Διπλωματικό τσουνάμι ενεργειών και πρωτοβουλιών από τη Γαλλία, μετά τον παραγκωνισμό της από τη συμμαχία του ΑUKUS στον Ινδοειρηνικό και την απώλεια των συμβολαίων για τα υποβρύχια της Αυστραλίας.
Μετά την ανάληψη πρωτοβουλίας για Διεθνή διάσκεψη αναφορικά με τη Λιβύη, τον Νοέμβριο, την σύσφιξη των συμμαχικών δεσμών με την Ινδία, η Γαλλία ρίχνει το γάντι στην Κίνα, με την αναγγελία επικείμενης επίσκεψης γερουσιαστών της στην Ταϊβάν.
Η επίσκεψη των Γάλλων Γερουσιαστών
Συγκεκριμένα ομάδα Γάλλων γερουσιαστών θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στην Ταϊβάν από τις 4 έως τις 11 Οκτωβρίου, όπως ανέφερε το υπουργείο Εξωτερικών της Ταϊβάν χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.
Ο Alain Richard, τέως Υπουργός Άμυνας υπό τον Πρόεδρο Jacques Chirac, θα ηγηθεί της γαλλικής αντιπροσωπείας. Επί του παρόντος, προεδρεύει της ομάδας φιλίας Γαλλίας-Ταϊβάν στη Γαλλική Γερουσία, παρά την προσπάθεια της κινεζικής πρεσβείας στο Παρίσι να εμποδίσει το ταξίδι.
Ο Richard έχει επισκεφθεί την Ταϊβάν αρκετές φορές. Τον Φεβρουάριο, όταν η επίσκεψή του στο νησί έγινε δημόσια γνωστή, ο Κινέζος πρέσβης στη Γαλλία Lu Shaye του έγραψε μια επιστολή προτρέποντάς τον να μην πάει.
Σύμφωνα με τον Κινέζο διπλωμάτη, το ταξίδι του Ρίτσαρντ παραβιάζει την "αρχή της εδαφικής ακεραιότητας της Κίνας" και στέλνει ένα "λάθος" μήνυμα υποστήριξης για την ανεξαρτησία της Ταϊβάν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μπρα ντε φερ με απρόβλεπτες συνέπειες: Η νέα σύγκρουση συμφερόντων μετά την συμφωνία AUKUS
Για το Πεκίνο, η Ταϊβάν είναι μια επαρχία «ανταρτών» και ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δεν απέκλεισε την κατάληψη της με τη βία.
Το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών απάντησε αποφασιστικά στην επιστολή του Λου, λέγοντας ότι οι Γάλλοι γερουσιαστές είναι ελεύθεροι να συναντούν όποιον θέλουν όταν πηγαίνουν σε αποστολές.
Εν τω μεταξύ, ο «εκφοβισμός» της Κίνας εναντίον των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων συνεχίζεται, επιφέροντας όμως αντίθετα αποτελέσματα αφού όλο και περισσότερο, οι ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν ότι δεν είναι πρόθυμες να ανεχθούν τις απειλές της.
Σημειωτέον ότι εκτός των άλλων η στρατηγική της ΕΕ για συνεργασία στον Ινδο-Ειρηνικό πηγάζει επίσης από το ενδιαφέρον για τα μικροτσίπ της Ταϊβάν.
Στο "παιχνίδι" και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες
Στις 13 Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας Γιάνεζ Γιάνσα, νυν επικεφαλής της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζήτησε από τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν τη Λιθουανία, η οποία έχει στοχοποιηθεί από την κινεζική κυβέρνηση.
Στις 10 Αυγούστου, η Κίνα ανακάλεσε τον πρεσβευτή της στο Βίλνιους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόφαση της λιθουανικής κυβέρνησης να επιτρέψει στην κυβέρνηση της Ταϊβάν να ανοίξει γραφείο αντιπροσωπείας με το όνομα Ταϊβάν.
Σύμφωνα με ορισμένα μέσα ενημέρωσης, το Πεκίνο επέβαλε εμπορικές κυρώσεις εναντίον της χώρας της Βαλτικής, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής της μεταφοράς εμπορευματικών τρένων προς τη Λιθουανία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Συμφωνία AUKUS: Λάθη, πάθη και απειλές-Ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωσταράκος κάνει "φύλλο και φτερό" την νέα συμφωνία
Δεν είναι η πρώτη φορά που κινέζοι ηγέτες και διπλωμάτες προσπαθούν να παρέμβουν στις σχέσεις μεταξύ ευρωπαϊκών κρατών και Ταϊβάν.
Τον Αύγουστο του 2020, ο κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi έφτασε στο σημείο να απειλήσει τον πρόεδρο της Τσεχικής Γερουσίας Miloš Vystrčil, ο οποίος επισκέφθηκε την Ταϊπέι εκείνη την εποχή, λέγοντας ότι ο Vystrčil «θα πληρώσει ένα βαρύ τίμημα» για αυτό.
Ο δήμαρχος της Πράγας Zdeněk Hřib είχε την ίδια μεταχείριση για τη αδελφοποίηση της πόλης του με την Ταϊπέι.
Η στάση της ΕΕ
Η ΕΕ είχε πάντα μια προσεκτική προσέγγιση απέναντι στην Ταϊβάν, προσπαθώντας να υποστηρίξει την Ταϊπέι χωρίς να βλάψει τις σχέσεις με την Κίνα, τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ένωσης.
Ωστόσο, η νέα στρατηγική της ΕΕ για συνεργασία στον Ινδο-Ειρηνικό περιέχει ένα στοιχείο καινοτομίας από την άποψη αυτή. Εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 16 Σεπτεμβρίου, το σχετικό έγγραφο το οποίο προτείνει μια πιο προληπτική προσέγγιση απέναντι στην Ταϊβάν.
Στην πραγματικότητα, η ΕΕ θέλει να συνεχίσει τις εμπορικές και επενδυτικές συνομιλίες με την Ταϊβάν με ευρωπαϊκό ενδιαφέρον κυρίως επικεντρωμένο στην παραγωγή και την προσφορά μικροτσίπ, μία από τις κύριες εξαγωγές του νησιού.
Η στρατηγική τονίζει επίσης πώς η επίδειξη δύναμης και οι αυξανόμενες εντάσεις στο Στενό της Ταϊβάν (και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας) μπορούν να έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ασφάλεια και την ευημερία της ΕΕ, κάνοντας αναφορά στην κινεζική στρατιωτική ανάπτυξη στην περιοχή και την αντίδραση των ΗΠΑ.
Έρχονται εξελίξεις
Το βέβαιο είναι ότι η κίνηση των Γάλλων γερουσιαστών να επισκεφθούν την Ταϊβάν και κυρίως η χρονική στιγμή που θα πραγματοποιηθεί, προβληματίζει όχι μόνο την Κίνα αλλά και τις ΗΠΑ, οι οποίες διαπιστώνουν ότι έπραξαν πάρα πολύ κακώς, αφήνοντας την Γαλλία εκτός AUKUS, ενεργώντας μυστικά με ποιάν άλλη φυσικά από την Μ.Βρετανία.
Η επίσκεψη των Γάλλων γερουσιαστών και τυχόν ανάλογες ενέργειες από τη Γαλλία, μπορεί να ωθήσουν την Κίνα να επέμβει στρατιωτικά στην Ταϊβάν και αυτό είναι κάτι που δεν θέλουν τώρα οι ΗΠΑ, οι οποίες δεν είναι έτοιμες ακόμη να βοηθήσουν αμυντικά την Ταίβάν.
Από την άλλη όμως δεν θα μπορούν και να την εγκαταλείψουν αβοήθητη.
Η πολιτική της Μ .Βρετανίας
Η Μ. Βρετανία μετά το Brexit προσπαθεί να ανακτήσει τον χαμένο γεωπολιτικό χώρο της και στην προσπάθειά της αυτή, ακολουθεί την τόσο γνωστή πλην όμως πάντα επικερδή για την ίδια μέθοδο του " διαίρει και βασίλευε".
Έπεισε έτσι η Μ . Βρετανία τις ΗΠΑ, ότι οι δυό τους μαζί με την Αυστραλία, η οποία ανήκει στις χώρες της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και συνεπώς μπορεί να την επηρεάσει πάρα πολύ, έχουν τη δυνατότητα να σχηματίσουν τη συμμαχία του AUKUS κατά της Κίνας.
Επιπλέον επιχείρημα, πλήν όμως πραγματικό, είναι ότι η Αυστραλία θα μετατραπεί σταδιακά σε μια τεράστια αεροναυτική αμερικανική βάση και το κυριότερο ότι θα είναι η χώρα ανάχωμα-"μαξιλαράκι" για τις ΗΠΑ ενάντια στην Κίνα, εκτρέποντας την θαλάσσια πορεία της τελευταίας πρός την κατεύθυνση Κίνας-Αυστραλίας αντί της απευθείας Κίνας-ΗΠΑ.
Οι Βρετανοί βεβαίως γνώριζαν ότι ο αποκλεισμός της Γαλλίας από το AUKUS θα εξόργιζε τους Γάλλους, οι οποίοι μαζί με τους Γερμανούς ηγούνται της ΕΕ, εξωθώντας τους να αντιδράσουν και να αποστασιοποιηθούν από τις ΗΠΑ και να δημιουργήσουν τον Ευρωστρατό.
Αυτό που "σέρβιραν" οι Βρετανοί στις ΗΠΑ, ήταν ότι πλέον η ΕΕ θα ήταν ικανή με τον Ευρωστρατό της να αναλάβει τα του οίκου της, προκειμένου να αντιμετωπίσει μόνη της την Ρωσία στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και συνεπώς οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αποσύρουν δυνάμεις τους από την Ανατολική Ευρώπη, τη Γερμανία, την Ιταλία και αλλού, προασανατολίζοντας τες στον Ινδοειρηνικό κατά της Κίνα.
Επίσης είναι πολύ πιθανό Ευρωπαϊκές χώρες να δημιουργήσουν καλές σχέσεις με τη Ρωσία ανεξάρτητα, κάτι που θα υποθήκευε τη συνοχή της ΕΕ.
Όλα τα παραπάνω θα είχαν ως αποτέλεσμα την σταδιακή αποξένωση ΗΠΑ-ΕΕ και τον εναγκαλισμό ΗΠΑ-Μ. Βρετανίας. Αυτό θα ήταν πάρα πολύ βολικό για τους Βρετανούς προκειμένου χρησιμοποιώντας άλλες περιφερειακές δυνάμεις με τις οποίες θα συμμαχούσε σε Μεσόγειο και Μ. Ανατολή και με την στήριξη των ΗΠΑ, να επανακάμψουν γεωπολιτικά στις παραπάνω περιοχές που κάποτε κυριαρχούσαν.
Το ανησυχητικό και επικίνδυνο για την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι ότι η Μ. Βρετανία διατηρεί στην Κύπρο τις βάσεις της και το καθεστώς της εγγυήτριας χώρας.
Η διένεξη Τουρκίας και της Κύπρου, τόσο για το Κυπριακό όσο και για τη ΝΑ Μεσόγειο (ΑΟΖ-υδρογονάνθρακες), έχει τη δυναμική να χρησιμοποιηθεί από την Μ.Βρετανία προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της.
Η Κύπρος στηρίζεται από την ΕΕ, όχι όμως και η Τουρκία, την οποία μπορεί να δεί ως χώρα ευκαιρία η Μ. Βρετανία, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της, παρέχοντας της ως αντάλλαγμα οπλικά συστήματα και πρόσβαση στην υψηλή τεχνολογία τους.
