θα μπορούσε να εκφραστεί πιο ειλικρινά με τη γλώσσα του ελέγχου - οι άνθρωποι που δεν καταναλώνουν ψηφιακά μέσα δεν μπορούν να υπνωτιστούν, οι άνθρωποι που δεν επικοινωνούν διαδικτυακά δεν μπορούν να λογοκριθούν και οι άνθρωποι που δεν βασίζονται στις ψηφιακές τραπεζικές συναλλαγές δεν μπορούν να ελεγχθούν.
Συνοψίζοντας, το Ψηφιακό Παγκόσμιο Σύμφωνο είναι μια παγκοσμιοποιημένη νομοθεσία που εξυπηρετεί τον τελικό στόχο της παγκοσμιοποιημένης πολιτικής: Τον έλεγχο όλων των πτυχών της ζωής, που επιτυγχάνεται με την εισαγωγή ενός ψηφιακού φίλτρου μεταξύ των ανθρώπων και της πραγματικότητας.
Τραπεζικές συναλλαγές, επικοινωνία, κατανάλωση μέσων ενημέρωσης, αγορές. Κάθε αλληλεπίδραση θα γίνεται μέσω μιας ψηφιακής μεμβράνης, η οποία θα μπορεί να παρακολουθεί τις συναλλαγές με τον κόσμο και - αν κριθεί απαραίτητο - να απαγορεύει την πρόσβαση σε αυτόν τον κόσμο.
Ένα ενδιαφέρον τελευταίο σημείο που πρέπει να σημειωθεί είναι οι λέξεις που δεν χρησιμοποιεί η έκθεση. Οι λέξεις "παγκοσμιοποιητής" και "παγκοσμιοποίηση" δεν εμφανίζονται ούτε μία φορά, τα "διαβατήρια εμβολίων" ή τα "πιστοποιητικά εμβολίων" επίσης δεν αναφέρονται. Ούτε οι λέξεις "κοινωνική πίστωση" ή "ψηφιακό νόμισμα κεντρικής τράπεζας". Συζητούνται, αλλά δεν αναφέρονται. Φαίνεται να αποφεύγουν τις λέξεις-κλειδιά που γνωρίζουν ότι θα προκαλέσουν αντίσταση ή θα σημάνουν συναγερμό.
ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε μόνοι σας ολόκληρη την έκθεση.
