Η Βρετανία βυθίζεται σε ένα σκάνδαλο που απειλεί να κλονίσει την κοινωνία της, καθώς το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) υπερασπίζεται τους γάμους μεταξύ πρώτων εξαδέλφων, υποκύπτοντας στην πίεση να μην «στιγματιστεί» η πακιστανική κοινότητα. Αυτή η απόφαση, που παρουσιάζεται ως πολιτική ορθότητα, δεν περιορίζεται στη Βρετανία αλλά αντανακλά μια ανησυχητική τάση σε όλη την Ευρώπη, όπου οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα των λαών αλλοιώνονται στο όνομα της αποφυγής προσβολών.
Οι νέες οδηγίες του NHS, επικαλούμενες νομοθεσία από την εποχή του Ερρίκου Η΄, υποστηρίζουν ότι οι γάμοι εξαδέλφων ενισχύουν οικογενειακούς δεσμούς και οικονομική συνοχή, αγνοώντας τους κινδύνους (Daily Mail).
Η πρακτική, διαδεδομένη στην πακιστανική κοινότητα, συνδέεται με αυξημένα ποσοστά γενετικών ασθενειών, όπως κυστική ίνωση και δρεπανοκυτταρική αναιμία . Σε πόλεις όπως το Μπέρμιγχαμ και η Γλασκώβη, έως 20% των παιδιών με συγγενείς παθήσεις προέρχονται από τέτοιες οικογένειες, έναντι 4% στον γενικό πληθυσμό, με κόστος δισεκατομμυρίων για το NHS .
Παρόλο που το έγγραφο του NHS αναγνωρίζει ότι ο κίνδυνος γενετικών ανωμαλιών διπλασιάζεται (από 2-3% σε 4-6%), προτείνει «γενετική συμβουλευτική» αντί απαγόρευσης, για να μην «στιγματιστούν» κοινότητες (Daily Mail). Αυτή η υποχώρηση αντηχεί σε όλη την Ευρώπη, όπου χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία υιοθετούν παρόμοιες πολιτικές, θυσιάζοντας ήθη και έθιμα για να αποφύγουν την κριτική.
Η απόφαση του NHS πυροδοτεί οργή, με τον Συντηρητικό βουλευτή Ρίτσαρντ Χόλντεν να καταθέτει πρόταση για απαγόρευση των γάμων εξαδέλφων, υποστηρίζοντας ότι πλήττουν την ενσωμάτωση και περιορίζουν τα δικαιώματα των γυναικών.
Οι Πακιστανοί
Η πρακτική, η οποία είναι κοινή στην πακιστανική κοινότητα στην Βρετανία, έχει συνδεθεί με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης διαταραχών, όπως κυστική ίνωση ή δρεπανοκυτταρική αναιμία.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι έως και 20% των παιδιών που υποβάλλονται σε θεραπεία για συγγενή προβλήματα σε πόλεις όπως Σέφιλντ, Γλασκώβη και Μπέρμιγχαμ είναι πακιστανικής καταγωγής, σε σύγκριση με 4% ή χαμηλότερο στον ευρύτερο πληθυσμό – και η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων κοστίζει δισεκατομμύρια στο NHS.
Η πρακτική, συχνά συνδεδεμένη με καταναγκαστικούς γάμους, απειλεί την ελευθερία και την υγεία . Στην Ελλάδα, όπου η πολιτική ορθότητα κερδίζει έδαφος , η υπεράσπιση τέτοιων πρακτικών από ευρωπαϊκά κράτη κινδυνεύει να αλλοιώσει την πολιτιστική ταυτότητα . Η Ευρώπη, υπό την πίεση της μετανάστευσης και της παγκοσμιοποίησης, υποχωρεί, αλλάζοντας τα ήθη της για να μην «θίξει» κοινότητες, ενώ οι πολίτες βλέπουν τις παραδόσεις τους να διαβρώνονται.
Η στάση του NHS δεν είναι μεμονωμένη – είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου, όπου η πολιτική ορθότητα θυσιάζει την υγεία, την ελευθερία και την ταυτότητα στο βωμό της «συμπερίληψης». Αν η Ευρώπη συνεχίσει να υποκύπτει, τα ήθη και τα έθιμα θα χαθούν, αφήνοντας πίσω μια ήπειρο χωρίς ταυτότητα.