ΗRuth και η Shirley, 104 και 106 ετών αντίστοιχα, εντυπωσιάζουν με τη μνήμη τους, ενώ είναι πολύ ευχάριστες στη συζήτηση. Όπως λέει και η ίδια η Ruth «Ο γιατρός μου λατρεύει να μιλάει μαζί μου. “Είσαι καταπληκτική”, μου έλεγε. “Επειδή είμαι μεγάλη”, απαντούσα. “Όχι, επειδή είσαι ψαγμένη”, έλεγε εκείνος».
Η Ruth Sweedler, που έγινε 103 τον περασμένο Δεκέμβριο, ζει σε έναν οίκο ευγηρία στο Κονέκτικατ και δηλώνει υπερήφανη για τις ικανότητες και τις γνώσεις της. «Δεν νιώθω ηλικιωμένη και δεν μιλάω ως τέτοια», λέει στο cnbc.com. Το ίδιο ισχυρίζεται και η αδερφής της, Shirley Hodes, η οποία ζει σε άλλο οίκο ευγηρίας, 800χλμ. μακριά από την αδερφή της και είναι 106 ετών. «Δεν είμαι μεγάλη. Δεν νιώθω έτσι. Θέλω να μάθω ακόμα πολλά».
Παραδέχεται πως λατρεύει τη γνώση, δεν έχει λύσει ποτέ της ένα σταυρόλεξο, αλλά λάτρευε πάντα να διαβάζει. «Δεν έλυσα ποτέ σταυρόλεξα. Πάντα, όμως, διάβαζα. Αυτό είναι το όπλο για ένα δυνατό μυαλό», δήλωσε.
Οι δύο αδερφές μοιράζονται τις τέσσερις κορυφαίες συμβουλές τους για το πώς να διατηρήσουμε ένα κοφτερό μυαλό, καθώς μεγαλώνουμε:
1. Εργασία
Η Ruth λάτρευε τη δουλειά. Ήταν ερασιτέχνης ηθοποιός σε τοπικές παραγωγές, ενώ παρέμενε για πολλά χρόνια ιδιαίτερα ενεργή στη συναγωγή της και σε διάφορους εβραϊκούς οργανισμούς.
«Δεν είμαι και τόσο θρήσκα, αλλά είμαι Εβραία και μου αρέσει να ασχολούμαι», λέει. Όταν τα παιδιά της μεγάλωσαν βρήκε δουλειά πλήρους απασχόλησης ως βοηθός καθηγητή και βοηθός δασκάλου. Έμεινε σχεδόν 20 χρόνια και συνταξιοδοτήθηκε σε ηλικία 70 ετών. «Μου άρεσε πολύ να εργάζομαι στο γυμνάσιο», λέει.
Ένα τεστ καταλληλότητας είχε δείξει ότι θα μπορούσε να γίνει η ίδια δασκάλα. Αυτό θα ήταν συναρπαστικό. Θα την ενθουσίαζε επίσης να γίνει δημοσιογράφος, λέει, αφού «πάντα μου άρεσε να παίρνω συνεντεύξεις από ανθρώπους». Τώρα αξιοποιεί αυτές τις δεξιότητες γνωρίζοντας τους άλλους ενοίκους της μονάδας υποστηριζόμενης διαβίωσης.
«Αν είστε αρκετά τυχεροί ώστε να έχετε μια δουλειά που σας αρέσει, αγκαλιάστε την», λέει: «Το να είστε απορροφημένοι σε αυτό που κάνετε είναι πολύ σημαντικό. Είναι ικανοποιητικό να αξιοποιείτε πλήρως τα ταλέντα σας. Κάνει τη ζωή πολύ πιο ευχάριστη».
2. Σχέσεις
Και οι δύο αδερφές δίνουν μεγάλη σημασία στις σχέσεις ζωής και ιδίως στον γάμο. «Είναι τόσο όμορφο να σε αγαπούν και να αγαπάς. Ήμουν πολύ τυχερή. Ο άντρας μου και εγώ τα πηγαίναμε πολύ καλά. Μέχρι που πέθανε είχαμε μια υπέροχη σχέση», λέει η Shirley και συνεχίζει: «Οι άνθρωποι που έχουν γύρω τους φίλους, οικογένεια, συγγενείς έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Αυτό να το θυμάστε».
Αν και ο σύζυγος της Ruth έχει πεθάνει επίσης, εκείνη λέει πως πολύ σημαντική είναι και η σχέση με τους φίλους μας. «Μου αρέσει να έχω φίλους. Λατρεύω τους ανθρώπους».
«Η περιέργεια και η ανάγκη για επαφή κρατά το μυαλό σου ξύπνιο. Ορισμένοι άνθρωποι ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους. Εμείς δεν είμαστε έτσι. Θέλω πάντα να μαθαίνω τις ιστορίες των ανθρώπων. Είναι γεμάτοι εκπλήξεις. Δώστε την ευκαιρία στον άλλο να σας μιλήσει και να θυμάστε τι σας είπε».
3. Μάθηση
Το είδος ψυχαγωγίας που προτιμά η Ruth Sweedler την τροφοδοτεί με ιδέες. Όταν ήταν νεότερη, της άρεσε να πηγαίνει στο θέατρο με τους φίλους της. «Βλέπαμε υπέροχα θεατρικά έργα! Σήμερα δεν βλέπω τηλεόραση, εκτός από ειδήσεις», λέει. «Λατρεύω το διάβασμα. Αυτό είναι το πάθος μου».
«Οι ηλικιωμένοι μπορεί να κλειστούν στον εαυτό τους, όταν έχουν ασθένειες ή νιώθουν αδύναμοι. Αυτό μπορεί να κάνει δύσκολο το να έχεις ανοιχτό μυαλό», σημειώνει η αδερφή της. Η δίψα για γνώση την οδήγησε να παρακολουθήσει μαθήματα στο τοπικό κολέγιο μόλις συνταξιοδοτήθηκε. Αν και έπρεπε να καθίσει στην πρώτη σειρά για να μπορεί να βλέπει και να ακούει τον καθηγητή, πέρασε με άριστα τα μαθήματα.
Η τέχνη και η λογοτεχνία διεύρυναν επίσης τους ορίζοντές της. «Έχω μερικά υπέροχα βιβλία», λέει. Πρόσφατα, άκουγε audiobooks για ελέφαντες, τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης και την Αμερικανίδα τραγουδίστρια όπερας Jessye Norman. «Είναι αρκετά διαφορετικά από το υπόβαθρό μου», και αυτό κάνει το περιεχόμενο συναρπαστικό: «Υπάρχουν πάντα τόσα πολλά να μάθω!».
4. Εκτίμηση
Η Shirley Hodes δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να πάει στο κολλέγιο, όταν ήταν νέα. Αυτό είναι κάτι για το οποίο μετανιώνει. Η ίδια και η αδερφή της ήταν οι μικρότερες από 8 αδέρφια. Ζούσαν όλοι μαζί σε ένα μικρό διαμέρισμα. Οι γονείς τους ήταν μετανάστες και δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα. «Δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Και όταν έχεις τα απολύτως σημαντικά στη ζωή, πρέπει να το συνειδητοποιείς και να το εκτιμάς».
«Το μυστικό μου; Είμαι τυχερός άνθρωπος. Αν και είχα ασθένειες και προβλήματα, τα ξεπέρασα», λέει. «Έχω καλή υγεία και νιώθω ευγνώμων για μια υπέροχη ζωή. Αυτό με στηρίζει και με κρατάει σε εγρήγορση».
Αυτές τις μέρες, η Ruth δεν μπορεί να ταξιδέψει ή να περπατήσει για χιλιόμετρα, όπως έκανε καθημερινά παλαιότερα. Η κινητικότητά της είναι πλέον αρκετά περιορισμένη οπότε δεν μπορεί να βγαίνει συχνά έξω και εύχεται το σώμα της να ήταν τόσο δυνατό όσο και το μυαλό της. Ωστόσο δηλώνει ευγνώμων για ό,τι έχει. «Ευτυχώς, μπορώ ακόμα να διαβάζω», λέει, «και διαβάζω υπέροχα πράγματα». Η Shirley έχει την ίδια γνώμη. Αν θέλετε να ζήσετε για πολύ καιρό σε καλή κατάσταση, «η καλή διάθεση δεν βλάπτει», επισημαίνει. «Είμαι ικανοποιημένη. Νιώθω ευλογία».
