Η Τουρκία προσπαθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, να αποδείξει την προθυμία της να προσεγγίσει τις αραβικές χώρες, προκειμένου να ακολουθήσει πολιτικές συνεργασίας και συμφιλίωσης, αφήνοντας πίσω τις μεταξύ τους διαφορές.
Η μακρά ιστορία διαφωνιών της Τουρκίας με έναν μεγάλο κατάλογο εχθρικών χωρών δεν διευκολύνει την ισχυρή και στρατηγική τοποθέτηση της Τουρκίας στην εξωτερική πολιτική.
Αυτός είναι ο λόγος τον οποίο επικαλέστηκε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και αποφάσισε να ξεκινήσει μια προσέγγιση με μία από τις χώρες με τη μεγαλύτερη επιρροή στον Περσικό Κόλπο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Αφετηρία τα ΗΑΕ-Τελικός στόχος η Σαουδική Αραβία
Ωστόσο, τα ΗΑΕ δεν είναι η μόνη χώρα στην Αραβική Χερσόνησο με την οποία η Τουρκία έχει κάνει τα πρώτα βήματα προς τη συμφιλίωση.
Με αυτό το πρόσχημα, η Τουρκία έδειξε την επιθυμία της να πλησιάσει τη Σαουδική Αραβία, τον κορυφαίο εξαγωγέα και εισαγωγέα του αραβικού κόσμου. Την τελευταία κλήση μεταξύ του διάδοχου διάδοχου του Άμπου Ντάμπι Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ αλ-Ναχγιάν και του Τούρκου ηγέτη ακολούθησε μια επιστολή του προέδρου του τουρκικού κοινοβουλίου Μουσταφά Σεντόπ, απευθυνόμενη στον επικεφαλής του Σαουδαραβικού Συμβουλίου Σούρα, Αμπντουλάχ μπιν Μοχάμεντ Αλ- Σεΐχη, συγχαίροντας τον για την Εθνική Ημέρα του Βασιλείου, σύμφωνα με την τουρκική ιστοσελίδα «Watan».
Ο Σεντόπ εξέφρασε την «ειλικρινή επιθυμία» του να βελτιώσει τις κοινοβουλευτικές σχέσεις με το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, με το οποίο λέει ότι έχει «κοινούς ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς». Αυτή η θετική δήλωση υπονοεί τις φιλοδοξίες της Τουρκίας να διατηρήσει στενή διπλωματική σχέση με ορισμένες αραβικές χώρες, παρά τις διαφωνίες που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια.
Η Αίγυπτος στο στόχαστρο
Σε αυτό το πλαίσιο κατευνασμού, αξίζει να αναφερθεί η πρόσφατη προσέγγιση που επιχειρήθηκε από την Τουρκία προς την Αίγυπτο.
Παρά τις μεγάλες διαφωνίες που οφείλονται στην ανατροπή το 2013 του ηγέτη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του μεγάλου συμμάχου του Ερντογάν, Μοχάμεντ Μούρσι, οι δύο χώρες προσπάθησαν να αναδείξουν εκείνα τα θέματα από τα οποία μπορούν να ωφεληθούν.
Νωρίτερα, ο Τούρκος υπουργός Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε ότι "η διαδικασία εξομάλυνσης με την Αίγυπτο συνεχίζεται και έχουμε αναπτύξει έναν οδικό χάρτη για αυτήν". Ο Τσαβούσογλου εξέφρασε τις ελπίδες του για σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Ριάντ, δηλώνοντας την επιθυμία του να "συνεχίσουν να βελτιώνονται", υποδεικνύοντας έτσι την ανάγκη να συνεχιστούν τα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.
Γιατί ο Ερντογάν θέλει να τα βρεί με τις χώρες του Κόλπου;
Σύμφωνα με διάφορες πηγές, ένα από τα κύρια κίνητρα για την προσέγγιση της Τουρκίας με αραβικές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία είναι ο σεβασμός στον θρησκευτικό τομέα.
Αν προσθέσουμε σε αυτό την επιρροή που ασκούν τα κράτη του Κόλπου στην περιοχή, συν τη γεωστρατηγική τους θέση, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί η Τουρκία αποφάσισε να στρέψει την εξωτερική της πολιτική προς τον Κόλπο.
Στην περίπτωση της Τουρκίας, αυτό το όφελος θα ανταποκρινόταν σε μια πολιτική μη απομόνωσης στην περιοχή. Η έλλειψη συμμαχικών κρατών, η οποία είναι απαραίτητη για την εφαρμογή κοινών πολιτικών συνεργασίας στον οικονομικό και στρατιωτικό τομέα, η οικονομική κρίση που πλήττεται σκληρά από τις κυρώσεις, ο συνεχιζόμενος αγώνας για υδρογονάνθρακες και η δραστική υποτίμηση της λίρας οδήγησαν τον Ερντογάν να μετατρέψει την επιθετική εξωτερική του πολιτική , ξεκινώντας ένα νέο διπλωματικό στάδιο προσέγγισης των χωρών της ευρύτερης περιοχής.
Ποιος πιστεύει την Τουρκία;
Το δυνητικό ερώτημα που επικρατεί αναφορικά με όλες τις παραπάνω διπλωματικές κινήσεις της Άγκυρας, είναι ένα. Ποιός στα αλήθεια πιστεύει την Τουρκία και τον Ερντογάν;.
Κανείς. Οι χώρες θέλουν έργα από την Τουρκία και όχι λόγια για να την πιστέψουν
Αυτό φαίνεται από μία σειρά γεγονότων που είναι τα ακόλουθα:
-To επίσημο κάλεσμα του Αραβικού συνδέσμου στην Τουρκία, να πάψει να ανακατεύεται στα εσωτερικά ζητήματα των Αραβικών χωρών και να αποχωρήσει από τα εδάφη της Συρίας και της Λιβύης.
-Η περαιτέρω ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας Σαουδικής Αραβίας με την Ελλάδα, που οδήγησε σε διακρατική συμφωνία βάσει της οποίας η χώρα μας έστειλε Patriot στη Σαουδική Αραβία για ενίσχυση της αεράμυνάς της, με αντάλλαγμα την αναβάθμιση του εν λόγω αντιαεροπορικού συστήματος από τους Σαουδάραβες.
-Την διακήρυξη της Αιγύπτου ότι για να βελτιωθούν οι σχέσεις της με την Τουρκία, είναι προαπαιτούμενη η αποχώρηση των Τούρκων μισθοφόρων και ανδρών των Ενόπλων Δυνάμεων από τη Λιβύη, καθώς και η αποφυγή από την Τουρκία, οποιασδήποτε πρόκλησης-απειλής σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου.
-Η απώλεια της ψήφου εμπιστοσύνης από το Κοινοβούλιο της Λιβύης που είχε ο φιλότουρκος μεταβατικός Πρωθυπουργός της Λιβύης.
-Οι ευλογίες των ΗΠΑ στις τριμερείς συνεργασίες-ασκήσεις Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου, Αιγύπτου-Ελλάδας-Κύπρου και Ελλάδας-Σαουδικής Αραβίας και Ελλάδας-ΗΑΕ που επαναλαμβάνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
