Σε μια περίοδο όπου το καθεστώς Ερντογάν δοκιμάζεται, η Τουρκία νοιώθει ολοένα και πιο απομονωμένη. Η εκπαραθύρωση των αδελφών μουσουλμάνων στη Τυνησία πόνεσε όσο λίγα πράγματα τον τελευταίο καιρό την Άγκυρα.
Μεγάλο ενδιαφέρον ως προς το πώς βλέπει το βαθύ κράτος της Τουρκίας την εξέλιξη αυτή έχει μια ανάλυση του καθηγητή Μουράτ Γιεσίλτας, διευθυντή Ερευνών Ασφαλείας στη SETA. Η SETA είναι το think tank του Ερντογάν.
Γράφει λοιπόν ο Γιεσίλτας: «Η Τυνησία, η μόνη δημοκρατία που απέμεινε από τις επαναστάσεις της αραβικής άνοιξης, βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Ο πρόεδρος της Τυνησίας, Κάις Σαΐντ ανακοίνωσε ότι πάγωσε όλες τις εξουσίες του Κοινοβουλίου για ένα μήνα, έχει αναστείλει την ασυλία των βουλευτών, απέπεμψε τον πρωθυπουργό Χισάμ Μασίσι και ότι θα αναλάβει την εκτελεστική εξουσία με έναν πρωθυπουργό που θα διορίσει ο ίδιος.
Η τελευταία κρίση είναι η σοβαρότερη από την «Επανάσταση του Γιασεμιού» το 2011. Από τον Ιανουάριο συνεχίζονται οι διαδηλώσεις στη χώρα λόγω του νέου κορωνοϊού, λόγω επιδείνωσης της κατάστασης στις δημόσιες υπηρεσίες, εξαιτίας της ανεργίας και λόγω των ισχυρισμών περί διαφθοράς. Εντωμεταξύ συνεχίζεται η διαφωνία μεταξύ του προέδρου και του πρωθυπουργού από τον Ιανουάριο στην Τυνησία. Ο πρόεδρος Σαΐντ δεν ενέκρινε τον διορισμό των 11 υπουργών μεταξύ αυτών και του υπουργού Εσωτερικών.
Ο Σαΐντ εκλέχτηκε πρόεδρος της Τυνησίας στον δεύτερο γύρο των εκλογών το 2019 και είναι καθηγητής του Τμήματος Νομικής. Είναι το όνομα ο οποίος είναι ξένος στην πολιτική και είναι γνωστός με την αντίθεση απέναντι στα πολιτικά κόμματα. Ο Σαΐντ επικρίνει την αντιπροσωπευτική δημοκρατία και είναι υπέρ της άποψης της άμεσης δημοκρατίας επίσης έχει λαϊκιστικά χαρακτηριστικά. Από την επανάσταση του 2011, φτάνει στις μάζες που παραπονιούνται ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα το οποίο δεν βρίσκει λύσεις σε προβλήματα.
Πραγματοποιήθηκαν επιθέσεις κατά των γραφείων του κόμματος Αλ-Νάχντα και τώρα ο Σαΐντ πάγωσε τη νομοθετική εξουσία, ανέλαβε την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία. Με την υποστήριξη του στρατού έκανε την επανάσταση αλλά ο Σαΐντ φαίνεται ότι θα δυσκολευτεί πολύ να βρει λύση στα πολιτικοοικονομικά προβλήματα της Τυνησίας. Με την έμπνευση από την επανάσταση του 2013 στην Αίγυπτο, κατά μεγάλη πιθανότητα πιστεύει ότι θα αποκτήσει λεφτά από τις χώρες του Κόλπου.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εδώ και ένα διάστημα είχαν δραστήριο ρόλο στην Τυνησία. Από αυτή την άποψη μπορεί να υπάρξει μια νέα κίνηση status quo από τον Κόλπο. Ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου και ο ηγέτης του κόμματος Αλ-Νάχντα, Ρασίντ Γανούσι τις αποφάσεις του Σαΐντ χαρακτήρισε ως «απόπειρα πραξικοπήματος κατά της επανάστασης και του συντάγματος» και έκανε έκκληση στο λαό της Τυνησίας να είναι κατά του πραξικοπήματος.
Η αργή δεκαετής δημοκρατία της Τυνησίας έχει περάσει σε μια περίοδο σοβαρών δοκιμών. Το πραξικόπημα του προέδρου Σαΐντ στην πολιτική δεν αποτελεί μόνο την πολιτική κρίση της Τυνησίας, η οποία θεωρείται ως η μόνη δημοκρατία στον αραβικό κόσμο. Αποτελεί επίσης τον κίνδυνο να τερματίσει το πιο επιτυχημένο παράδειγμα αρμονίας των ισλαμιστών με τη δημοκρατία στον αραβικό κόσμο. Ο πραξικοπηματίας Χαφτάρ στη Λιβύη ανέφερε ότι το πραξικόπημα στις 25 Ιουλίου στην Τυνησία έχει σχέση με το ζήτημα των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Τα τελευταία 10 χρόνια το κόμμα Αλ-Νάχντα και ο Γανούσι ακολούθησαν μια ισορροπημένη πολιτική. Έκαναν παραχωρήσεις σε κοσμικούς κύκλους κατά διαστήματα μη ορίζοντας υποψήφιο πρόεδρο και σχηματίζοντας συνασπισμό με αριστερά και φιλελεύθερα κόμματα. Το 2016 ανακοίνωσαν ότι «δεν υπάρχει χώρος για πολιτικό Ισλάμ στην Τυνησία» και ότι χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ως «μουσουλμάνοι δημοκράτες».
Στο 10ο συνέδριο του κινήματος Αλ-Νάχντα ανακοινώθηκε ότι χωρίστηκε η «πρόσκληση» και η «πολιτική» δηλαδή το κόμμα με τη θρησκευτική οργάνωση. Αυτή η τελευταία κρίση είναι η δοκιμασία της τυνησιακής δημοκρατίας επίσης του κινήματος Αλ Νάχντα και του Γκανούσι. Η Άγκυρα από την άλλη πλευρά, αντιτάχθηκε στο «πραξικόπημα κατά της συνταγματικής τάξης» στην Τυνησία και ζήτησε την αποκατάσταση της δημοκρατίας το συντομότερο δυνατό ενώ διατηρούν την σιωπηλή στάση οι δυτικές πρωτεύουσες.
Για άλλη μια φορά, προτίμησαν τα συγκεκριμένα τους συμφέροντα παρά τις αξίες όπως η δημοκρατία. Οι επόμενες εβδομάδες είναι εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον της Τυνησίας και της περιοχής της Βόρειας Αφρικής. Η επιστροφή από τη δημοκρατία στην Τυνησία μπορεί να έχει περαιτέρω αρνητικό αντίκτυπο στην περιοχή. Η μόνη λύση είναι η δημιουργία ενός πολιτικού κλίματος που θα διασφαλίσει την σταθερότητα προστατεύοντας τη δημοκρατία».
Μέσα από αυτή την ανάλυση γίνεται αντιληπτό ότι όσα καθεστώτα στην περιοχή δεν συμπεριλαμβάνουν τους αδελφούς μουσουλμάνους θεωρούνται πραξικοπηματικά και σίγουρα αντιδημοκρατικά για την Τουρκία. Προφανώς στην Άγκυρα όπου τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν τον ίδιο ηγέτη θεωρούν ότι η Δημοκρατία λειτουργεί. Αν μη τι άλλο η Δημοκρατία αλα Τούρκα…
