Αφού τα βομβαρδιστικά Northrop B-2 Spirit της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών έπληξαν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν στο Φορντόου με τη βόμβα διάτρησης καταφυγίων GBU-57/B Massive Ordnance Penetrator (MOP) βάρους 30.000 λιβρών, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι οι επιθέσεις «εξαφάνισαν πλήρως» τις τοποθεσίες.
Ομοίως, ο Υπουργός Άμυνας Πιτ Χέγσεθ δήλωσε επίσης σε δημοσιογράφους την Κυριακή ότι οι πυρηνικές δυνατότητες του Ιράν είχαν «εξαφανιστεί» κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Midnight Hammer», μιας εξόρμησης κατά την οποία τα βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς πετούσαν από την αεροπορική βάση Whiteman (AFB) στο Μιζούρι και επέστρεφαν. Αυτή η αποστολή σηματοδότησε την πρώτη φορά που το MOP χρησιμοποιήθηκε σε πολεμική επιχείρηση - προφανώς με απόλυτη επιτυχία.
Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν έχει καθυστερήσει—αλλά δεν έχει «εξαλειφθεί»
Αλλά ενώ η λέξη «εξαφανισμένος» έχει γίνει η λέξη που χρησιμοποιείται συχνά της εβδομάδας για την περιγραφή της κατάστασης των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν από ορισμένους στην κυβέρνηση, μια άλλη λέξη χρησιμοποιείται επανειλημμένα από πολλούς στην κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών: «άθικτος». Υπάρχουν αυξανόμενες εικασίες ότι, παρά τις εξαιρετικά διαφημισμένες δυνατότητες του πυραύλου GBU-57/B MOP για την ανατίναξη καταφυγίων, δεν κατάφερε να καταστρέψει τα καταφύγια του Ιράν - τουλάχιστον όχι στο Φόρντοου, όπου η πυρηνική εγκατάσταση είναι χτισμένη κάτω από ένα κυριολεκτικό βουνό και οχυρωμένη με πολλούς τόνους σκυροδέματος.
Για να είμαστε σαφείς, οι επιθέσεις σίγουρα έπληξαν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Αλλά η ζημιά πιθανότατα έχει υπερεκτιμηθεί. Η τρέχουσα εικασία εντός της κοινότητας πληροφοριών των ΗΠΑ (IC) είναι ότι οι επιθέσεις έχουν καθυστερήσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν κατά μήνες και όχι κατά χρόνια, σύμφωνα με διαρροή εγγράφων αξιολόγησης της Υπηρεσίας Πληροφοριών Άμυνας (DIA) που περιήλθε στην κατοχή του CNN. Αυτό απέχει πολύ από το να είναι «εξαλειφθέν».
Ο Λευκός Οίκος έχει έκτοτε απαντήσει στα δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης που αμφισβητούν τα ευρήματα του IC, ισχυριζόμενος ότι τα διαρρεύσαντα έγγραφα ήταν μέρος μιας προσπάθειας δυσφήμισης της κυβέρνησης και ακόμη και των «πιλότων μαχητικών» που συμμετείχαν στην αποστολή - αν και η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε από βομβαρδιστικά αεροσκάφη που υποστηρίζονταν από εκατοντάδες άλλα αεροσκάφη.
«Όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει όταν ρίχνεις δεκατέσσερις βόμβες των 30.000 λιβρών τέλεια στους στόχους σου: ολοκληρωτική εξάλειψη», δήλωσε η γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου, Καρολάιν Λίβιτ, στο CNN σε ανακοίνωσή της.
Ο Πρόεδρος Τραμπ επίσης επανέλαβε τους ισχυρισμούς του, γράφοντας στο Truth Social: «ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΟΙ ΠΥΡΗΝΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΙΡΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΜΕΝΕΣ!»
Πιο ήσυχα, μιλώντας στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη την Τετάρτη, ο Τραμπ αναγνώρισε ότι οι πληροφορίες ήταν «ασαφείς», ένα σημάδι ότι οι προηγούμενοι ισχυρισμοί του υπερεκτίμησαν τη ζημιά.
«Η αρχική λέξη που χρησιμοποίησα—υποθέτω ότι μας έβαλε σε μπελάδες, επειδή είναι μια δυνατή λέξη—ήταν «εξάλειψη». Και θα το δείτε αυτό—και θα δημοσιοποιηθεί. Το Ισραήλ κάνει μια έκθεση σχετικά με αυτό, καταλαβαίνω. Και μου είπαν ότι είπαν ότι ήταν πλήρης εξάλειψη», πρόσθεσε ο πρόεδρος.
Το Ιράν χρησιμοποίησε ειδικό σκυρόδεμα στις εγκαταστάσεις του στο Φόρντοου
Η ακριβής κατάσταση των εγκαταστάσεων στο Φόρντοου είναι προς το παρόν άγνωστη, καθώς οι Δυτικοί αναλυτές πρέπει να βασίζονται σε δορυφορικές εικόνες για να αξιολογήσουν τις ζημιές. Ωστόσο, οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είναι εν μέρει ή ακόμη και εντελώς άθικτη, όχι μόνο επειδή είναι ενσωματωμένη σε ένα βουνό αλλά και λόγω του προαναφερθέντος σκυροδέματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Έρχεται η σειρά των Τούρκων -Ισραηλινή ειδικός : Η Τουρκία θέλει πυρηνικά όπλα όπως και το Ιράν
Αυτό απέχει πολύ από την συνηθισμένη ποικιλία σκυροδέματος που χρησιμοποιείται στην κατασκευή δρόμων, γεφυρών και κτιρίων. Πιστεύεται ότι το Ιράν χρησιμοποιεί «Σκυρόδεμα Εξαιρετικά Υψηλής Απόδοσης», το οποίο μπορεί να έχει αντοχή σε θλίψη 10 φορές μεγαλύτερη από το παραδοσιακό σκυρόδεμα, καθιστώντας το πολύ πιο ανθεκτικό σε εξωτερικούς κραδασμούς.
Ο όρος «Σκυρόδεμα Υπερυψηλής Απόδοσης» (UHPC) επινοήθηκε για πρώτη φορά το 1994, αν και το Σώμα Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών τον ανέπτυξε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1980 για έργα που απαιτούσαν μεγαλύτερη αντοχή , όπως στρατώνες και κέντρα διοίκησης. Έγινε εμπορικά διαθέσιμος το 2000 και πλέον χρησιμοποιείται ευρέως σε έργα υποδομής.
Μέχρι τώρα, η συνταγή για το UHPC είναι γνωστή και πολλές χώρες τη χρησιμοποιούν. Όπως ανέφερε το Popular Mechanics, η «μεγαλύτερη αντοχή επιτυγχάνεται» με την προσθήκη χάλυβα και άλλων ινών στο μείγμα, ουσιαστικά μετατρέποντας το κανονικά εύθραυστο σκυρόδεμα σε ένα «σύνθετο υλικό» όπου η προσθήκη ινών βοηθά στην πρόληψη των ρωγμών. Το UHPC μπορεί να απορροφήσει πολύ μεγαλύτερη κινητική ενέργεια.
Η κούρσα των εξοπλισμών μεταξύ βομβών και σκυροδέματος συνεχίζεται
Από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο Γερμανικός Στρατός ενίσχυσε τα καταφύγιά του με σκυρόδεμα, υπήρξε ένας ανταγωνισμός εξοπλισμών στην ανάπτυξη πυρομαχικών ικανών να καταστρέψουν ή να ανατινάξουν τα καταφύγια. Ωστόσο, μόλις κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί ανέπτυξαν και τα βλήματα Röchling, τα οποία είχαν σχεδιαστεί για να διαπερνούν καταφύγια ενισχυμένα με σκυρόδεμα.
Οι Βρετανοί ακολούθησαν με την Grand Slam των 22.000 λιβρών , τη μεγαλύτερη και ισχυρότερη συμβατική αεροπορική βόμβα που χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο. Γνωστή ως βόμβα «σεισμού», διέθετε ένα ατσάλινο περίβλημα που της επέτρεπε να διαπεράσει μια σκληρυμένη επιφάνεια πριν εκραγεί.
Η τεχνολογία βελτιώθηκε περαιτέρω κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά ήταν κατά την προετοιμασία για τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991 που οι ΗΠΑ έμαθαν ότι το Ιράκ είχε υπόγεια καταφύγια ενισχυμένα με σκυρόδεμα. Γρήγορα διαπιστώθηκε ότι τα υπάρχοντα πυρομαχικά καταστολής καταφυγίων 2.000 λιβρών δεν θα ήταν αποτελεσματικά εναντίον τέτοιων εγκαταστάσεων και καταβλήθηκαν προσπάθειες για την ανάπτυξη πιο ικανών πυρομαχικών. Σε λιγότερο από ένα μήνα, η Διεύθυνση Πυρομαχικών του Εργαστηρίου Έρευνας της Πολεμικής Αεροπορίας στην αεροπορική βάση Eglin (AFB) της Φλόριντα, παρέδωσε βελτιωμένα πυρομαχικά καταστολής καταφυγίων, τα οποία αργότερα έριξε το General Dynamics F-111 Aardvark στα ιρακινά καταφύγια.
Από το 2012, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ μελετά πώς να διεισδύσει καλύτερα σε τέτοιες ανθεκτικές εγκαταστάσεις. Αυτό τελικά οδήγησε στην ανάπτυξη του MOP των 30.000 λιβρών, το οποίο μπορεί να μεταφερθεί μόνο από το B-2 Spirit - αν και πιθανότατα θα μπορεί να μεταφερθεί και από τον τελικό αντικαταστάτη του, το Northrop Grumman B-21 Raider.
Υπάρχουν ήδη εικασίες ότι το MOP απλά δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην τρέχουσα αποστολή και ότι θα απαιτηθεί κάτι μεγαλύτερο και ισχυρότερο. Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ δεν διαθέτει ακόμη αεροσκάφη σε υπηρεσία για να μεταφέρουν ένα τέτοιο όπλο. Ούτε είναι πιθανό το B-21 να είναι ικανό να μεταφέρει μια μεγαλύτερη βόμβα bunkers.
Αυτό είναι απλώς ένα μέρος της ανησυχίας. Το άλλο μέρος είναι η άλλη πλευρά της κούρσας των εξοπλισμών.
Όπως ανέφερε περαιτέρω το Popular Mechanics, η Κίνα δοκιμάζει το «Λειτουργικά Βαθμιδωμένο Τσιμεντοειδές Σύνθετο» (FGCC), μια μορφή πολυστρωματικού UHPC με ποικίλες ιδιότητες. Το μεγαλύτερο συμβατικό πυρομαχικό που βρίσκεται σε υπηρεσία σήμερα ενδέχεται να μην είναι σε θέση να διαπεράσει τέτοια υλικά, ούτε το πρόβλημα θα λυθεί με την περαιτέρω αύξηση του μεγέθους των τρεχουσών βομβών.
Ποιο θα μπορούσε να είναι το επόμενο βήμα; Ίσως οι Ηνωμένες Πολιτείες ή άλλες παγκόσμιες δυνάμεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν υπερηχητικούς πυραύλους, οι οποίοι χρησιμοποιούν ταχύτητα και κινητική ενέργεια αντί για χημική έκρηξη. Μπορεί να χρειαστεί ένα τέτοιο όπλο για να καταρρεύσει η επόμενη γενιά καταφυγίων.
Από τότε που τα τεράστια τείχη που κάποτε υπερασπίζονταν τις πόλεις της Ευρώπης για περισσότερο από μια χιλιετία ηττήθηκαν από την εισαγωγή της πυρίτιδας και των κανονιών, συνεχίζεται ένας ανταγωνισμός εξοπλισμών μεταξύ των οχυρώσεων και των όπλων για την καταστροφή τους. Αυτή τη στιγμή, φαίνεται ότι οι οχυρώσεις κερδίζουν - τουλάχιστον μέχρι να εισαχθεί ένα νέο είδος όπλου.
