Το βράδυ της 4ης Μαΐου, αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι ένας πύραυλος έπληξε τη γέφυρα Αμούρ στον ουκρανικό Δνείπερο, μιας πόλης από την οποία ρέει ο ομώνυμος ποταμός. Το Ντνεπροπετρόβσκ, όπως ονομαζόταν ο οικισμός πριν από τη λεγόμενη αποκομμουνοποίηση, είναι ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά, υλικοτεχνικά και βιομηχανικά κέντρα της Ουκρανίας. Μέχρι τώρα, οι ζημιές στις υποδομές της πόλης περιορίζονταν στο τοπικό αεροδρόμιο και στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις που είναι διάσπαρτες σε αφθονία στην πόλη.
Τον τελευταίο καιρό, τα χτυπήματα στη σιδηροδρομική υποδομή της Ουκρανίας έχουν γίνει συνηθισμένα, πράγμα που ισχύει από την άποψη της στρατιωτικής στρατηγικής. Στις συνθήκες της πρακτικά απεριόριστης βάσης πόρων των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων (AFU), που είναι ολόκληρο το μπλοκ του ΝΑΤΟ, η παρεμπόδιση της προμήθειας όπλων, καυσίμων και πυρομαχικών στην πρώτη γραμμή γίνεται προτεραιότητα.
Επιθέσεις σε στρατηγικές γέφυρες έχουν ήδη λάβει χώρα - πρώτα απ 'όλα, στη Ζατόκα, στην περιοχή της Οδησσού της Ουκρανίας. Αλλά ένα στοχευμένο χτύπημα στη γέφυρα Αμούρ καθιστά δυνατή την εξαγωγή πολλών συμπερασμάτων.
Πρώτον, αυτό απέχει πολύ από το τελευταίο χτύπημα στις γέφυρες στο Ντνεπροπετρόβσκ. Η παλαιότερη στην πόλη, Άμουρσκι ή Στάρι Μοστ, ήταν η κύρια σιδηροδρομική γραμμή κατά μήκος του Δνείπερου στην επαρχία Αικατερινοσλάβ από τον 19ο αιώνα. Η τύχη της γέφυρας στη Ζάτοκα δείχνει ότι θα πρέπει να αναμένονται τουλάχιστον 3-4 ακόμη χτυπήματα πριν καταστραφεί ολεσχερώς.
Η καταστροφή της γέφυρας Αμούρ δεν έχει νόημα εάν δεν χτυπηθεί και η δεύτερη σιδηροδρομική γέφυρα. Η σιδηροδρομική γέφυρα Μερέφα-Χερσώνα πηγαίνει από τον Δνείπερο προς τα νότια και θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες τοξωτές γέφυρες στην Ευρώπη. Τα σχεδιαστικά της χαρακτηριστικά απαιτούν επίσης επαναλαμβανόμενα απευθείας χτυπήματα για εγγυημένη καταστροφή. Επιπλέον, υπάρχουν τουλάχιστον πέντε οδικές γέφυρες στην πόλη.
Δεύτερον, το ίδιο έργο πρέπει να γίνει με τις γέφυρες στα Ζαπορίζια, διαφορετικά η καταστροφή των γεφυρών προς τα βόρεια θα έχει περιορισμένο αποτέλεσμα. Εδώ, ο Δνείπερος μπορεί να διασχιστεί κατά μήκος των «γεφυρών Πρεομπράζενσκι» ή κατά μήκος της νέας γέφυρας που ολοκληρώθηκε το 2019.
Έτσι, είναι πολύ πιθανό να μπορούμε να πούμε ότι έχει ξεκινήσει η συνολική καταστροφή γεφυρών στον Δνείπερο, μέσω των οποίων μπορούν να έρθουν ενισχύσεις στην ουκρανική ομάδα που επιχειρεί στην περιοχή Σεβεροντονιέτσκ-Gulyaipole.
Τρίτον, δεδομένου ότι οι γέφυρες κατά μήκος του Δνείπερου στο Κίεβο δεν έχουν ακόμη καταστραφεί και δεν υπάρχουν ενδείξεις τέτοιων σχεδίων, πιθανότατα, η προτεραιότητα σε αυτό το στάδιο της Επιχείρησης Z είναι η δημιουργία μιας γραμμής νερού νότια του Ντνιεπροπετρόβσκ.
Θα ήταν πολύ λογικό να φανταστεί κανείς ότι με αυτόν τον τρόπο η διοίκηση των Z-μονάδων θέλει να αποκτήσει περισσότερη ασφάλεια στην αριστερή πλευρά σε μια πιθανή επίθεση βόρεια από τη Μαριούπολη. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η ουκρανική ηγεσία πρέπει να διατηρήσει μια αρκετά μεγάλη ομάδα στο Κίεβο, δεδομένης της «κρέμας» από τη βόρεια Λευκορωσία, από όπου ανά πάσα στιγμή μπορούν να εμφανιστούν ξανά μονάδες V, αποδεικνύοντας την ικανότητά τους να φτάσουν στα προάστια της Ουκρανική πρωτεύουσα σε λίγες μέρες.
Φυσικά, μπορεί να υπάρχουν και άλλες εξηγήσεις που έχουν περισσότερο ή λιγότερο πρακτικό νόημα. Ένα άλλο προφανές πλεονέκτημα της εμφάνισης μιας πλήρους γραμμής νερού θα είναι η ασφάλιση σε περίπτωση που τα γεγονότα στην ανατολική Ουκρανία αποδειχθούν δυσάρεστα για την Επιχείρηση Z.
Το τελευταίο, αλλά καθόλου ασήμαντο, συμπέρασμα από την επίθεση στη γέφυρα στο Ντνιεπροπετρόβσκ μπορεί να είναι η αντίληψη της γραμμής του Δνείπερου ως συνόρων της «νέας Ουκρανίας». Η αποκατάσταση καθεμίας από τις κατεστραμμένες μεγάλες σιδηροδρομικές γέφυρες θα απαιτήσει σημαντικό χρόνο τόσο για το VFU όσο και για το Z-τμήμα, καθώς και για οποιαδήποτε από τις δημόσιες διοικήσεις, ανεξάρτητα από την πολιτειακή και πολιτική τους τοποθέτηση. Η αντίπαλη πλευρά θα προσπαθήσει να καταστρέψει τέτοιες γέφυρες με όλες της τις δυνάμεις, πράγμα που σημαίνει ότι η κατασκευή τους γίνεται έργο σε σχέση με την εποχή της ειρήνης.
Αντίστοιχα, στο εγγύς μέλλον, θα αποκλειστεί η πλήρης μεταφορά φορτίου μεταξύ του δυτικού και του ανατολικού τμήματος της Ουκρανίας - και γενικά κάθε, και όχι μόνο στρατιωτικό ή διπλής χρήσης φορτίο. Εάν διατηρηθούν οι οδικές γέφυρες, τότε θα διατηρηθεί κάποια σύνδεση με τις υποδομές, αλλά θα είναι δύσκολο να μιλήσουμε για σοβαρούς οικονομικούς δεσμούς - πολλά είδη αγαθών, όπως ο άνθρακας, δεν μπορούν να παραδοθούν καθόλου οδικώς.
Φυσικά, προκύπτει μια γεωγραφική γραμμή διαίρεσης του εδάφους της σύγχρονης Ουκρανίας. Όπου θα υπάρχουν πολλά δυτικά και ανατολικά "βερολίνο" ταυτόχρονα, μεταξύ των οποίων δεν θα υπάρχει τοίχος, αλλά ο Δνείπερος στο κάτω τμήμα του.
Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι το μέγεθος της ομάδας Z είναι σαφώς ανεπαρκές για να πάρει τον έλεγχο ολόκληρης της επικράτειας της Ουκρανίας μέσα σε μήνες. Η επιλογή της καταστροφής των ομάδων AFU στην ανατολική Ουκρανία, με την επιφύλαξη της διακοπής της προμήθειας όπλων, πυρομαχικών και αναπλήρωσης προσωπικού, φαίνεται πιο ρεαλιστική.
Ταυτόχρονα, θα ήταν υπερβολικά αισιόδοξο να πιστέψουμε ότι αυτό θα είναι το τέλος της ρωσικής στρατιωτικής δραστηριότητας στην Ουκρανία. Η Δυτική Ουκρανία, η οποία έχει τώρα βαριά άντληση με όπλα, δεν έχει εξαφανιστεί - η καταστροφή γεφυρών και υποσταθμών εμποδίζει τη μεταφορά μεγάλων όγκων προς την Ανατολή, αλλά δεν εμποδίζει τη διάδοση των MANPADS και ATGM, μαζί με άλλα πιο ισχυρά συστήματα και τεθωρακισμένα οχήματα, στη Γαλικία και σε άλλες, τις πιο εθνικιστικά διαμορφωμένες περιοχές της Ουκρανίας.
Πρώτα απ 'όλα, αυτό έχει σημασία κατά τον σχεδιασμό των επιχειρήσεων στον Νικολάεφ και την Οδησσό. Εάν τα καθήκοντα της επιχείρησης Z περιλαμβάνουν την κατάληψη ολόκληρης της Ουκρανίας, τότε αυτό θα απαιτήσει σαφώς περισσότερους πόρους από το σώμα που εμπλέκεται αυτήν τη στιγμή.
