Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μετά τις Συμφωνίες του Μινσκ 1 και 2, μετά από όλες αυτές τις δεκαετίες προδοσίας και αθετημένων υποσχέσεων, την παρέμβαση των ΗΠΑ, τα χρόνια βάναυσων πολέμων δι' αντιπροσώπων ακόμη και ΕΝΤΟΣ των συνόρων της Ρωσίας, και τις διαλυμένες συμφωνίες όπλων (συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της προηγούμενης κυβέρνησης Τραμπ), ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ λογικός άνθρωπος εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για ειρήνη με τη Ρωσία..., γράφει ο Μπράιαν Μπερλέτικ.
...Και, επιπλέον, ότι οι πλήρως αιχμάλωτοι σύμμαχοι των ΗΠΑ, δηλαδή η ΕΕ και η Ουκρανία, είναι αυτοί που «εμποδίζουν» την ειρήνη – μια ειρήνη που οι ΗΠΑ δεν ήθελαν ποτέ εξαρχής, δεν θέλουν τώρα, και την προσφέρουν μόνο για να κερδίσουν χρόνο και χώρο ώστε να σπείρουν περισσότερες συγκρούσεις και χάος το συντομότερο δυνατό.
Η ΕΕ και η Ουκρανία θα είναι μόνο δύο από τα πολλά εργαλεία που θα χρησιμοποιήσουν οι ΗΠΑ για να αποφύγουν οποιαδήποτε συμφωνία – ακριβώς όπως κάνουν εδώ και δεκαετίες.
Υπάρχουν πολλά κακά πράγματα και κακοί άνθρωποι, αλλά συχνά η βαθιά άγνοια των ανθρώπων, οι προσωπικές πολιτικές εμμονές και φαντασιώσεις, καθώς και οι ευσεβείς πόθοι, θέτουν τους μεγαλύτερους κινδύνους.
Σχετικά με την τελευταία προτεινόμενη από τις ΗΠΑ «ειρηνευτική συμφωνία» για την Ουκρανία: ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ με μια χώρα που δεν επιδιώκει την ειρήνη.
Εκτός του ότι ήδη παραδέχονται ότι επιδιώκουν ένα πλαίσιο «Μινσκ 3.0» – όπου θα επιτευχθεί μια κατάπαυση του πυρός, ευρωπαϊκά στρατεύματα κινούνται ανοιχτά ή κρυφά στην Ουκρανία για την ανασυγκρότηση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων – οι ΗΠΑ ουσιαστικά ΔΕΝ θέλουν ΕΙΡΗΝΗ.
Μιλούν για «ειρήνη» μόνο επειδή τα σύνορα της Ουκρανίας καταρρέουν και η χώρα χρειάζεται χρόνο και χώρο για να επανεξετάσει την δεκαετιών επιδίωξή της για παγκόσμια κυριαρχία, ιδίως την περικύκλωση και τον περιορισμό της Ρωσίας και της Κίνας.
Αν αυτό δεν έχει αλλάξει (και δεν έχει αλλάξει), τίποτα άλλο δεν θα αλλάξει.
Ο πρωταρχικός στόχος της Ουάσιγκτον είναι τελικά να περιορίσει την Κίνα, και γι' αυτό χρειάζεται τη Ρωσία, είτε αφομοιωμένη είτε παραλυμένη, για να έχει οποιαδήποτε πιθανότητα. Δεν θα αποδεχτεί ΠΟΤΕ πραγματική ειρήνη και σταθερότητα για τη Ρωσία με αυτόν τον τρόπο. Απλώς προσφέρει την ψευδαίσθηση μιας κατάπαυσης του πυρός, κερδίζει χρόνο για να σώσει και να επαναφέρει τους Ουκρανούς συμμάχους της, και συνεχίζει όλα αυτά όπως έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν (βλ.: Μινσκ 1 & Μινσκ 2 για περισσότερες πληροφορίες).
Οι τακτικές όπου οι ΗΠΑ και οι πλήρως ελεγχόμενοι σύμμαχοί τους, συμπεριλαμβανομένων ΤΟΣΟ της Ουκρανίας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσποιούνται ότι διαφωνούν σχετικά με τη συμφωνία, ή ακόμα και το ψεύτικο θέατρο αριστεράς/δεξιάς που διαδραματίζεται στην αμερικανική πολιτική, παρέχουν απλώς στις ΗΠΑ πολλαπλές επιλογές για να αποφύγουν οποιαδήποτε συμφωνία στην οποία η Ρωσία είναι αρκετά ανόητη για να συμφωνήσει, όπως:
«Συμφωνήσαμε με όλους τους όρους της Ρωσίας, αλλά οι Ευρωπαίοι παρόλα αυτά έστειλαν στρατεύματα στην Ουκρανία. Ωχ!»
«Οι Ουκρανοί προσποιήθηκαν ότι συμφωνούσαν, τώρα παραβιάζουν τη συμφωνία – ωχ, πάλι!»
«Οι Δημοκρατικοί ανέλαβαν την εξουσία και ακύρωσαν όλες τις συμφωνίες μας με τους Ρώσους. Διπλό ωχ!»
Οι ΗΠΑ είναι ανίκανες να συνάψουν συμφωνίες επειδή η κεντρική ενοποιητική τους αρχή είναι η επιδίωξη της παγκόσμιας υπεροχής, καθοδηγούμενη από συμφέροντα που επιδιώκουν επίσης αποκλειστικά την παγκόσμια υπεροχή. Μέχρι να αλλάξουν αυτά τα συμφέροντα και μια νέα ενοποιητική αρχή να αντικαταστήσει την επιδίωξη της παγκόσμιας υπεροχής, ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΑΠΑΤΗ. Τελεία και παύλα.