Ένοπλες Συρράξεις

Αμερικανικό αλισβερίσι με αποτυχημένα κράτη: Πακιστάν, Ουκρανία και ο αγώνας για πυρομαχικά τρίτων παραγόντων

Σε μια έκκληση για βοήθεια τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, ο Αναπληρωτής Αρχηγός Στρατιωτικών Πληροφοριών της Ουκρανίας, Βαντίμ Σκιμπίτσκι (Vadym Skibitsky), είπε στους δημοσιογράφους ότι η σύγκρουση με τη Ρωσία «είναι τώρα ένας πόλεμος πυροβολικού που χάνουμε, [καθώς] η Ουκρανία έχει μία δύναμη πυροβολικού ανά 10- 15 ρωσικές και έχουμε σχεδόν εξαντλήσει όλα τα πυρομαχικά μας».

Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι στην Ευρώπη παρέδιδαν ήδη πυρομαχικά στην Ουκρανία, οι ίδιες βρήκαν τα αποθέματά τους επίσης να μειώνονται με ανησυχητικό ρυθμό. Σε μια εκπληκτική εξέλιξη, το Πακιστάν αναδείχθηκε σημαντική πηγή και δημιουργήθηκε μια αεροπορική γέφυρα για να φέρει τα τόσο απαραίτητα πυρομαχικά στην Ουκρανία.

Σε έναν πόλεμο όπου το πυροβολικό έχει γίνει βασιλιάς, τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία αναζητούν κάθε μέσο για να ξαναγεμίσουν τα αποθέματα πυρομαχικών τους. Οι απώλειες της Ρωσίας σε μεγάλες περιοχές αποθήκευσης όπλων, ειδικά σε χτυπήματα ακριβείας από τα συστήματα πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας (HIMARS) που προμήθευσαν οι ΗΠΑ, απλώς επιτάχυναν την ανάγκη της για φρέσκα πυρομαχικά.

Η Ουκρανία είχε κάψει τα αποθέματα πυροβολικού της από τη σοβιετική εποχή μόλις λίγους μήνες μετά τον πόλεμο και καταβρόχθιζε ό,τι μπορούσαν να της δώσουν οι σύμμαχοί της. Αυτές οι ανησυχίες φαίνεται να δικαιολογούν ουσιαστικά μια ώθηση στην ικανότητα και τη δημιουργικότητα τόσο των κατασκευαστών όσο και των κρατών, καθώς τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία έχουν στραφεί σε απρόβλεπτους εταίρους για λύσεις.

Για τα κράτη του ΝΑΤΟ, η χρήση τυπικών διαμετρημάτων τους επιτρέπει να μοιράζονται περαιτέρω αποθήκες πυρομαχικών. Αλλά αρκετούς μήνες μετά τη σύγκρουση, η Δύση έπρεπε να σκεφτεί έξω από το κουτί για να αναπληρώσει τα αποθέματα ουκρανικού πυροβολικού, τα οποία μέχρι τότε αποτελούνταν από ένα μείγμα διαμετρημάτων και τύπων της Σοβιετικής εποχής και του ΝΑΤΟ.

Τα πρώτα στοιχεία

Ξεκινώντας στις 6 Αυγούστου, οι πληροφορίες ανοιχτού κώδικα άρχισαν να αποκαλύπτουν ότι ένα αεροσκάφος C-17 Globemaster III (σειρά ZZ143) της Βασιλικής Αεροπορίας του Ηνωμένου Βασιλείου (RAF) εκτελούσε σχεδόν καθημερινές πτήσεις από το Διεθνές Αεροδρόμιο Κλουζ της Ρουμανίας ή το RAF Ακρωτηρίου στην Κύπρο προς την Πακιστανική Αεροπορική βάση Νουρ Χαν. Αυτή η εξέλιξη ήρθε λίγες μέρες αφότου η Βρετανία ανακοίνωσε ότι θα προμήθευε στην Ουκρανία περισσότερες από 50.000 οβίδες πυροβολικού σοβιετικού τύπου. Κατά τη διάρκεια 15 ημερών, η προσπάθεια αερομεταφοράς C-17 Πακιστάν-Ρουμανία ολοκλήρωσε συνολικά 12 ταξίδια, οδηγώντας πολλούς αναλυτές να υποθέσουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο μετέφερε στρατιωτικές προμήθειες για τους Ουκρανούς. Δεν έχουν εντοπιστεί πτήσεις μεταξύ αυτών των προορισμών από τις 22 Αυγούστου.

Ενώ δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι μετέφεραν αυτά τα αεροσκάφη, προέκυψαν στη συνέχεια στοιχεία για βλήματα πυροβολικού 122 mm HOW HE-D30 που κατασκευάστηκαν από τα Εργοστάσια Πυρομαχικών του Πακιστάν (POF) σε χέρια της Ουκρανίας. Αν και δεν έχουν εντοπιστεί πτήσεις μεταξύ αυτών των προορισμών από τις 22 Αυγούστου, φαίνεται ότι οι πακιστανικοί πύραυλοι βρίσκονται τώρα στα χέρια των ουκρανικών στρατευμάτων. 

Από την εμφάνιση αυτών των στοιχείων στο πεδίο της μάχης, δεν έχει δοθεί επίσημη επιβεβαίωση ούτε από τις πακιστανικές ούτε από τις βρετανικές αρχές. Όταν κλήθηκε να σχολιάσει, ένας ανώτερος υπάλληλος του POF είπε στο The War Zone ότι «του είπαν να μην απαντήσει σε καμία από τις ερωτήσεις που σχετίζονται με αυτό το θέμα». Ομοίως, η μόνη παρατήρηση που έχει δώσει το Υπουργείο Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου για το θέμα είναι ότι η χώρα «παραμένει σταθερή στην υποστήριξή της προς την Ουκρανία και συνεργάζεται με μια σειρά συμμάχων και εταίρων για να διασφαλίσει ότι έχει ό,τι χρειάζεται για να αμυνθεί ενάντια στη βάναυση εισβολή της Ρωσίας». Πιο πρόσφατα, το αεροσκάφος C-17 της RAF ήταν ενεργό αλλά μόνο εντός της Ευρώπης πραγματοποιώντας τακτικά ταξίδια από και προς την αεροπορική βάση Rzeszow της Πολωνίας, η οποία χρησιμεύει ως σημείο εισόδου για τη μεταφορά στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.

Πυρ και μανία είναι κυρίως κατά της Τουρκίας, ο γνωστός Αμερικανός πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, και ειδικός για την περιοχής μας Μ. Ρούμπιν, ο οποίος μαζί με τον Αμερικανό Γερουσιαστή Κρις βαν Χόλεν, συμφωνούν σε νέους ακόμα πιο δυσβάστακτους όρους για την αγορά από την Τουρκία μαχητικών αεροσκαφών F-16V.

Τι έλεγε ο Ρούμπιν για το Πακιστάν: 

"Η ιδέα ότι η πώληση από τις ΗΠΑ μαχητικών F-16 στην Τουρκία, θα πείσει τον Ερντογάν να γίνει υπεύθυνος παίκτης στην παγκόσμια σκηνή είναι στην καλύτερη περίπτωση αφελής. Ωστόσο, αυτή είναι τώρα η παράλογη θέση που παίρνει ο πρόεδρος Τ. Μπάιντεν, και δυστυχώς, αυτό έχει γίνει η εξαίρεση παρά ο κανόνας. 

Το Πακιστάν παρείχε σανίδα σωτηρίας όχι μόνο στην Αλ Κάιντα και σε ορισμένες τρομοκρατικές ομάδες κατά της Ινδίας, αλλά “ανέθρεψε” τους Ταλιμπάν μέχρι της πορείας αυτού του κινήματος ξανά εντός του Αφγανιστάν. Στον απόηχο της πτώσης του Αφγανιστάν, το Πακιστάν εμφανίζει και πάλι τα πιο αντιφιλελεύθερα στοιχεία της εξωτερικής του πολιτικής.

Παραμένει μια σατραπεία της Κίνας και ψηφίζει σταθερά κατά των συμφερόντων των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη. Το Πακιστάν αναδεικνύεται σταθερά στις δημοσκοπήσεις ως μία από τις πιο αντιαμερικανικές χώρες στον κόσμο. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανακοίνωση της κυβέρνησης Μπάιντεν την περασμένη εβδομάδα ότι ενέκρινε την αναβάθμιση αξίας σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων για τον στόλο των F-16 του Πακιστάν είναι περίεργη.

Αυτό όχι μόνο θα ανταμείψει το Πακιστάν για δεκαετίες συνωμοσιών κατά Αμερικανών στρατιωτικών στο Αφγανιστάν, αλλά αγνοεί επίσης τη γεωπολιτική πραγματικότητα. Καθώς η Τουρκία τώρα αλλάζει συμμάχους, είναι πολύ πιο πιθανό να χρησιμοποιήσει τα όποια μαχητικά F-16V της δοθούν από τις ΗΠΑ, για να απειλήσει την Ελλάδα ή την Αρμενία παρά να υπερασπιστεί το ΝΑΤΟ ενάντια στους Ρώσους οικονομικούς εταίρους της".

Καθίσταται σαφές λοιπόν πως η στρατιωτική βοήθεια του Πακιστάν στην Ουκρανία, γίνεται στο πλαίσιο ανταλλαγμάτων από τη Δύση, γεγονός που μπορεί να εφαρμοστεί και στην περίπτωση της Τουρκίας. 

Από τις δηλώσεις του Αμερικανού ειδικού Μάικλ Ρούμπιν και τις θέσεις πολλών Αμερικανών αξιωματούχων, είναι απορίας άξιο το πως η Δύση διαπραγματεύεται με αποτυχημένα κράτη, εγγυητές τρομοκρατών και υποστηρικτές ρεβινζιονιστικών στρατηγικών.

Όπως γράφαμε σε πρόσφατη ανάλυση στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, για το πώς ο Νότιος Καύκασος γίνεται νέο πεδίο μάχης για Ινδία-Πακιστάν, οι στενές σχέσεις της Ελλάδας με την Ινδία και την Αρμενία, αλλά και ο κρίσιμος παράγοντας της Κύπρου, αποτελούν το αντίδοτο στον άξονα του κακού που σχηματίζουν Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν και Πακιστάν. Αυτός ο άξονας φαίνεται πως βλέπει μια σημαντική ευκαιρία στον πόλεμο της Ουκρανίας.

Σχέσεις Ουκρανίας-Πακιστάν

Το Πακιστάν και η Ουκρανία μοιράζονται επίσης σημαντικούς στρατιωτικούς δεσμούς, εκ των οποίων η μεγαλύτερη σύμβαση υπογράφηκε πριν από 20 χρόνια, το 1996, για 320 άρματα μάχης T-80UD που κατασκευάστηκαν από το Γραφείο Σχεδιασμού Μηχανημάτων του Χάρκοβο. Αν και αναφέρθηκε επίσης ότι το Ισλαμαμπάντ αντικατέστησε διάφορες μορφές ουκρανικού εξοπλισμού πριν από την έναρξη του πολέμου, επισημαίνεται ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που προμηθεύει το Κίεβο με αυτού του τύπου πυρομαχικά.

Τα τελευταία χρόνια, η χώρα της Νότιας Ασίας έχει προσπαθήσει να εξισορροπήσει τη σχέση της με την Ουκρανία και τη Ρωσία. Ωστόσο, η οικονομία του Πακιστάν αντιμετώπισε επίσης σημαντικές δυσκολίες, γεγονός που σημαίνει ότι αναζητούσε όλο και περισσότερο οικονομική υποστήριξη από διάφορα κράτη.

Σύμφωνα με γαλλικά μέσα ενημέρωσης, θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί τριμερής συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Πακιστάν για την πώληση πυρομαχικών στο Ηνωμένο Βασίλειο το καλοκαίρι, με αντάλλαγμα την αποδέσμευση δανείου 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το ΔΝΤ που εκκρεμεί από τις αρχές του έτους.

Αυτή η τελευταία εξέλιξη έρχεται εν μέσω της απόφασης της κυβέρνησης Μπάιντεν να εγκρίνει μια πιθανή ξένη στρατιωτική πώληση πακέτου υποστήριξης στόλου F-16 στο Ισλαμαμπάντ.

Η ιστορία των πακιστανικών βλημάτων πυροβολικού που κατευθύνονται προς το ουκρανικό πυροβολικό είναι κάτι σαν μια αλληγορία για το πώς η ώθηση να εφοδιαστεί το Κίεβο με τα όπλα που χρειαζόταν για να συγκρατήσει τη ρωσική πολεμική μηχανή.

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ