Σύμφωνα με γνωστή ιστοσελίδα παρακολούθησης πλοίων (marinetraffic.com), στον κόλπο της Σούδας έχουν καταπλεύσει το αμερικανικό δεξαμενόπλοιο Stena Polaris μαζί με το πλοίο υποστήριξης Fast Combat Supply USNS.
Σήμερα το πρωί επίσης, εντοπίστηκε συνεχείς πτήσεις κατασκοπευτικών αεροσκαφών σε Βουλγαρία και Ρουμανία με στόχο τον Εύξεινο Πόντο ως εξής:
Ένα ελληνικό Embraer EMB-145 AEW&C (reg. 729) επιχειρεί στην περιοχή, σε πτήση γύρω από τις βουλγαρικές ακτές.
Ένα τουρκικό κατασκοπευτικό αεροσκάφος Boeing E-3A (reg. LX-N90454) που απογειώθηκε από το Ικόνιο πετά πάνω από την Ρουμανία.
Ένα αμερικανικό USN Boeing P-8A κατευθύνεται προς τον Εύξεινο Πόντο, μαζί με αεροσκάφος Northrop Grumman RQ-4D (reg. MM-AV-SA0018) που αναχώρησε από την Σικελία και το αεροδρόμιο Sigonella AB, με αποστολή επίσης την ίδια περιοχή.
Πληροφορίες φέρουν το ΝΑΤΟ να ετοιμάζει σχέδιο αποκλεισμού του Εύξεινου Πόντου, παράλληλα με την συνεχή αποστολή εξοπλισμού, ενώ υπάρχουν σχέδια αποστολής ειδικών δυνάμεων σε ουκρανικό έδαφος, το οποίο πιθανότατα ήδη υλοποιείται από Βρετανούς κομάντος SAS.
Το “κλειδί” σε όλα αυτά είναι η Τουρκία και η συμμετοχή της ή όχι στο αεροναυτικό αποκλεισμό του Εύξεινου Πόντου. Για αυτό άλλωστε και έχουμε σωρηδόν “γλυκόλογα” Αμερικανών αξιωματούχων στην Άγκυρα, ενώ εκεί οφείλονται και τα “στραβά μάτια” στην τουρκική εισβολή στο Ιράκ.
Σύμφωνα με το έγκυρο THINK TANK και τον Αμερικανό ειδικό Richard D. Hooker, Jr. "o πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αποφευχθεί η διάχυση της ουκρανικής κρίσης στο έδαφος του ΝΑΤΟ, μαζί με άλλες μορφές μελλοντικής ρωσικής επίθεσης, είναι η συνεχή ροή εξοπλισμού για την ήττα των ρωσικών δυνάμεων στο πεδίο εντός της Ουκρανίας.
Ο εφοδιασμός της Ουκρανίας με τρόφιμα, καύσιμα, ανταλλακτικά και σύγχρονο εξοπλισμό είναι ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό, αποφεύγοντας ωστόσο την άμεση επέμβαση του ΝΑΤΟ.
Αυτό σημαίνει ότι μαχητικά αεροσκάφη, άρματα μάχης, οχήματα μάχης πεζικού, αυτοκινούμενα και πυραυλικά συστήματα πυροβολικού, φορητά συστήματα αεράμυνας, ασφαλείς επικοινωνίες, μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, κινητά ραντάρ, ανταλλακτικά και πυρομαχικά, συμπεριλαμβανομένων πυρομαχικών ακριβείας, θα πρέπει να κατακλύσουν το ουκρανικό έδαφος.
Πολλά από αυτά τα συστήματα μάχης υπάρχουν σε αποθήκες σε μεγάλους αριθμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη.
Ο ουκρανικός στρατός έχει επιδείξει αξιοσημείωτη ευελιξία στην προσαρμογή σε άγνωστα συστήματα όπως το Javelin και το Stinger.
Εάν παρέμβει το ΝΑΤΟ, θα το κάνει αποφασιστικά. Αρκετά ευρωπαϊκά έθνη, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας, της Δανίας και του Βελγίου, εξετάζουν το ενδεχόμενο κάποιας μορφής «ειρηνευτικής» επέμβασης στην Ουκρανία, ενώ οι εκκλήσεις για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων αυξάνονται καθώς αυξάνεται ο αριθμός των νεκρών αμάχων.
Αυτό υποδηλώνει ότι μπορεί να σχηματιστεί μια κρίσιμη μάζα υποστήριξης για εξωτερική παρέμβαση υπό ορισμένες συνθήκες.
Η ισχυρή υλική και οικονομική βοήθεια μπορεί να επιτρέψει στον ουκρανικό στρατό να κρατήσει άμυνα, ακόμη και να προελάσει, για να ανακαταλάβει τα κατεχόμενα εδάφη.
Η λογική ότι είναι καλύτερο να νικήσουμε τον Πούτιν στην Ουκρανία παρά στο έδαφος του ΝΑΤΟ είναι ορθή, για αυτό και πρέπει να εξεταστεί η στρατιωτική παρέμβαση για να αποτραπεί η πτώση της Ουκρανίας ή ο διαμελισμός της.
Η προοπτική της πραγματικής γενοκτονίας των Ουκρανών αμάχων, ή της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής, μπορεί επίσης να πυροδοτήσει την επέμβαση του ΝΑΤΟ.
Η αποστολή «ειρηνευτικών δυνάμεων» ή η δημιουργία «ανθρωπιστικής ζώνης χωρίς σύγκρουση» στη δυτική Ουκρανία, η χρήση ειδικών δυνάμεων και εκπαιδευτών του ΝΑΤΟ και η ανάπτυξη ειδικών «εξειδικευμένων» με κρίσιμες δεξιότητες, όπως η επικοινωνία, η κατάδειξη στόχων , και η κυβερνο-άμυνα, είναι επίσης μορφές παρέμβασης που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην επιτυχία στην Ουκρανία.
Η άμεση παρέμβαση είναι ένα σημαντικό βήμα, και δεν πρέπει να αναληφθεί παρά μόνο για να επιτευχθεί ένα αποφασιστικό αποτέλεσμα.
Καθώς η εκστρατεία στην Ουκρανία ξεδιπλώνεται, ο Πούτιν θα πρέπει να καταλάβει ξεκάθαρα ότι το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο να απαντήσει σθεναρά στην περαιτέρω κλιμάκωση.
Στον θαλάσσιο τομέα, η ναυτική δύναμη του ΝΑΤΟ ξεπερνά σαφώς τη Ρωσία, αλλά οι επιχειρήσεις σε περιορισμένα ύδατα όπως η Βαλτική ή στον Εύξεινο Πόντο, περιπλέκονται από απειλές σε στεριά, θάλασσα και αέρα, καθώς και από νάρκες.
Οι ρωσικοί πύραυλοι όμως κατά πλοίων ξεπερνούν σε αριθμό εκείνων του ΝΑΤΟ.
Σε περίπτωση που οι ρωσικές ναυτικές δυνάμεις αρχίσουν να επιτίθενται σε εμπορικά πλοία σε διεθνή ύδατα, το ΝΑΤΟ μπορεί να απαντήσει με πυραύλους.
Εάν η Τουρκία συμφωνήσει, τότε πολύ ισχυρότερες ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα εισέλθουν στη Μαύρη Θάλασσα για να παρέχουν ευέλικτες επιλογές στην συμμαχία, για την αντιμετώπιση της ρωσικής ναυτικής θαλάσσιας επιθετικότητας”, αναφέρει ο ίδιος μεταξύ άλλων.
Το ΝΑΤΟ θέλει το τουρκικό πολεμικό Ναυτικό να "βγάλει το φίδι από την τρύπα" στον Εύξεινο Πόντο, κάτι για το οποίο το καθεστώς Ερντογάν αντιστέκεται σοβαρά, γνωρίζοντας τις απώλειες που θα είχε.
Δεν γνωρίζουμε τι σχέδια ακριβώς υλοποιεί ήδη το ΝΑΤΟ, αλλά βλέπουμε την ραγδαία εμπλοκή πολλών χωρών της Α.Ευρώπης, την Βρετανία, να εμπλέκονται ήδη “βαθιά” στο ουκρανικό.
Ελληνικά αεροσκάφη AWACS πετούν κοντά στον Εύξεινο Πόντο, ενώ η ομάδα μάχης στην Βουλγαρία, θα εμπλουτιστεί και με ελληνικές δυνάμεις, σύμφωνα με τον ελληνικό τύπο.
Όλα αυτά δείχνουν την πρόθεση των ΗΠΑ να εμπλέξουν σταδιακά το σύνολο των χωρών της Ευρώπης με την Ρωσία, μαζί με τις αμερικανικές δυνάμεις στην ΕΕ, σε μια κρίση που ξεκίνησε από την σύγκρουση συμφερόντων Μόσχας-Ουάσιγκτον, και μετουσιώθηκε σε ρωσική εισβολή και διάλυση της Ουκρανίας, η οποία τώρα απειλεί και την Ευρώπη.
