Η επικείμενη συνάντηση μεταξύ Βλαντιμίρ Πούτιν και Ντόναλντ Τραμπ, η οποία έχει συμφωνηθεί για τις επόμενες ημέρες, αποφασίστηκε αφού πρώτα όμως ο Ρώσος Πρόεδρος κάλυψε τα νώτα του, ανακοινώνοντας την μαζική παραγωγή πυραύλων Κρουζ τύπου Oreshnik, για να “σκεπάσουν” τις δυνάμεις των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Το σκηνικό όμως αυτές τις ημέρες είναι το γεγονός ότι ρωσικά κανάλια στο Τέλεγκραμ, ανακοίνωσαν το κλείσιμο του εναέριου χώρου πάνω από την περιοχή Αστραχάν από τις 4 έως τις 8 Αυγούστου.
Για τον λόγο αυτόν, το αμερικανικό ειδικό αεροσκάφος WC-135R Constant Phoenix της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, του οποίου κύρια αποστολή είναι η παρακολούθηση πυρηνικών δοκιμών, τις τελευταίες ημέρες δραστηριοποιείται ενεργά στα όρια του εναέριου χώρου της Ρωσίας στη Θάλασσα του Μπάρεντς, όπου αναμένονται δοκιμές άγνωστου βαλλιστικού πυραύλου.
Πρόκειται για πλήρη απαγόρευση πτήσεων καθώς ένα τέτοιο συνοδεύει συχνά τις δοκιμές ρωσικών βαλλιστικών πυραύλων.
Ρώσοι ειδικοί, αναφέρουν την πολύ μεγάλη πιθανότητα εκτόξευσης του πυραύλου «Oreshnik», πριν από την συνάντηση με τον Τραμπ.
Ο Ρώσος πρόεδρος δεν εμπιστεύεται ούτε χιλιοστό συνολικά την Δύση, σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία και ενώ οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν το Βόρειο Κουπιάνσκ και ετοιμάζουν κατάληψη της Χερσώνας και άλλων ουκρανικών πόλεων.
Η Ρωσία έχει 3500 πυρηνικές κεφαλές από την σοβιετική περίοδο, ενώ το σύστημα «Νεκρό Χέρι» που ανέφερε ο Ν. Μεντβέντεφ καθιστά άσκοπη μια επίθεση στη Ρωσία.
Από την 1η Αυγούστου 2025, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι ο βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς (IRBM) Oreshnik είχε εισέλθει σε μαζική παραγωγή και ότι ήδη ένα σύστημα πυραύλων αυτού του τύπου είχε παραδοθεί στα ρωσικά στρατεύματα.
Κατά τη διάρκεια κοινής εμφάνισης με τον Πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο στο νησί Βαλαάμ, ο ίδιος δήλωσε επίσης ότι η ανάπτυξη του συστήματος Oreshnik στη Λευκορωσία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2025.
Ρώσοι και Λευκορώσοι στρατιωτικοί ειδικοί έχουν επιλέξει τον τόπο ανάπτυξης και βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες για την προετοιμασία και την ασφάλεια της περιοχής.
Ο Πούτιν υπέδειξε ότι η υποδομή πρέπει να διασφαλίζει την προστασία του συστήματος και επανέλαβε ότι η διαδικασία προχωρά σύμφωνα με τα καθιερωμένα σχέδια.
Αυτή η ανακοίνωση θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως άμεσο μήνυμα ότι η Ρωσία δεν τηρεί πλέον κανέναν περιορισμό που είχε επιβληθεί προηγουμένως από την πλέον ανενεργή Συνθήκη INF, σηματοδοτώντας ουσιαστικά μια επίσημη επιστροφή στην ανάπτυξη πυραύλων εδάφους σε βεληνεκές 500 έως 5.500 χιλιομέτρων.
Ο πύραυλος Oreshnik, που ονομάζεται επίσης SS-X-34, είναι ένας βαλλιστικός πύραυλος (IRBM) με στερεό καύσιμο, κινητός για οδήγηση, μεσαίου βεληνεκούς, που πιστεύεται ότι προέρχεται από τον RS-26 Rubezh, ο οποίος προηγουμένως είχε αποκλειστεί από το πρόγραμμα εξοπλισμών της Ρωσίας.
Σύμφωνα με δεδομένα ανοιχτής πηγής, ο πύραυλος ζυγίζει περίπου 40 τόνους, έχει εκτιμώμενο βάρος βολής τουλάχιστον 1.200 κιλά και βεληνεκές μεταξύ 800 και 5.000 χιλιομέτρων.
Το σύστημα χρησιμοποιεί έναν κινητό εκτοξευτή βασισμένο στο πλαίσιο MZKT-79291 ή σε μια τροποποιημένη έκδοση αυτού και αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Θερμικής Τεχνολογίας της Μόσχας με τη συμμετοχή αρκετών άλλων ρωσικών φορέων, συμπεριλαμβανομένων των Titan-Barrikady, FCDT Soyuz, CNIIAG, OKB Proyektor και Concern Sozvezdiye.
Διαθέτει μια διαμόρφωση στερεού καυσίμου δύο σταδίων, πιθανώς εξοπλισμένη με ένα ωφέλιμο φορτίο πολλαπλών ανεξάρτητα στοχευόμενων οχημάτων επανεισόδου (MIRV).
Κάθε πύραυλος έχει αξιολογηθεί ότι φέρει έξι μεμονωμένες κεφαλές, καθεμία από τις οποίες μπορεί να είναι εξοπλισμένη με έξι υποπυρομαχικά ή δολώματα.
Η διαμόρφωση MIRV μπορεί να χρησιμοποιεί είτε ένα παραδοσιακό όχημα μετά την ενίσχυση («λεωφορείο») είτε ένα νεότερο σχέδιο με μεμονωμένα συστήματα καθοδήγησης και πρόωσης για κάθε κεφαλή.
Η πρώτη επιχειρησιακή χρήση του πυραύλου Oreshnik πραγματοποιήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2024, κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης εναντίον του αμυντικού εργοστασίου Pivdenmash της Ουκρανίας στο Ντνίπρο.
Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε από το πεδίο δοκιμών Kapustin Yar και φέρεται να πέτυχε ταχύτητα πτήσης 11 Mach.
Η επίθεση διήρκεσε περίπου 15 λεπτά και έλαβε χώρα μετά από προηγούμενη ειδοποίηση προς τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω καθιερωμένων καναλιών αποσυμφόρησης.
Ουκρανικές και αμερικανικές πηγές ανέφεραν ότι ο πύραυλος έφερε αδρανείς ή μη εκρηκτικές κεφαλές. Δορυφορικές εικόνες και τοπικές αναφορές επιβεβαίωσαν περιορισμένες δομικές ζημιές, συμπεριλαμβανομένων μικρών προσκρούσεων στην οροφή της βιομηχανικής εγκατάστασης.
Το συμβάν ακολούθησαν προηγούμενες προειδοποιήσεις από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών προς την Ουκρανία και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ σχετικά με μια πιθανή σημαντική ρωσική αεροπορική επιδρομή, η οποία οδήγησε σε προσωρινό κλείσιμο των δυτικών πρεσβειών στο Κίεβο.
Ο πύραυλος αναγνωρίστηκε από σειριακούς αριθμούς που τον συνέδεαν με παλαιότερα εξαρτήματα του πυραύλου Bulava και θραύσματα ενός συστήματος πρόωσης μετά την ενίσχυση ανακτήθηκαν στο σημείο.
Ο Πρόεδρος Πούτιν δήλωσε ότι η εκτόξευση ήταν σε απάντηση στην άδεια της Δύσης προς την Ουκρανία να χρησιμοποιήσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς όπως οι ATACMS και Storm Shadow εναντίον ρωσικού εδάφους.
Μετά την επίθεση, ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι χαρακτήρισε την επίθεση ως σημαντική κλιμάκωση και παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς το χαρακτήρισε ως σοβαρή πρόκληση και δήλωσε ότι η Γερμανία δεν θα παραδώσει πυραύλους κρουζ Taurus στην Ουκρανία για να αποφύγει περαιτέρω κλιμάκωση.
Το Συμβούλιο Ουκρανίας του ΝΑΤΟ χαρακτήρισε την επίθεση ως προσπάθεια εκφοβισμού πολιτών και δυτικών υποστηρικτών της Ουκρανίας.
Τι εκτιμούν οι αμυντικοί αναλυτές για τον ρωσικό πύραυλο
Αρκετοί διεθνείς οργανισμοί και μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των The Economist και του Ινστιτούτου Μελέτης του Πολέμου, αξιολόγησαν την επίθεση ως μέρος μιας ευρύτερης ρωσικής εκστρατείας ψυχολογικής πίεσης, που αποσκοπούσε στην αύξηση του κόστους της δυτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία.
Αναλυτές από το CSIS και άλλα ιδρύματα σημείωσαν ότι η χρήση MIRV σε συμβατικά ωφέλιμα φορτία παραμένει ασυνήθιστη λόγω περιορισμών ακρίβειας και υψηλού λειτουργικού κόστους.
Παρατήρησαν επίσης ότι το προφίλ πτήσης, η τροχιά και η τελική φάση του πυραύλου θα ήταν δύσκολο να αναχαιτιστούν με τις υπάρχουσες δυνατότητες πυραυλικής άμυνας της Ουκρανίας.
Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες, συμπεριλαμβανομένων των Maksim Starchak και Jeffrey Lewis, εκτίμησαν ότι το πυραυλικό σύστημα Oreshnik, δεν ενσωματώνει νέα ή προηγμένη τεχνολογία πέρα από τις παραδοσιακές σοβιετικές και ρωσικές εξελίξεις πυραύλων.
Σύμφωνα με τον Lewis, το σύστημα αποτελείται από καθιερωμένα εξαρτήματα που έχουν επαναχρησιμοποιηθεί σε μια νέα διαμόρφωση και εκτίμησε ότι όχι περισσότερο από το 10% του σχεδιασμού ήταν νέο.
Οι αναλυτές τόνισαν ότι η χρήση κεφαλών μόνο κινητικής ενέργειας που ταξιδεύουν με υπερηχητική ταχύτητα μπορεί να οδηγήσει σε ελεγχόμενες ζημιές, αν και η στρατιωτική χρησιμότητα του συστήματος με μη πυρηνικά ωφέλιμα φορτία παραμένει περιορισμένη.
Σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές, η χρήση ενός τόσο δαπανηρού πυραυλικού συστήματος για περιορισμένο φυσικό αποτέλεσμα, πιθανότατα αντανακλά μια πολιτική ή στρατηγική λειτουργία ανταλλαγής μηνυμάτων.
Αυτή η ερμηνεία ενισχύθηκε από δηλώσεις εμπειρογνωμόνων του CSIS και του Chatham House, οι οποίοι τόνισαν τη συμβολική αξία του συστήματος παρά την αποτελεσματικότητα του πεδίου της μάχης.
Δυτικοί παρατηρητές σημείωσαν επίσης τον κίνδυνο στρατηγικής παρερμηνείας, καθώς οι αντίπαλοι μπορεί να ανταποκριθούν στις εκτοξεύσεις Oreshnik σαν να ήταν πυρηνικές, δεδομένης της διαμόρφωσης και της εμβέλειας του πυραύλου.
Αναφορές στις αρχές Αυγούστου 2025 από ρωσικές και διεθνείς πηγές έδειξαν ότι η Ρωσία εξετάζει την ανάπτυξη του συστήματος Oreshnik στο εξωτερικό.
Ο Ρώσος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Αλεξάντερ Στεπάνοφ πρότεινε ότι τοποθεσίες όπως η Βενεζουέλα και η Κούβα θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως επιλογές για προκεχωρημένες βάσεις.
Υποστήριξε ότι τέτοιες αναπτύξεις θα ενίσχυαν τη στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας και θα παρείχαν εκτεταμένη κάλυψη επιθέσεων στη νότια περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Καραϊβικής.
Ο Στεπάνοφ σημείωσε επίσης ότι οι δυνατότητες σειριακής παραγωγής θα μπορούσαν να επιτρέψουν την παράδοση δεκάδων μονάδων ετησίως, καλύπτοντας πολλαπλούς στρατηγικούς τομείς και ενδεχομένως ανοίγοντας δρόμους για μεταφορά τεχνολογίας σε εταίρους όπως το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Κίνα.
Αν και αυτές οι χώρες διατηρούν τα δικά τους προγράμματα ανάπτυξης πυραύλων, καμία δεν πιστεύεται ότι διαθέτει επί του παρόντος πύραυλο ισοδύναμης τεχνολογίας με τον Oreshnik.
Εν τω μεταξύ, η Lockheed Martin παράγει έως και 60 συστήματα HIMARS ετησίως, με σχέδια να αυξήσει την παραγωγή σε 92, ενώ το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ έχει παραγγείλει 32 πυραύλους Tomahawk και εκτοξευτές Typhon για αναπτύξεις του ΝΑΤΟ.
Η ανάπτυξη του συστήματος Oreshnik στη Λευκορωσία εντάσσεται σε ένα ευρύτερο ρωσικό στρατηγικό πλαίσιο που περιλαμβάνει αναθεωρήσεις του πυρηνικού της δόγματος και μια σειρά συμφωνιών με το Μινσκ.
Στα τέλη του 2024, ο Πούτιν και ο Λουκασένκο υπέγραψαν μια συνθήκη που χορηγεί στη Λευκορωσία ρωσικές εγγυήσεις ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων.
Σύμφωνα με δηλώσεις της Λευκορωσίας, αρκετές δεκάδες τέτοια όπλα έχουν ήδη αναπτυχθεί. Το νέο ρωσικό δόγμα επιτρέπει επίσης τη χρήση πυρηνικών όπλων σε περίπτωση επίθεσης στη Λευκορωσία με συμβατικά μέσα που απειλούν την κυριαρχία της.
Η έξοδος της Ρωσίας από τους περιορισμούς της Συνθήκης INF έχει επισημοποιηθεί, με το Υπουργείο Εξωτερικών και το Υπουργείο Άμυνας να επιβεβαιώνουν ότι οι αυτοπεριορισμοί που σχετίζονται με την INF δεν ισχύουν πλέον.
Ο Ρώσος αναλυτής Βασίλι Κασίν δήλωσε ότι οι μελλοντικές τοποθεσίες ανάπτυξης συστημάτων όπως το Oreshnik θα επιλεγούν με βάση συγκεκριμένα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά, με πιθανές υποψήφιες βόρειες και νοτιοδυτικές περιοχές της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων περιοχών κοντά στα σύνορα του ΝΑΤΟ.
Σημείωσε επίσης το ιστορικό προηγούμενο της ανάπτυξης IRBM Pioneer στην Τσουκότκα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ικανών να φτάσουν σε μέρη των ηπειρωτικών Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Πούτιν, και ειδικά αυτός θα παίζει συνεχώς " χοντρό παιχνίδι" με τον Τραμπ, διότι περί αυτού πρόκειται, αποστέλλοντας συνεχώς " μηνύματα" που λένε ότι η Ρωσία που ήξεραν δεν υπάρχει πια. Η Μόσχα και ο Ρώσος πρόεδρος προσωπικά, με αυτόν τον τρόπο θέλουν να πιέσουν για διαπραγματεύσεις του τύπου οριοθέτηση ζωνών επιρροής στον κόσμο, κάτι πολύ δύσκολο για τις ΗΠΑ.
Αυτή η δυσκολία, συν η ραγδαία άνοδο της Κίνας, που θέλει μερτικό στον Ειρηνικό θα φέρουν παγκόσμιο πόλεμο σύντομα.
