«Με βάση τα στοιχεία από την προσέλευση των μαθητών εκτιμούμε ότι 91 άνθρωποι ενδέχεται να είναι θαμμένοι κάτω από οικοδομικά υλικά», ανέφερε ο Μουχάρι σε ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε αργά το βράδυ της Τρίτης.
Προηγούμενος απολογισμός έκανε λόγο για 38 αγνοούμενους και τρεις νεκρούς.
Το σχολείο Αλ Κοζίνι στην πόλη Σιντοάρτζο, η οποία βρίσκεται σε απόσταση 780 χιλιομέτρων ανατολικά της Τζακάρτα, κατέρρευσε την ώρα που οι μαθητές έκαναν την μεσημεριανή προσευχή σε τζαμί που στεγαζόταν σε χαμηλό όροφο του κτιρίου, ενώ οι υψηλότεροι όροφοι βρίσκονταν υπό κατασκευή.
Ενενήντα εννέα μαθητές και εργαζόμενοι στο σχολείο επέζησαν.
Την Δευτέρα 29/9, ένας από τους επιστάτες του οικοτροφείου ανέφερε ότι το κτίριο κατέρρευσε ενώ οι εργάτες έριχναν σκυρόδεμα για την ανέγερση ενός επιπλέον ορόφου.
Ερωτηθέντες σήμερα από δημοσιογράφο του AFP στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Σιντοάρτζο σχετικά με τον αριθμό των επιζώντων οι υπεύθυνοι των σωστικών συνεργείων αρνήθηκαν να επιβεβαιώσουν τον απολογισμό λέγοντας ότι εξακολουθούν να συλλέγουν τα πιο πρόσφατα στοιχεία.
Ο Έμι Φρίζερ, ο υπεύθυνος επιχειρήσεων της Εθνικής Υπηρεσίας Έρευνας και Διάσωσης, δήλωσε ότι οι διασώστες επικεντρώνονται στην παροχή βοήθειας στους επιζώντες που έχουν παγιδευτεί κάτω από τα ερείπια.
Οι ομάδες διάσωσης, εξήγησε, έχουν εντοπίσει «15 σημεία επέμβασης, οκτώ εκ των οποίων είναι μαύρα και επτά κόκκινα».
Το κωδικό χρώμα μαύρο αναφέρεται στην έλλειψη ανταπόκρισης ή σημαδιών ζωής και το κόκκινο υποδηλώνει ανταπόκριση.
«Μπορούμε να παραδώσουμε βοήθεια μόνο μέσω μιας κύριας διάβασης» στα ερείπια, πρόσθεσε ο Έμι.
«Η κύρια κατασκευή (του σχολείου) κατέρρευσε ολοσχερώς χωρίς αντίσταση. Προτεραιότητά μας είναι να διασώσουμε τα θύματα που εξακολουθούν να αντέχουν», κατέληξε ο ίδιος.
Σήμερα, δύο ημέρες μετά την κατάρρευση του σχολείου το απόγευμα της Δευτέρας, δεκάδες γονείς συγκεντρώθηκαν στον τόπο του δυστυχήματος, περιμένοντας νέα για τα αγνοούμενα παιδιά τους, μπροστά σε έναν πίνακα ανακοινώσεων με την λίστα των ονομάτων των διασωθέντων.
Ο 49χρονος Χόλι Αμπντουλάχ Αρίφ κλαίει κρατώντας το κινητό του με τη φωτογραφία του ανιψιού του Ρόζι, που συγκαταλέγεται στους αγνοούμενους μαθητές.
«Έτρεχα παντού φωνάζοντας, 'Ρόζι! Ρόζι! Αν μπορείς να με ακούσεις και να κουνηθείς, βγες έξω!' και μετά ένα παιδί ούρλιαζε μέσα από τα συντρίμμια, ήταν εγκλωβισμένο. Νόμιζα ότι ήταν ο Ρόζι και ρώτησα 'Είσαι ο Ρόζι;' και το παιδί απάντησε 'Οχι Θεέ μου, βοήθεια!».
