Μια τρομακτική προειδοποίηση από επιστήμονες του Virginia Tech, που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences, φέρνει στο φως έναν εφιαλτικό κίνδυνο: ένας καταστροφικός σεισμός στη Ζώνη Υποβύθισης Cascadia (CSZ) είναι σχεδόν βέβαιος έως το 2100, απειλώντας να αλλάξει για πάντα το τοπίο της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ.
Με πιθανότητα 37% να συμβεί μέσα στα επόμενα 50 χρόνια, το «τσουνάμι της αποκάλυψης» κινδυνεύει να σαρώσει πόλεις, να πνίξει χιλιάδες ζωές και να αφήσει πίσω του μια πληγωμένη γη που δεν θα επανέλθει ποτέ.
Ένα ρήγμα που «σιωπά» για 325 χρόνια
Η Ζώνη Υποβύθισης Cascadia, ένα τεράστιο τεκτονικό ρήγμα μήκους 1.100 χιλιομέτρων, εκτείνεται από το νησί Βανκούβερ στον Καναδά έως την Καλιφόρνια, διασχίζοντας τις πολιτείες Ουάσινγκτον και Όρεγκον. Εδώ, η τεκτονική πλάκα Juan de Fuca βυθίζεται κάτω από την πλάκα της Βόρειας Αμερικής, συσσωρεύοντας τεράστια πίεση που «φορτίζει» το ρήγμα εδώ και αιώνες. Ο τελευταίος μεγάλος σεισμός, στις 26 Ιανουαρίου 1700, έντασης 9 Ρίχτερ, εξαπέλυσε ένα τσουνάμι ύψους 30 μέτρων που εξαφάνισε το χωριό Pachena Bay στη Βρετανική Κολομβία μέσα σε 30 λεπτά, χωρίς να αφήσει ούτε έναν επιζώντα. Τώρα, 325 χρόνια μετά, το ρήγμα παραμένει σιωπηλό – αλλά όχι για πολύ.
Το σενάριο της απόλυτης καταστροφής
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι ένας σεισμός 8 έως 9 Ρίχτερ μπορεί να χτυπήσει ανά πάσα στιγμή, με συνέπειες που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Ένα τσουνάμι ύψους έως 30 μέτρων θα σαρώσει τη Δυτική Ακτή, ενώ η ακτογραμμή θα βυθιστεί κατά 2,5 μέτρα σχεδόν ακαριαία. «Αυτό θα είναι ένα από τα πιο καταστροφικά γεγονότα στην ιστορία των ΗΠΑ», δηλώνει η καθηγήτρια Tina Dura, επικεφαλής της μελέτης.
«Το τσουνάμι θα εισβάλλει με ορμή, καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά του».Η καθίζηση του εδάφους μετά τον σεισμό θα αφήσει την ακτογραμμή μόνιμα χαμηλότερα, εκθέτοντας νέες περιοχές σε πλημμύρες για δεκαετίες, ίσως και αιώνες. «Η γη δεν θα επανέλθει. Οι πλημμυρικές πεδιάδες θα αλλάξουν για πάντα», προειδοποιεί η Dura, υπογραμμίζοντας τη μακροπρόθεσμη απειλή.
Η κλιματική κρίση ενισχύει τον εφιάλτη
Η κλιματική αλλαγή καθιστά το σενάριο ακόμα πιο τρομακτικό. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, που έως το 2100 προβλέπεται να φτάσει τα 60 εκατοστά, θα ενισχύσει τη δύναμη του τσουνάμι, καθιστώντας τις καταστροφές ακόμα πιο ανυπολόγιστες. Όσο καθυστερεί ο σεισμός, τόσο πιο δραματικές θα είναι οι συνέπειες, καθώς ο πληθυσμός και οι υποδομές στην περιοχή αυξάνονται, εκθέτοντας περισσότερους ανθρώπους και περιουσίες στον κίνδυνο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η κυβέρνηση βάζει τέλος στα παραδοσιακά πανηγύρια! Γουρουνοπούλες, σουβλάκια μόνο με κέτερινγκ και καντίνες
Ανυπολόγιστες απώλειες και οικονομικός όλεθρος
Σύμφωνα με έκθεση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Καταστροφών (FEMA) του 2022, ένας τέτοιος σεισμός θα μπορούσε να προκαλέσει 5.800 θανάτους, ενώ το τσουνάμι που θα ακολουθήσει θα στοιχίσει επιπλέον 8.000 ζωές. Πάνω από 100.000 άνθρωποι θα τραυματιστούν, και περισσότερα από 618.000 κτίρια, συμπεριλαμβανομένων 2.000 σχολείων και 100 κρίσιμων υποδομών, θα υποστούν ζημιές ή θα καταστραφούν.
Το οικονομικό κόστος εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 134 δισεκατομμύρια δολάρια, βυθίζοντας την περιοχή σε χάος.Οι πλημμυρικές πεδιάδες, που σήμερα θεωρούνται «100ετίας», θα επεκταθούν κατά 300 τετραγωνικά χιλιόμετρα στις πολιτείες Ουάσινγκτον, Όρεγκον και Καλιφόρνια. Σε περίπτωση σημαντικής καθίζησης του εδάφους, η έκταση των πλημμυρισμένων περιοχών θα μπορούσε να διπλασιαστεί, μετατρέποντας χιλιάδες σπίτια, δρόμους και υποδομές σε ζώνες υψηλού κινδύνου.
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα
Το ρήγμα της Cascadia, φορτισμένο με τεράστια πίεση εδώ και αιώνες, αποτελεί μια ωρολογιακή βόμβα. Οι επιστήμονες είναι κατηγορηματικοί: δεν πρόκειται για το «αν» θα συμβεί ο σεισμός, αλλά για το «πότε». Με κάθε χρόνο που περνά, η απειλή γίνεται πιο οδυνηρή, καθώς η κλιματική κρίση και η πληθυσμιακή ανάπτυξη εντείνουν τις συνέπειες. «Το τσουνάμι θα είναι καταστροφικό, και η αλλαγή στην ακτογραμμή θα παραμείνει για γενιές», προειδοποιεί η Dura, καλώντας σε άμεση προετοιμασία.Η Δυτική Ακτή των ΗΠΑ στέκεται στο χείλος μιας αποκαλυπτικής καταστροφής. Η επιστημονική κοινότητα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά ο χρόνος κυλά αμείλικτα, φέρνοντας το «τσουνάμι της αποκάλυψης» όλο και πιο κοντά.
