Εν μέσω της κλιμάκωσης των εντάσεων μετά από μια θανατηφόρα τρομοκρατική επίθεση στο Κασμίρ, επανήλθε στην επιφάνεια μια μελέτη του 2019 προβλέποντας με τρομακτικό τρόπο μια πυρηνική σύγκρουση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν το 2025.
Η έρευνα σκιαγραφεί ένα σενάριο όπου μια μεγάλη τρομοκρατική επίθεση οδηγεί σε στρατιωτική κινητοποίηση, κλιμάκωση και, τελικά, στη χρήση πυρηνικών όπλων και από τις δύο πλευρές, με αποτέλεσμα καταστροφικές παγκόσμιες συνέπειες.
Οι εντάσεις μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν έχουν κλιμακωθεί απότομα μετά από την τρομοκρατική επίθεση στο Παχαλγκάμ του Κασμίρ τον περασμένο μήνα, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 26 ανθρώπους. Εν μέσω αυξανόμενων φόβων πολέμου, αρκετές στρατιωτικές και πολιτικές προσωπικότητες απείλησαν ανοιχτά να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα.
Εν μέσω αυτού του ασταθούς σκηνικού, μια ερευνητική εργασία του 2019 που δημοσιεύτηκε από τις εκδόσεις Routledge προσελκύει εκ νέου την προσοχή. Η μελέτη προέβλεψε με ανατριχιαστικό τρόπο μια πυρηνική σύγκρουση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν το έτος 2025, η οποία θα πυροδοτηθεί από μια τρομοκρατική επίθεση με πολλά θύματα.
Πώς θα ξεκινούσε ο πόλεμος
Οι ερευνητές διατύπωσαν τη θεωρία ότι μια μεγάλη τρομοκρατική επίθεση -πιθανότατα μία επίθεση στο Ινδικό Κοινοβούλιο- θα έκανε την Ινδία να κινητοποιήσει στρατεύματα κατά μήκος της Γραμμής Ελέγχου (LoC), ωθώντας το Πακιστάν να απαντήσει με τον ίδιο τρόπο. Καθώς οι εντάσεις κλιμακώνονταν, οι συμπλοκές και τα θύματα και από τις δύο πλευρές θα οδηγούσαν σε ταχεία κλιμάκωση.
Όπως συνέβη τον Ιανουάριο του 2002, και οι δύο πλευρές κινητοποιούνται και αναπτύσσουν τα στρατεύματά τους. Ξεσπούν συμπλοκές και σημειώνονται θάνατοι και από τις δύο πλευρές», ανέφερε η έρευνα.
Η Πρώτη Χρήση Πυρηνικών Όπλων
Σύμφωνα με τη μελέτη, μόλις οι ινδικές δυνάμεις άρχιζαν να προελαύνουν σε πακιστανικό έδαφος, οι στρατηγοί του Πακιστάν, φοβούμενοι μια συμβατική ήττα, θα κατέφευγαν σε πυρηνικά όπλα.
Ημέρα 1: Το Πακιστάν χρησιμοποιεί 10 τακτικά πυρηνικά όπλα (το καθένα με απόδοση 5 κιλοτόνων) εντός των συνόρων του εναντίον ινδικών αρμάτων μάχης.
Ημέρα 2: Το Πακιστάν εκτοξεύει 15 ακόμη τακτικά πυρηνικά όπλα. Σε απάντηση, η Ινδία χρησιμοποιεί 20 στρατηγικές πυρηνικές εκρήξεις αέρος που στοχεύουν πακιστανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και πυρηνικές αποθήκες.
Αυτές οι εκρήξεις αέρος προκαλούν τεράστιες πυρκαγιές και καπνό, παρόμοιες με αυτές που παρατηρήθηκαν μετά τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα ή τις πυρκαγιές του σεισμού του Σαν Φρανσίσκο το 1906.
Ασταμάτητη Κλιμάκωση
Αντί να σταματήσει τον πόλεμο, η κλιμάκωση της Ινδίας προκαλεί μια θανατηφόρα τρίτη ημέρα: Το Πακιστάν απαντά με 30 επιθέσεις πάνω από ινδικές φρουρές, ναυτικές βάσεις και αστικά αεροδρόμια, καθώς και 15 ακόμη τακτικά χτυπήματα.
Η Ινδία ανταποδίδει με πυρηνικά χτυπήματα σε 10 πακιστανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε πόλεις. Η εργασία περιγράφει μια καταστροφική αλυσιδωτή αντίδραση: θυμός, πανικός, κακή επικοινωνία και άκαμπτα πρωτόκολλα και από τις δύο πλευρές που οδηγούν σε μια πλήρη πυρηνική ανταλλαγή.
Τις επόμενες τρεις ημέρες, το Πακιστάν χρησιμοποιεί ολόκληρο το στρατηγικό του οπλοστάσιο των 120 πυρηνικών όπλων, στοχεύοντας ινδικές πόλεις.
Η Ινδία απαντά με 70 πυρηνικές εκρήξεις, διατηρώντας παράλληλα 100 όπλα σε εφεδρεία για να αποτρέψει την Κίνα - ειρωνικά, αφού η αποτροπή της εναντίον του Πακιστάν έχει ήδη αποτύχει.
Παγκόσμιες επιπτώσεις, με εκατομμύρια νεκρούς
Υποθέτοντας ότι και οι δύο χώρες διαθέτουν περίπου 250 πυρηνικά όπλα η καθεμία, οι ερευνητές προειδοποιούν για καταστροφικές συνέπειες: 50 έως 125 εκατομμύρια άμεσους θανάτους, ανάλογα με την απόδοση των όπλων.
Οι μεγάλες ινδικές και πακιστανικές πόλεις θα καταστρέφονταν ολοσχερώς ή θα μετατρέπονταν σε κρανίου τόπο, με όλες τις υποδομές να καταστρέφονταν: η υγειονομική περίθαλψη, οι μεταφορές, η ενέργεια και τα χρηματοοικονομικά θα κατέρρεαν.
Αλλά η καταστροφή δεν θα σταματούσε εκεί. Οι κλιματικές επιπτώσεις του καπνού και των πυρκαγιών θα επηρέαζαν ολόκληρο τον πλανήτη, προκαλώντας ενδεχομένως λιμούς που θα μπορούσαν να επηρεάσουν δισεκατομμύρια. «Οι επιπτώσεις θα ήταν τεράστιες και παγκόσμιες», καταλήγει η έκθεση.