Το Ισραήλ εξακολουθεί να διατηρεί εναέρια υπεροχή, αλλά τον τελευταίο χρόνο, η IAF μοιάζει να «μένει λίγο πίσω» . Δεν υπάρχει ακόμη ένα ολίσθημα αισθητό στην περιοχή, αλλά αν δεν ληφθούν σύντομα αποφάσεις, το περίφημο ποιοτικό πλεονέκτημα που το Ισραήλ έχει χαιρετίσει ως απαραίτητο για τη συνέχιση της ύπαρξής του, θα υποστεί ένα καταστροφικό πλήγμα.
Για παράδειγμα, η IAF έχει αποσύρει ορισμένα F-16 παλαιότερου μοντέλου. Κάποια από αυτά αντικαταστάθηκαν από το F-35 Joint Strike Fighter, από το οποίο το Ισραήλ έχει τώρα τρεις μοίρες. Το πρόβλημα είναι ότι περισσότερα αεροπλάνα πρόκειται να αποσυρθούν στο εγγύς μέλλον, και εάν δεν παραγγελθούν νέα αεροπλάνα, η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία θα μπορούσε να βρει έναν στόλο που θα αποτελείται αποκλειστικά από F-35, F-16 (από τα οποία αγόρασε 102 στα μέσα της δεκαετίας του 2000) καθώς και μία μοίρα F-15I, γνωστή ως Ra'am, η οποία πετά ήδη εδώ και 25 χρόνια.
Αντίστοιχα η Ελλάδα θα παραμείνει τεχνολογικά ανώτερη στο Αιγαίο και θα διατηρήσει την αεροπορική υπεροχή της με F-35, Rafale και F-16 Viper, ακόμα και αν η Τουρκία καταφέρει να αποκτήσει εκσυγχρονισμένα αεροσκάφη F-16, εκτιμά ο ειδικός αναλυτής Paul Iddon σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε από το περιοδικό Forbes, στον απόηχο της Συνόδου Κορυφής του NATO στη Μαδρίτη.
Ο ίδιος εξετάζει το αίτημα της Τουρκίας για την απόκτηση νέων μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16, μαζί με τα κιτ εκσυγχρονισμού και το κάνει αντιπαραβολή με το αίτημα της Ελλάδας στις ΗΠΑ, για την προμήθεια των stealth μαχητικών αεροσκαφών πολλαπλών ρόλων πέμπτης γενιάς τύπου F-35. Σε περίπτωση που και τα δύο αιτήματα γίνουν δεκτά από την αμερικανική πλευρά, τότε η ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα εξακολουθεί να έχει τεχνολογικό πλεονέκτημα έναντι της μεγαλύτερης αεροπορίας της Τουρκίας, καθώς η χώρα μας θα διαθέτει αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, σύμφωνα με τον Paul Iddon.
Επισημαίνει δε ότι, ακόμα κι αν προχωρήσει η ενδεχόμενη αγορά μαχητικών αεροσκαφών τύπου Eurofighter Typhoon από το Ηνωμένο Βασίλειο, «η Τουρκία θα εξακολουθεί να έχει δυσκολία να ξεπεράσει το σημαντικό τεχνολογικό πλεονέκτημα που πιθανότατα θα επιτύχει η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία μέχρι το 2030».
Εξάλλου η άσκηση «Blue Flag 21» φαίνεται ότι, για την Πολεμική μας Αεροπορία ήταν καταλυτική στην εξαγωγή συμπερασμάτων για το F-35. Όχι μόνο για τις κορυφαίες δυνατότητες του ίδιου του μαχητικού αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο συνεργάζεται στον αέρα με τα υπόλοιπα αεροσκάφη. Με δεδομένο ότι, στην άσκηση συμμετείχαν τόσο τα γαλλικά Rafale όσο και αναβαθμισμένα F-16 από ΗΠΑ, Ελλάδα και Ισραήλ η HAF είχε τη δυνατότητα να διαπιστώσει πως το «stealth» μαχητικό, μπορεί να συνεργαστεί επί του πεδίου και σε όλα τα σενάρια εναέριας μάχης, αναχαίτισης, υποστήριξης αλλά και κρούσης με τα δύο αεροσκάφη-πυλώνες της Πολεμικής μας Αεροπορίας.
Λαμβάνοντας υπόψη τις απειλές που αντιμετωπίζει το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή – από τη Χαμάς στη Γάζα έως τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν – δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ισραηλινός Στρατός, πρέπει να συνεχίσει να διατηρεί εναέρια υπεροχή, η οποία διασφαλίζεται με τη μεγαλύτερη, ισχυρότερη και πιο προηγμένη αεροπορία στη Μέση Ανατολή.
Ενώ το Ισραήλ δεν αποκαλύπτει το μέγεθος του στόλου του, η IAF αναφέρεται ότι διαθέτει περίπου 600 αεροσκάφη. Αυτό περιλαμβάνει μαχητικά αεροσκάφη, μεταγωγικά αεροσκάφη και ελικόπτερα. Όμως, λόγω των περικοπών στον προϋπολογισμό και της ανάγκης απόσυρσης παλαιών αεροπλάνων που δεν μπορούν πλέον να πετούν, ο στρατός μειώνεται τα τελευταία χρόνια.
Ενώ το F-35 θεωρείται ένα από τα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη στον κόσμο, είναι περιορισμένα στα όπλα που μπορεί να μεταφέρει, καθώς πρέπει να αποθηκευτούν σε εσωτερικούς θαλάμους πυρομαχικών προκειμένου, να διατηρηθεί η υπογραφή που μοιάζει με χαμηλά ραντάρ.
Ένα Ισραηλινό F-15I, από την άλλη πλευρά, μπορεί να μεταφέρει πάνω από 10 τόνους διαφορετικών βομβών που κρέμονται από την άτρακτο και τα φτερά του. Αυτή η ποσότητα δύναμης πυρός, δίνει σε ένα αεροσκάφος τη δυνατότητα να εμπλέξει πολλούς στόχους σε μία μόνο πτήση.
Το πρόβλημα είναι ότι οι γραμμές συναρμολόγησης – όπως αυτή για το F-15EX – βρίσκονται επί του παρόντος στη μέση της κατασκευής αεροπλάνων για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και άλλους πελάτες. Το Ισραήλ δεν μπορεί απλώς να παρακάμψει τη γραμμή.
Όπως η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία έτσι και η IAF, πρέπει να σκέφτεται συνεχώς πέντε και 10 χρόνια μπροστά. Οι έλληνες στρατηγοί όπως και οι Ισραηλινοί στρατηγοί, δεν μπορούν να σκέφτονται μόνο τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν αύριο ή ακόμα και τον επόμενο χρόνο, αλλά μάλλον τους εχθρούς και τους τύπους απειλών που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι πιλότοι τους το 2030 και μετά.
Οι αποφάσεις που θα ληφθούν σήμερα, θα επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο τα κράτη Ελλάδας και του Ισραήλ, θα είναι σε θέση να αμυνθούν για τα επόμενα 50 χρόνια. Κυριολεκτικά .
Δεν υπάρχει αμφιβολία μεταξύ των κορυφαίων μαχητικών της IAF υπάρχει ένας συνδυασμός F-35 και F-15 . Τα F-35, με τη χαμηλή υπογραφή ραντάρ τους και την ικανότητα που μοιάζει με stealth, μπορούν να ανοίξουν τους ουρανούς διεισδύοντας σε μια εχθρική χώρα και αφαιρώντας τα ραντάρ και τα πυραυλικά τους συστήματα εδάφους-αέρος. Ακολουθεί ένα κύμα F-15, τα οποία μπορούν να πετάξουν μακρύτερα από τα F-35 χωρίς ανεφοδιασμό και να μεταφέρουν πολύ περισσότερα πυρομαχικά.
Το άλλο πλεονέκτημα του F-15 έναντι του F-35, είναι ότι το Ισραήλ θα μπορεί να εγκαταστήσει τα δικά του εγχώρια συστήματα στα αεροπλάνα, κάτι που έπρεπε να παλέψει για κάθε βήμα κατά τη διαμόρφωση του Adir, της Ισραηλινής έκδοσης του F-35.
Παράλληλα το απόλυτο πλεονέκτημα θα το έχει και η Πολεμική μας Αεροπορία. Ειδικά εάν διαθέτει και δεύτερη Μοίρα Rafale σε συνδυασμό με μια πλήρη Μοίρα F-35 μαζί με τα 83 Viper και τα 38 αναβαθμισμένα F-16 block 52. Αυτός είναι όπως φαίνεται ο σχεδιασμός της HAF και σε αυτόν θα προχωρήσει βήμα-βήμα μέσα στα επόμενα χρόνια. Με ταυτόχρονη ενίσχυση με τα πλέον σύγχρονα όπλα και ατρακτίδια για τα F-16 αλλά και για τα F-35. Και με δεδομένη το πανίσχυρο οπλοστάσιο των Rafale με Meteor, Mica, Scalp και Εxocet.
Οι δύο χώρες θα χρειαστεί να αγωνιστούν και για κάτι άλλο, που θα μπορούσε εξίσου εύκολα, να καθορίσει την κληρονομιά των λαών τους: ένα σωστά οργανωμένο σχέδιο προμηθειών, που θα εξασφαλίσει το ποιοτικό πλεονέκτημα και την αεροπορική υπεροχή τόσο της Ελλάδας όσο και του Ισραήλ για τις επόμενες δεκαετίες.
