Οι δύο χώρες είναι από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς drones στον κόσμο και θα μπορούσαν επίσης να βρεθούν αντιμέτωπες με συγκρούσεις των drones τους στη Συρία, αναφέρει το globes.
Μία από τις λιγότερο συζητημένες καταστάσεις είναι η διακοπή της βαθιάς σύνδεσης μεταξύ των αμυντικών βιομηχανιών του Ισραήλ και του τουρκικού αμυντικού κατεστημένου, η οποία περιελάμβανε και την προμήθεια drones Heron της Israel Aerospace Industries (IAI).
Ισραηλινοί τεχνικοί σταμάτησαν να επισκέπτονται την Τουρκία και, ως αποτέλεσμα της κακής συντήρησης, τα drones συνετρίβησαν. «Κοιτάξτε πώς συνετρίβουν τα ισραηλινά drones», αστειεύτηκε ο Πρόεδρος Ερντογάν, χωρίς να αναφερθεί στην έλλειψη συντήρησης.
Τα χρόνια έχουν περάσει και σήμερα οι δύο χώρες μάχονται σώμα με σώμα στην κορυφή της διεθνούς κατάταξης εμπορίου drones.
Το Ισραήλ και η Τουρκία θα μπορούσαν επίσης να συγκρουστούν στη Συρία, η οποία έχει γίνει τουρκικό προτεκτοράτο, υπό την ηγεσία του Ahmed al-Sharaa σε συντονισμό με τον προστάτη του Ερντογάν και συχνά με συμφέροντα που συγκρούονται με το Ισραήλ.
«Η Τουρκία είναι ένας σημαντικός αντίπαλος και μια σύγκρουση μεταξύ των χωρών στη Συρία θα μπορούσε ακόμη και να συμβεί κατά λάθος», εξηγεί ο Δρ. Εγιάλ Πίνκο του Τμήματος Πολιτικών Σπουδών και του Κέντρου Στρατηγικών Σπουδών Begin-Sadat στο Πανεπιστήμιο Bar-Ilan, ο οποίος συνεχίζοντας τονίζει:
«Ακόμα και αν λάβουμε υπόψη ότι οι Τούρκοι βρίσκονται κυρίως στη βόρεια Συρία, επειδή ενδιαφέρονται για πετρέλαιο και φυσικό αέριο, και το Ισραήλ βρίσκεται κυρίως στο νότο, μια σύγκρουση θα μπορούσε να συμβεί, αν όχι καθόλου, στον αέρα. Οι μάχες με επανδρωμένα αεροσκάφη είναι λιγότερο πιθανές λόγω της υψηλής κλιμάκωσής τους, οπότε αν η μία πλευρά θέλει να πραγματοποιήσει μικρές επιθέσεις για λόγους προειδοποιήσεων, θα μπορούσε να συμβεί με drones».
Ο Άλον Ούνγκερ, πρόεδρος και ιδρυτής του Unmanned Vehicles Israel Defense (UVID) Conferences και ιδρυτής της κοινότητας UAV στο Ισραήλ, προειδοποιεί ότι «Αυτό που περιμένει στους ουρανούς της Συρίας δεν είναι η Γάζα. Στον χώρο των drones, οι χώρες επιτρέπουν στον εαυτό τους πράγματα που δεν κάνουν αλλού».
Μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να αναδείξει περαιτέρω τα ισραηλινά και τουρκικά προϊόντα UAV, τα οποία είναι ήδη γνωστά σε όλους στην αγορά.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε από την ερευνήτρια Molly Campbell στο CNAS (Κέντρο για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια) διαπίστωσε ότι το Ισραήλ ήταν ο κορυφαίος προμηθευτής drones (drones αυτοκτονίας) στον κόσμο μεταξύ 1995 και 2023, ενώ η Τουρκία, η οποία εισήλθε στην αγορά μόλις το 2018, προμήθευσε περισσότερα drones επίθεσης από οποιαδήποτε άλλη χώρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία! Ο Ζελένσκι είναι παγιδευμένος
Τα όπλα και των δύο χωρών είναι «αποδεδειγμένα ικανά», αλλά όχι στον ίδιο βαθμό.
Τόσο τα ισραηλινά όσο και τα τουρκικής κατασκευής drones χρησιμοποιήθηκαν από το Αζερμπαϊτζάν για να νικήσουν την Αρμενία στον Δεύτερο Πόλεμο του Καραμπάχ το 2020.
Στη συνέχεια, στην αρχή του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, τα τουρκικά Bayraktar TB2 εντυπωσίασαν, αλλά λίγους μήνες αργότερα οι Ρώσοι βρήκαν την κατάλληλη απάντηση.
Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης του Ισραήλ στο Ιράν τον Ιούνιο, ισραηλινά drones κατασκευασμένα από τις IAI, Elbit Systems και Aeronautics κατέλαβαν τους ουρανούς του Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς μεγάλων πόλεων.
Ο Δρ. Hay Eytan Cohen Yanarocak, ειδικός σε θέματα Τουρκίας στο Κέντρο Moshe Dayan στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και στο Ινστιτούτο Στρατηγικής και Ασφάλειας της Ιερουσαλήμ, ανέφερε ότι τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης είναι προσεκτικά ώστε να μην παρέχουν καμία κάλυψη σχετικά με τα ισραηλινά drones, παρόλο που η τοπική βιομηχανία δημιουργήθηκε με βάση ισραηλινά και αμερικανικά προϊόντα.
«Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί την έκφραση "ο σκληρός ιδιοκτήτης μετατρέπει τον ενοικιαστή σε ιδιοκτήτη του διαμερίσματος κάπου αλλού». Δηλαδή, επειδή οι Τούρκοι βασίστηκαν στο Ισραήλ για την απόκτηση των drones, και αυτά «δεν παρείχαν καλή υπηρεσία», έτσι οι Τούρκοι επέλεξαν να αναπτύξουν τα δικά τους drones», εξηγεί ο Δρ. Cohen Yanarocak.
«Σήμερα, όταν κοιτάς την κάλυψη των ισραηλινών επιθέσεων κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα και τον Λίβανο, οι Τούρκοι αποφεύγουν να επαινέσουν την ισραηλινή τεχνολογία. Αντίθετα, όταν ανοίγεις την έκθεση της Τουρκικής Ακαδημίας Πληροφοριών σχετικά με το θέμα της επιχείρησης του Ισραήλ στο Ιράν, βλέπεις ότι γνωρίζουν καλά την πρόοδο του Ισραήλ και περιγράφουν λεπτομερώς τα μέσα και την αποτελεσματικότητά τους», συνεχίζει ο ίδιος.
Η διαμάχη για τις εξαγωγές όπλων
Οι δύο χώρες μάχονται επίσης στις υψηλότερες κατατάξεις των παγκόσμιων εξαγωγών άμυνας για drones. Στοιχεία από το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) δείχνουν ότι το Ισραήλ κατατάσσεται όγδοο στους παγκόσμιους εξαγωγείς, με περίπου 3,1% του συνολικού εμπορίου την περίοδο 2020-2024, και η Τουρκία κατατάσσεται 11η με 1,7%.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της SIBAT, τα drones αντιπροσώπευαν το 25% όλων των αμυντικών εξαγωγών του Ισραήλ το 2022, αλλά μειώθηκαν στο 4% το 2023 και μόνο στο 1% το 2024. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με τον Unger, υπάρχουν περισσότερες από 300 εταιρείες στο ισραηλινό οικοσύστημα.
Η ισραηλινή βιομηχανία drones θα συγκεντρωθεί για την παραδοσιακή έκθεση UVID στην Expo Tel Aviv στις 26 Νοεμβρίου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η προειδοποίηση της Whitney Webb για το 2026! "Σχεδιάζουν ένα πλήρες οικονομικό lockdown"
Στοιχεία που δόθηκαν στην "Globes", από τους αναλυτές ABG-SC, πριν από την εκδήλωση, δείχνουν το εύρος των εκτεταμένων εξαγωγών drones των Τούρκων, κάτι που αφορά δεκάδες drones Akinci και Aksungur, περίπου 100 drones Anka και περισσότερα από 600 Bayraktar TB2.
Τα Bayraktar TB2, Akinci και άλλα μοντέλα κατασκευάζονται από την Baykar Corp, της οποίας πρόεδρος και CTO είναι ο γαμπρός του Προέδρου Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ.
Αυτή η εταιρεία είναι ο ηγέτης των αμυντικών εξαγωγών της Τουρκίας με μεγάλη διαφορά, με έσοδα 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2024. Στη δεύτερη θέση βρίσκονται οι Τουρκικές Αεροδιαστημικές Βιομηχανίες (TUSA?), με έσοδα 750 εκατομμυρίων δολαρίων και στην τρίτη θέση η ναυπηγική εταιρεία ASFAT (644 εκατομμύρια δολάρια), η οποία βρίσκεται πίσω από τη δύναμη του τουρκικού ναυτικού.
«Τα drones ως κινητήρια δύναμη ανάπτυξης»
Ο Unger προωθεί στο Ισραήλ το όραμα και την πολιτική. «Τα drones ως εθνική κινητήρια δύναμη ανάπτυξης», η οποία επιδιώκει να συνδέσει όλα τα υπουργεία σε μια οργανωμένη δραστηριότητα στον τομέα. Αυτό δεν αφορά μόνο το Υπουργείο Άμυνας, αλλά και το Υπουργείο Οικονομίας και Βιομηχανίας, το οποίο το έχει αναγνωρίσει ως πιθανή κινητήρια δύναμη ανάπτυξης στον αμυντικό τομέα.
Ως εκ τούτου, το Defense and Cyber Cluster λειτουργεί στην Αρχή Ανάπτυξης του Υπουργείου Οικονομίας και στο Κοινό Επιτελείο, με επικεφαλής την Elinor Jacobson.
Λόγω των τάσεων στο Ισραήλ και παγκοσμίως, ο Unger ζητά μια αφύπνιση στον τομέα των drones μετά την έλλειψη ετοιμότητας στον τομέα των drones, η οποία αντικατοπτρίστηκε στην αρχή του πολέμου.
Πριν από τον πόλεμο, υπήρξε μια συζήτηση σχετικά με το εάν τα drones θα πρέπει να εγκαταλειφθούν εντελώς λόγω της διαθεσιμότητας σχετικά φθηνών κινεζικών προϊόντων, ιδίως του DJI, αλλά αμέσως μετά τις 7 Οκτωβρίου, η ανάγκη για ισραηλινή ανεξαρτησία έγινε εμφανής.
Οι Τούρκοι από την άλλη πλευρά, είναι σαφές ότι έχουν την ικανότητα τόσο να παράγουν όσο και να εξάγουν σε μεγάλους όγκους.
Αναφορές στο εξωτερικό δείχνουν ότι η Τουρκία εξήγαγε αμυντικά προϊόντα σε 178 χώρες πέρυσι, σημειώνοντας αύξηση 103% από το 2015-2019.
Οι κύριοι πελάτες της, σύμφωνα με το SIPRI, είναι τα ΗΑΕ, το Πακιστάν και το Κατάρ.
Εξαιρουμένων των ΗΑΕ, τα οποία αγοράζουν επίσης από το Ισραήλ, το Πακιστάν και το Κατάρ αντικατοπτρίζουν το πόσο διαφορετικές είναι οι κύριες εξαγωγικές αγορές της Τουρκίας και του Ισραήλ.
Σύμφωνα με το SIPRI, το 34% των ισραηλινών εξαγωγών την περίοδο 2020-2024 ήταν στην Ινδία, το 13% στις ΗΠΑ και το 8,1% στις Φιλιππίνες.
Στην τελευταία κλιμάκωση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν τον Μάιο, τα ισραηλινά και τουρκικά όπλα γενικά και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ειδικότερα συγκρούστηκαν μετωπικά, και οι Ινδοί έφυγαν ικανοποιημένοι.
Αυτό επηρέασε την απόφασή τους αυτή την εβδομάδα να υπογράψουν μια συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των υπουργείων άμυνας των δύο χωρών, καθώς και τη φιλοδοξία της Ινδίας να προμηθευτεί νέα συστήματα από το Ισραήλ, ιδίως πυραύλους.
Διαφορές με την Άγκυρα
Ο αριθμός των διαφορετικών χωρών στις οποίες εξάγει η Τουρκία υποδεικνύει τις μεγάλες διαφορές μεταξύ της Διεύθυνσης Ελέγχου Εξαγωγών Άμυνας (DECC) του Ισραηλινού Υπουργείου Άμυνας και της πιο αδιάκριτης στρατηγικής της Τουρκίας.
Η τελευταία είναι πρόθυμη να εξάγει σε σχεδόν οποιαδήποτε χώρα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν έχουν τα κεφάλαια για να αγοράσουν έστω και ένα drone.
Για αυτές, οι Τούρκοι έχουν δημιουργήσει ένα μοντέλο στο οποίο μερικές φορές δίνουν ένα ή δύο drone «ως δώρο» σε μια υπανάπτυκτη χώρα, έτσι ώστε να αναγκάζεται να αγοράσει τις εργασίες συντήρησης από αυτούς ( Αλβανία, Κόσσοβο και Σκόπια).
Σε αντίθεση με αυτήν την αδιάκριτη πολιτική, ο Unger προειδοποιεί για τις συνέπειες της υπερβολικής ρύθμισης. Τα drone χρησιμοποιούνται επίσης για πολιτικές αποστολές και, παρά όλα αυτά, λέει, ακόμη και ένα αλεξίπτωτο για ένα drone απαιτεί έγκριση από την DECC.
Η ουσία είναι ότι η ισραηλινή και η τουρκική αμυντική βιομηχανία συγκρούονται και στα Βαλκάνια, αλλά και Μέση Ανατολή και Αφρική, και αυτό το σκηνικό θα συνεχιστεί επηρεάζοντας και τις πολιτικές και στρατιωτικές σχέσεις των δύο χωρών.
