Μετά από δεκαετίες συγκρούσεων, το Ισραήλ και οι πιο σημαντικές χώρες του αραβομουσουλμανικού κόσμου όχι μόνο ξεκίνησαν έναν πολιτικό-διπλωματικό διάλογο, αλλά και μια σειρά από κοινές επιχειρήσεις με σκοπό την απομόνωση του κοινού εχθρού, δηλαδή του Ιράν των Αγιατολάχ και εργάζονται για να επαναπροσδιορίσουν το status της περιοχής.
Κατά τους τελευταίους μήνες του έτους, σε έναν κόσμο που αποσπάται από την πανδημία Covid 19, τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και το Brexit, η γεωπολιτική κατέγραψε σημαντικές εξελίξεις που προορίζονται πιθανώς να αλλάξουν ριζικά τα σενάρια στη Μέση Ανατολή και στις γειτονικές περιοχές της Ασίας
Οι κύριοι πρωταγωνιστές αυτών των αλλαγών αγωνίζονται ο ένας τον άλλον με όπλα και λόγια για εβδομήντα χρόνια, αλλά, με απροσδόκητο πολιτικό και στρατηγικό ρεαλισμό και χρησιμοποιώντας τα εμπιστευτικά κανάλια της «διπλωματίας back bench», έχουν επιτύχει ένα μεγάλο ιστορικό άλμα
Σε λίγες εβδομάδες, υπό την προσεκτική καθοδήγηση του Ντόναλντ Τραμπ και του Σαουδάραβα Πρίγκιπα, Μωάμεθ Μπιν Σαλμάν, το Ισραήλ καθιέρωσε διπλωματικές σχέσεις με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Σουδάν και μάλλον και με το Βασίλειο του Μαρόκου.
Στον μικρό "πόλεμο τριάντα ετών" που αντιτάχθηκε η Χριστιανική Αρμενία στο Μουσουλμανικό Αζερμπαϊτζάν για τον έλεγχο της αμφισβητούμενης χριστιανικής περιοχής του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η βοήθεια Τούρκων και Ισραηλινών πρός το Αζερμπαϊτζάν είχαν καθοριστικό αντίκτυπο στην τελική έκβαση του πολέμου υπέρ των Αζέρων.
Οι συγκρούσεις είδαν την ήττα των Αρμενίων χάρη στην ουσιαστική συνεισφορά που δόθηκε στις ένοπλες δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν από τα drones που ο Πρόεδρος Ερντογάν διέθεσε στους «αδελφούς» των Τούρκων του Αζερμπαϊτζάν, γεγονός που οδήγησε στη γρήγορη ήττα των Αρμενίων, που κατά κάποιον τρόπο σώθηκαν από την παρέμβαση της Ρωσίας, η οποία εξασφάλισε την ανακωχή μεταξύ των μερών και τον έλεγχο των γραμμών κατάπαυσης του πυρός.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με αξιόπιστες ισραηλινές διπλωματικές πηγές, το αποφασιστικό σημείο καμπής στη σύντομη αλλά βίαιη σύγκρουση του Σεπτεμβρίου ήταν η τεχνολογία που παραδόθηκε κρυφά από το Ισραήλ στο Αζερμπαϊτζάν, χάρη στην οποία τα τουρκικά drones μπορούσαν να πραγματοποιήσουν δραστικές επιθέσεις εναντίον των αρμενικών τεθωρακισμένων δυνάμεων.
Αυτή η τεχνολογία διαθέτει σύγχρονους αισθητήρες πεδίου και, πάνω απ 'όλα, ηλεκτρονικά όργανα ικανά να εντοπίζουν την τοπογραφία εδάφους με την πιο λεπτή λεπτομέρεια.
Πρόκειται για υπερσύγχρονα μέσα τα οποία, σύμφωνα με πηγές, επέτρεψαν στο Αζερμπαϊτζάν να χτυπήσει εύκολα τους αντιπάλους του και το Ισραήλ, να πειραματιστεί σε έδαφος πολύ παρόμοιο με τις γειτονικές του Ιράν, πολεμικές τεχνολογίες που θα είναι πολύ χρήσιμες εάν και όταν η σύγκρουση με το Ιράν πραγματοποιηθεί.
Η συνεργασία μεταξύ Ισραήλ και Αζερμπαϊτζάν ήταν σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα της συνεργασίας με την ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών, τη Μοσάντ, η οποία εδώ και αρκετά χρόνια όχι μόνο διεξάγει επιχειρήσεις πληροφοριών από το έδαφος του Αζερμπαϊτζάν εναντίον του Ιράν, αλλά προωθεί επίσης τον εφοδιασμό εξελιγμένης στρατιωτικής τεχνολογίας στις ένοπλες δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν, χάρη στην οποία εκσυγχρονίστηκε το στρατιωτικό δόγμα του Αζερμπαϊτζάν, σε νοοτροπία και οπλικά συστήματα σε τέτοιο βαθμό, που να κάνει τον μικρό στρατό του Αζερμπαϊτζάν μία ευέλικτη, αποτελεσματική και θανατηφόρο πολεμική μηχανή.
Ως εκ τούτου, ενώ η Τουρκία υποστήριξε το Αζερμπαϊτζάν προμηθεύοντας drones και Σύρους μισθοφόρους που προέρχονταν από τη σύγκρουση εναντίον του Μπασάρ Αλ Άσαντ, το Ισραήλ παρέσχε κρυφά εργαλεία και συμβουλές που αποδείχθηκαν απαραίτητες για την έκβαση της σύντομης αλλά αιματηρής σύγκρουσης.
Εξάλλου, χάρη στη Mossad, το Αζερμπαϊτζάν εμπλουτίζεται με πολεμική τεχνολογία και σύγχρονη στρατιωτική τακτική εδώ και χρόνια.
Από το 2010, χάρη στη συνεργασία στον τομέα των πληροφοριών, το Αζερμπαϊτζάν κατάφερε να υπογράψει σύμβαση με το Israel Elta System, θυγατρική της Israel Aerospace Industries (IAI), για τη δημιουργία ενός «Digital Terrain Model» (MDT) ολόκληρου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, μια ακριβής αναπαράσταση του ορεινού εδάφους του Αρμενικού θύλακα που προκύπτει από την αλληλεπίδραση ενός συνόλου εργαλείων, από δορυφορικές εικόνες, επισκοπήσεις ραντάρ και ανθρώπινης παρατήρησης επί του εδάφους, που επέτρεψαν στις ένοπλες δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν να διευθετήσουν γρήγορα λογαριασμούς με τους Αρμένιους αντιπάλους.
Εκτός από τα αεροσκάφη που προμηθεύει η Τουρκία, μια μυστική και ουσιαστική συμβολή δόθηκε από τα ισραηλινά Harop "kamikaze drones", που παράγονται από την IAI και είναι εξοπλισμένα με συστήματα καθοδήγησης που διέπονται από την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Τα αεροσκάφη Harop στάλθηκαν στο Αζερμπαϊτζάν από την ισραηλινή στρατιωτική βάση της Ovda για τις έξι εβδομάδες της σύγκρουσης και επέτρεψαν στις δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν να εντοπίσουν με ακρίβεια τις θέσεις των αντίπαλων δυνάμεων σε ένα ορεινό και δύσκολο έδαφος όπως το Καραμπάχ, παρέχοντας στα πυραυλικά συστήματα και τις πυροβολαρχίες πυροβολικού με βασικές και έγκαιρες πληροφορίες.
Τα αεροσκάφη Harop λειτούργησαν, με νοημοσύνη και καθοδήγηση, όχι μόνο για την υποστήριξη των τουρκικών και των Ισραηλινών αεροσκαφών Sky Striker, που παράγονται από το Elbit System of Haifa και τα drones Azeri Orbiter, που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο μιας συνεργασίας μεταξύ της εταιρείας Azeri Azad System και του Ισραηλινού Αεροναυτικού αμυντικού συστήματος.
Ως εκ τούτου, ενώ υποστηρίζει τους Τούρκμενους Μουσουλμάνους του Αζερμπαϊτζάν, το Ισραήλ εκμεταλλεύτηκε τις συγκρούσεις των έξι εβδομάδων για να δοκιμάσει όπλα και συστήματα σε έδαφος παρόμοιο με αυτό του Ιράν.
Η Τουρκία με την συνδρομή του Αζερμπαϊτζάν, προσπάθησε να προσεγγίσει, ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής, το Ισραήλ, ενώ προσπαθεί ακόμη και να εποικίσει τις περιοχές του Ναγκόρνο - Καραμπάχ που άφησαν οι Αρμένιοι πρόσφυγες με Σύριους αντάρτες και τις οικογένειές τους.
Η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών (MIT), η οποία εμπλέκεται από τον περασμένο Οκτώβριο στην παράνομη μεταφορά αρκετών εκατοντάδων πολιτοφυλακών του τμήματος «Σουλτάν Μουράτ» από τη Συρία στο Καραμπάχ, βρίσκεται πίσω από τον παραπάνω επιχειρούμενο εποικισμό
Ο Πρίγκιπας του Αμπού Ντάμπι, ο Μωάμεθ Μπιν Ζαΐντ Αλ Νατζάν, μέσω της Διεθνούς Χρυσής Ομάδας των Εμιράτων, χρηματοδοτεί τις δραστηριότητες του Ομίλου Wagner, μιας ρωσικής παραστρατιωτικής και μισθοφόρου οργάνωσης που ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν έχει αναπτύξει στη Λιβύη προς υποστήριξη του στρατηγού Khalifa Haftar, ο οποίος μάχεται εναντίον του Al-Sarraj ο οποίος έχει την υποστήριξη της Τουρκίας του Ερντογάν.
Το στρατηγικό όραμα του Crown Prince της Emirates είναι σχεδιασμένο να αντιτίθεται πάντα και παντού στη "Μουσουλμανική Αδελφότητα", δηλαδή στη φονταμενταλιστική σαλαφική αίρεση που εδώ και χρόνια προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει τις κοσμικές αραβικές κυβερνήσεις ολόκληρης της Μέσης Ανατολής.
Η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» δεν αντιμετωπίζεται δυσμενώς από τον Τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν, ο οποίος, αφού επέβαλε μια ισλαμιστική μετατόπιση στη χώρα του, έχει συνεργαστεί με παραφυάδες της «Αδελφότητας» στη Συρία και συνεχίζει να στηρίζει στη Λιβύη τις "Ταξιαρχίες Misrata" που απαρτίζονται από ισλαμιστές πολιτοφύλακες κοντά στη «Μουσουλμανική Αδελφότητα» που υποστηρίζουν την κυβέρνηση του Al-Sarraj στην Τρίπολη.
Είναι το μίσος προς τη «Μουσουλμανική Αδελφότητα» που ώθησε τα Εμιράτα να παράσχουν θωρακισμένα οχήματα στη Χριστιανική Αρμενία στη σύγκρουση με το Μουσουλμανικό Αζερμπαϊτζάν και οδήγησε τον Πρίγκιπα Ζαΐντ Αλ Νατζάφ να υποστηρίξει, όπως και το Ισραήλ, ότι η «Αδελφότητα» είναι πιο επικίνδυνη από το Ιράν και επομένως πρέπει να καταπολεμηθεί σε κάθε περιοχή.
Κάτω από το βλέμμα της Ρωσίας και της Γαλλίας και τις ανησυχίες της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, το Αμπού Ντάμπι προμήθευσε σε μεγάλο βαθμό τις δυνάμεις του στρατηγού Haftar στη Λιβύη, στέλνοντας ελικόπτερα MI-24P, πυραύλους SA-3 και ρωσικά τανκ T 72 στην Βεγγάζη από τη Λευκορωσία.
Οι ενέργειες του Πρίγκιπα των ΗΑΕ ανησυχούν και ενοχλούν τον Τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν, ο οποίος βλέπει το όνειρό του να κάνει την Τουρκία το μόνο κράτος εταίρο του μουσουλμανικού κόσμου με τη Δύση, ως ηγεμονική δύναμη στην περιοχή, και υποχρεωτικό σημείο αναφοράς για τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ. να κινούνται όλο και πιο μακριά.
Ουσιαστικά τα ΗΑΕ έχουν εκτοπίσει την Τουρκία και έχουν υποβαθμίσει το γεωπολιτικό της βάρος
Το τουρκικό όνειρο, ωστόσο, είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει προβλήματα και εντάσεις βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
