Μπορεί να μην αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δεν υπηρέτησε στον εν ενεργεία στρατό, προτιμά να γιορτάσει τη νίκη παρά τους βετεράνους.
Σε πολλές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυτόν τον μήνα, ο Τραμπ δήλωσε ότι θα ανακηρύξει την 11η Νοεμβρίου ως Ημέρα Νίκης για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν ανέφερε ότι είναι ήδη ομοσπονδιακή αργία: Ημέρα Βετεράνων.
Σε παρόμοιο πνεύμα, ο Τραμπ θέλει μια στρατιωτική παρέλαση που θα μπορούσε να κοστίσει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για να γιορτάσει τα 250ά γενέθλια του Αμερικανικού Στρατού, τα οποία τυχαίνει να συμπίπτουν με τα γενέθλιά του, στις 14 Ιουνίου. Είναι επίσης η Ημέρα της Σημαίας, όταν το Ηπειρωτικό Κογκρέσο υιοθέτησε την αμερικανική σημαία.
«Το βλέπω για την Ημέρα της Σημαίας, όχι απαραίτητα για τα γενέθλιά μου», δήλωσε ο Τραμπ στο NBC News σε πρόσφατη συνέντευξή του. «Κάποιος το έφτιαξε».
Θα μπορούσε να είναι το ίδιο είδος σύμπτωσης με το οποίο το ακριβό νέο μαχητικό αεροσκάφος που αναπτύσσει το Πεντάγωνο θα είναι το F-47 και ο Τραμπ θα είναι ο 47ος πρόεδρος.
Κανείς στον Λευκό Οίκο δεν φαίνεται να έχει καταλάβει ότι η ημέρα που ο Τραμπ θέλει να γιορτάσει την Ημέρα Νίκης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο , 8 Μαΐου, όταν η Γερμανία παραδόθηκε στην Ευρώπη, δεν ήταν το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Αμερικανοί συνέχισαν να πολεμούν και να πεθαίνουν στο θέατρο του Ειρηνικού μέχρι τον Αύγουστο, όταν οι ΗΠΑ έριξαν πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στην Ιαπωνία.
Ο Τραμπ είπε ότι είναι σημαντικό για τις ΗΠΑ να γιορτάζουν αυτές τις ημέρες. Ακούγεται αρκετά παρόμοιο με την Ημέρα της Νίκης στη Ρωσία, μια ιδέα που προκαλεί αμηχανία σε όποιον δεν θέλει να βάλει την κυβέρνηση των ΗΠΑ στο πλευρό της ρωσικής. Αλλά από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος δεν ζητά πλήρεις ομοσπονδιακές αργίες. Υπάρχουν ήδη πάρα πολλές, είπε. (Θα χρειαζόταν επίσης μια πράξη του Κογκρέσου.)
Η ρητορική ιδέα της επιβολής ενός εορτασμού της νίκης επί των βετεράνων είναι αξιοσημείωτη.
Είναι μια αρκετά εξελικτική εξέλιξη για μια γιορτή που συνήθιζε να εορτάζει την ανακωχή όταν τηρήθηκε για πρώτη φορά από τον Γούντροου Γουίλσον το 1919, ένα χρόνο μετά την εκεχειρία που τερμάτισε τον πόλεμο:
«Για εμάς στην Αμερική, οι αναμνήσεις της Ημέρας της Ανακωχής θα είναι γεμάτες με επίσημη υπερηφάνεια για τον ηρωισμό όσων πέθαναν στην υπηρεσία της χώρας και με ευγνωμοσύνη για τη νίκη, τόσο λόγω αυτού από το οποίο μας απελευθέρωσε όσο και λόγω της ευκαιρίας που έδωσε στην Αμερική να δείξει τη συμπάθειά της για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στα συμβούλια των εθνών».
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1923, λίγο πριν τον θάνατό του, ο αδύναμος Γουίλσον θα επέπληττε τους Αμερικανούς σε μια ραδιοφωνική ομιλία για την Ημέρα της Ανακωχής επειδή στρέφονταν προς τον απομονωτισμό και δεν εντάχθηκαν στην Κοινωνία των Εθνών, ένα συναίσθημα που εξακολουθεί να είναι επίκαιρο σήμερα, καθώς ο Τραμπ διαταράσσει την οικονομική και διπλωματική τάξη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σχέδιο - σοκ από Τραμπ: Εξετάζει αναστολή του το δικαιώματος ακρόασης από δικαστή για τους μετανάστες
Ο πρόεδρος που συνδέεται περισσότερο με εκείνη την εντολή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, είναι επίσης αυτός που διακήρυξε ότι η Ημέρα Ανακωχής θα έπρεπε να γίνει Ημέρα των Βετεράνων.
«Ας θυμηθούμε με επισημότητα τις θυσίες όλων εκείνων που πολέμησαν τόσο γενναία, στις θάλασσες, στον αέρα και σε ξένες ακτές, για να διατηρήσουν την κληρονομιά της ελευθερίας μας, και ας αφιερωθούμε ξανά στο έργο της προώθησης μιας διαρκούς ειρήνης, ώστε οι προσπάθειές τους να μην είναι μάταιες», έγραψε ο Αϊζενχάουερ.
Μπορεί να τον θυμόμαστε περισσότερο για μια αποχαιρετιστήρια ομιλία στην οποία προειδοποιούσε για ένα στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, η οποία αντηχεί επίσης στην ιστορία τώρα που ο Τραμπ, σε αντίθεση με τον Αϊζενχάουερ, θέλει να παρελάσει στρατιωτικό υλικό στην πρωτεύουσα του έθνους.
«Έχουμε τους καλύτερους πυραύλους στον κόσμο», δήλωσε ο Τραμπ στο NBC News. «Έχουμε τα καλύτερα υποβρύχια στον κόσμο. Έχουμε τα καλύτερα άρματα μάχης στον κόσμο. Έχουμε τα καλύτερα όπλα στον κόσμο. Και θα το γιορτάσουμε».
