Από τα εξελιγμένα συστήματα υποβοήθησης οδήγησης μέχρι την πλήρη αυτονομία και την «έξυπνη» επικοινωνία των αυτοκινήτων με το δρόμο και το περιβάλλον τους, η AI γίνεται ο νέος πυλώνας ανταγωνιστικότητας.
Με βάση πρόσφατη μελέτη της McKinsey, μέχρι το 2030, περίπου το 10 έως 15% των νέων αυτοκινήτων αναμένεται να διαθέτουν προηγμένα συστήματα αυτόνομης οδήγησης, ενώ η ενσωμάτωση της AI στη βιομηχανική παραγωγή θα μπορούσε να βελτιώσει την απόδοση και την οικονομία έως και κατά 20%.
Παρ’ όλα αυτά, η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία φαίνεται να υστερεί. Οι κατασκευαστές της Γηραιάς Ηπείρου δείχνουν να παρακολουθούν τις εξελίξεις περισσότερο παρά να τις καθορίζουν, σε αντίθεση με τις αμερικανικές και κινεζικές εταιρείες που επενδύουν με επιθετικούς ρυθμούς σε software, data και υπολογιστική ισχύ.
Η Tesla βρίσκεται ήδη αρκετά βήματα μπροστά με το Autopilot και τις επενδύσεις της σε ιδιόκτητους υπερ-υπολογιστές. Στην Κίνα, εταιρείες όπως η Xpeng και η Nio προσφέρουν προηγμένα επίπεδα αυτόνομης οδήγησης, ενώ η Geely εφαρμόζει φωνητικό έλεγχο για βασικές λειτουργίες και η BYD χρησιμοποιεί την AI για να προσαρμόζει το όχημα στον εκάστοτε οδηγό σε πραγματικό χρόνο
Αντίθετα, στην Ευρώπη, η πρόοδος παραμένει αποσπασματική. Η BMW έχει εξελίξει το δικό της φωνητικό σύστημα και η Mercedes συνεργάζεται με τη Google προκειμένου να βελτιώσει την πλατφόρμα MBUX. Όμως, οι προσπάθειες αυτές δεν συνθέτουν μια συνεκτική στρατηγική, ούτε αρκούν για να μειώσουν την απόσταση από τους πρωτοπόρους.
Όπως σημειώνει ο Stefan Bratzel από το Center of Automotive Management, «οι ψηφιακοί παίκτες έχουν ήδη το προβάδισμα. Οι ευρωπαϊκές εταιρείες υστερούν σε software και τεχνολογική κουλτούρα».
Η αιτία για αυτή την υστέρηση είναι τόσο τεχνική, όσο και πολιτισμική. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι το μεγαλύτερο μειονέκτημα των παραδοσιακών ευρωπαϊκών κατασκευαστών δεν είναι τα χρήματα ή το ταλέντο, αλλά η απουσία βαθιάς κατανόησης της τεχνολογικής κουλτούρας. Δεν υπάρχει η απαραίτητη εσωτερική τεχνογνωσία σε data handling ή software development, ενώ οι αποφάσεις για στρατηγικές επενδύσεις σε AI παίρνονται με καθυστέρηση και συχνά με δισταγμό. Όπως τονίζει ο Pedro Pacheco της Gartner, οι περισσότερες εταιρείες εξακολουθούν να βλέπουν την τεχνητή νοημοσύνη ως ένα επιπλέον κόστος και όχι ως ευκαιρία.
Σε μια εποχή που η τεχνολογία επανακαθορίζει το τι σημαίνει «αυτοκίνητο», η Ευρώπη δεν έχει το περιθώριο να μείνει στο περιθώριο. Η AI δεν είναι απλώς ένα νέο χαρακτηριστικό ή gadget, είναι το εργαλείο που θα καθορίσει ποιοι θα μείνουν στο παιχνίδι της επόμενης δεκαετίας. Και σε αυτό το παιχνίδι, δεν υπάρχει πλέον χρόνος για αμφιταλαντεύσεις. Όποιος δεν επιταχύνει σήμερα, δεν θα έχει αύριο.
