Στη σκιά της Κοπεγχάγης, δύο τρύπες από σφαίρες παραμένουν χαραγμένες στη μεταλλική πόρτα του καταστήματος του Ισμαΐλ Σμπαϊτά στη συνοικία Νερέμπρο – απομεινάρια μιας σκοτεινής εποχής, όπου η παράνομη μετανάστευση και οι συμμορίες έπνιγαν την πόλη στη βία και τον φόβο. Ο έμπορος ναρκωτικών που πυροβόλησε, σύμβολο του χάους, έχει εξαφανιστεί, απελαθεί από μια Δανία που δεν συγχωρεί πια. Η χώρα έβαλε τέλος στον εφιάλτη και γύρισε σελίδα με σιδερένια αποφασιστικότητα.
Μέσα σε μια δεκαετία, η Δανία μετατράπηκε από ευάλωτο θύμα μαζικών εισροών λαθρομεταναστών σε φρούριο που υπερασπίζεται την ταυτότητα και την ασφάλειά της. Υπό την κεντροαριστερή κυβέρνηση της Μέτε Φρεντέρικσεν από το 2019, η χώρα έθεσε έναν αδιαπραγμάτευτο στόχο: να προστατεύσει τη «δανικότητα» από την απειλή της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης. Και, όπως αποδεικνύουν τα αποτελέσματα, η Δανία θριάμβευσε.
Από χάος σε τάξη
Το Μιόλνερπαρκεν, κάποτε κέντρο παρανομίας και «γκέτο» παράνομων μεταναστών, έχει εξυγιανθεί. Οι προβληματικοί κάτοικοι απομακρύνθηκαν, οι εγκληματίες απελάθηκαν, και η περιοχή αναγεννήθηκε ως προορισμός για νεαρούς επαγγελματίες που απολαμβάνουν την ασφάλεια και την ευημερία. «Είναι 99% ασφαλέστερο», δηλώνει ο 62χρονος Παλαιστίνιος Σμπαϊτά, με φωνή γεμάτη ευγνωμοσύνη. «Η Δανία έσωσε τη γειτονιά μας. Έκανε αυτό που έπρεπε», με στοιχεία από τη Daily Mail.
Αμείλικτη πολιτική, σωτήρια αποτελέσματα
Η κυβέρνηση Φρεντέρικσεν επέβαλε μέτρα που έκοψαν την ανάσα της παράνομης μετανάστευσης: απαγόρευση της μπούρκας, υποχρεωτικά μαθήματα δανικής γλώσσας ως δοκιμασία αφοσίωσης, αφαίρεση επιδομάτων από όσους παραβιάζουν τους κανόνες, και κατασχέσεις τιμαλφών από λαθρομετανάστες που τολμούν να εισβάλουν. Η δημοσίευση στατιστικών εγκληματικότητας ανά εθνικότητα αποκάλυψε την αλήθεια, ενώ ο «νόμος για τα γκέτο» καθάρισε τις προβληματικές περιοχές. Κέντρα απέλασης, όπως το Σέλσμαρκ, λειτουργούν σαν φυλάκια δικαιοσύνης, και καμπάνιες αποτροπής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στέλνουν ένα μήνυμα που αντηχεί παγκοσμίως: «Η Δανία δεν είναι πια ανοιχτή σε όλους».
Αριθμοί που δικαιώνουν
Τα στοιχεία είναι αδιάψευστα: οι αιτήσεις ασύλου κατέρρευσαν κατά 90% σε δέκα χρόνια. Από 21.316 το 2015, μόλις 2.333 κατατέθηκαν πέρυσι, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο βυθίζεται στο χάος με 108.138. Η Δανία απέδειξε ότι η αυστηρότητα αποδίδει. Οι δρόμοι είναι ασφαλέστεροι, οι γειτονιές αναπνέουν, και οι πολίτες νιώθουν ξανά κυρίαρχοι στη χώρα τους.
Ακόμη και οι λίγοι που παραμένουν σε κέντρα όπως το Σέλσμαρκ – όπως μια 28χρονη Ιρανή χωρίς γνώση της γλώσσας ή ένας 23χρονος Κούρδος με αβέβαιο μέλλον – αποτελούν απόδειξη ότι η Δανία δεν διακινδυνεύει την τάξη για χάρη της ψευδαίσθησης του οίκτου. Ο 48χρονος Καμερουνέζος δικηγόρος Νταμ Κάρλσον, που ζει με τον φόβο της απέλασης, είναι μια υπενθύμιση: η Δανία δεν ανέχεται όσους δεν συμμορφώνονται. «Η ασφάλεια της χώρας μας έρχεται πρώτη», λένε οι αρχές, και οι πολίτες συμφωνούν.
Ένα πρότυπο που τρομάζει και εμπνέει
Η πολιτική της Φρεντέρικσεν δεν έσωσε μόνο τη Δανία – άλλαξε το ευρωπαϊκό τοπίο. Οι ακροδεξιοί εξασθένησαν, η Αριστερά υιοθέτησε τη σκληρή γραμμή, και ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ ταξίδεψε στην Κοπεγχάγη για να μάθει από το δανικό θαύμα. Ο υπουργός Μετανάστευσης, Κάαρε Ντιμπβάντ Μπεκ, είναι ξεκάθαρος: «Αν η αίτησή σου απορριφθεί, φύγε. Η Δανία δεν είναι πια καταφύγιο για μετανάστες».
Η Δανία έγινε σύμβολο για κάθε ευρωπαϊκή χώρα που παλεύει με την παράνομη μετανάστευση. Είναι η απόδειξη ότι τα σύνορα μπορούν να προστατευθούν, ότι η ασφάλεια μπορεί να αποκατασταθεί, και ότι οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν ποιος μπαίνει στη χώρα τους. Πολλοί κοιτούν τη Δανία με δέος. Άλλοι, με φόβο. Όλοι, όμως, με σεβασμό.