Ο υποναύαρχος ε.α. Δημήτρης Τσαϊλάς σχολιάζει και αναλύει την ηθική πλευρά του πολέμου στην Ουκρανία και θυμίζει κάποιες σημαντικές ιστορικές λεπτομέρειες.
Αναλυτικά όσα αναφέρει:
Μελετώντας την ιστορία θα έπρεπε να αναγνωρίζαμε ότι όσοι μετατρέπουν τους πολέμους σε σταυροφορίες ηθικής χαρακτηρίζοντας τους συμμάχους αγίους και τους εχθρούς σατανάδες δεν είχαν αποτελεσματική κατάληξη.
Οι Ρώσοι δεν είναι υπάνθρωποι τραμπούκοι, κακοποιοί με ξυρισμένα κεφάλια. Εκατομμύρια φτωχοί Ρώσοι δεν είχαν λόγο να εμπλακούν στην άγρια περιπέτεια του Πούτιν στην Ουκρανία. Από την άλλη πλευρά ο Πρόεδρος της Ουκρανίας παρουσιάζεται ως ένας θαρραλέος ηγέτης τον οποίο, λογικά, πρέπει να υποστηρίξουμε και να τον προμηθεύσουμε οπλικά συστήματα. Αλλά δεν είναι ένας αρχάγγελος που έρχεται αντιμέτωπος με κακούς Ρώσους 18χρονους στρατεύσιμους ή απαραίτητα ηθικά ανώτερος από τους Ρώσους καλλιτέχνες και διανοούμενους. Το ότι η Ουκρανία έχει ηθικά δίκιο και σίγουρα αξίζει τη βοήθεια της Δύσης δεν σημαίνει ότι όλοι οι Ρώσοι πρέπει να δαιμονοποιηθούν ή ότι μια συχνά διεφθαρμένη ουκρανική κυβέρνηση που μόλις ανέστειλε τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα πρέπει να θεοποιηθεί.
Επίσης ο ρωσικός στρατός είναι ιστορικά ανίκητος στο έδαφος του. Ο Κάρολος XII της Σουηδίας, ο Ναπολέων Βοναπάρτης και ο Αδόλφος Χίτλερ κατέστρεψαν τους ανίκητους στρατούς τους μόλις πέρασαν στη Ρωσία. Αλλά οι εκστρατευτικοί στρατοί μιας πολυεθνικής, ετερόκλητης Ρωσίας δεν τα κατάφεραν ποτέ καλά στο εξωτερικό σε μεγάλες ξένες εισβολές εναντίον αποφασιστικών εχθρών. Η Μόσχα αντιμετώπισε μια σειρά από ντροπιαστικές και απόλυτες ήττες στον ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο του 1904-1905. Η εισβολή του τσάρου το 1914 στη γερμανική Ανατολική Πρωσία κατέληξε σε καταστροφή. Η Ρωσία εισέβαλε στην Πολωνία και έχασε τον πολωνικό πόλεμο του 1919-1921. Η επίθεση του Στάλιν στη μικρή Φινλανδία το 1939 σύντομα μετατράπηκε σε ένα ματωμένο τέλμα. Η δεκαετής εισβολή και κατοχή στο Αφγανιστάν έληξε με ήττα.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις ιστορικές πραγματικότητες, η Ουκρανία μπορεί να αντιμετωπίσει τον εκστρατευτικό στρατό του Πούτιν, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ αυξήσουν τη βοήθεια, και σταματήσουν να μαστιγώνουν με μίσος οτιδήποτε ρωσικό και να θυμάστε ότι η ιστορία δεν ήταν ποτέ με το μέρος του Πούτιν περί εισβολής στην Ουκρανία.
