Η ανθρωπότητα θα αντιμετωπίσει μαζική πείνα, πολιτική αποσταθεροποίηση και ανεξέλεγκτη μετανάστευση εάν δεν ληφθούν μέτρα για την επίλυση της επισιτιστικής κρίσης, αναφέρει μελέτη του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος (ΠΕΠ) του ΟΗΕ.
Στην ιστοσελίδα του προγράμματος, το 2022 ονομάζεται έτος «πρωτοφανούς λιμού». Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, 828 εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται καθημερινά.
Ο αριθμός των επισιτιστικής ανασφάλειας αυξήθηκε από 135 εκατομμύρια το 2019 σε 345 εκατομμύρια. 50 εκατομμύρια άνθρωποι σε 45 χώρες ζουν στα πρόθυρα της πείνας. Ο ΟΗΕ ισχυρίζεται ότι θα χρειαστούν 22,2 δισεκατομμύρια δολάρια για να σιτιστούν 152 εκατομμύρια άνθρωποι.
Μεταξύ των τεσσάρων βασικών αιτιών της μαζικής πείνας είναι οι εξής:
- ένοπλες συγκρούσεις
- κλιματικές καταστροφές
- συνέπειες της πανδημίας COVID-19
- αύξηση των τιμών
Σύμφωνα με την οργάνωση, το 60% όσων πεινούν ζουν σε ή κοντά σε περιοχές όπου γίνονται ένοπλες συγκρούσεις.
«Αντιμετωπίζουμε μια άνευ προηγουμένου κρίση αυτή τη στιγμή, και αν δεν την αντιμετωπίσουμε στρατηγικά και αποτελεσματικά, θα βρεθούμε μπροστά σε μαζική πείνα, αποσταθεροποίηση δεκάδων χωρών και μαζική μετανάστευση», δήλωσε ο διευθυντής του επισιτιστικού προγράμματος Ντέιβιντ Μπίσλεϊ (David Beasley).
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ (Josep Borrell), κάθε έκτος κάτοικος της Γης υποφέρει από πείνα, η οποία επιδεινώθηκε από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Από τον ξηρό διάδρομο της Κεντρικής Αμερικής και την Αϊτή, μέχρι το Σαχέλ, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Νότιο Σουδάν και μετά προς τα ανατολικά μέχρι το Κέρας της Αφρικής, τη Συρία, την Υεμένη και το Αφγανιστάν, υπάρχει ένας δακτύλιος φωτιάς που απλώνεται σε όλο τον κόσμο όπου οι συγκρούσεις και τα κλιματικά σοκ οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους στα πρόθυρα της πείνας.
Σε χώρες όπως η Νιγηρία, το Νότιο Σουδάν και η Υεμένη, το ΠΕΠ βρίσκεται ήδη αντιμέτωπο με δύσκολες αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης της περικοπής των σιτηρεσίων για να μπορέσει να προσεγγίσει περισσότερους ανθρώπους.
Οι συνέπειες της μη επένδυσης σε δραστηριότητες ανθεκτικότητας θα αντηχούν πέρα από τα σύνορα. Εάν οι κοινότητες δεν έχουν την εξουσία να αντέξουν τους κραδασμούς και τις πιέσεις στις οποίες εκτίθενται, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένη μετανάστευση και πιθανή αποσταθεροποίηση και σύγκρουση.
Η πρόσφατη ιστορία μας το έχει δείξει αυτό, όταν τελείωσαν τα κεφάλαια για τη διατροφή των Σύριων προσφύγων το 2015 και δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να εγκαταλείψουν τους καταυλισμούς και να αναζητήσουν βοήθεια αλλού, προκαλώντας μια από τις μεγαλύτερες προσφυγικές κρίσεις στην πρόσφατη ευρωπαϊκή ιστορία.
Τα επίπεδα ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας πρέπει να αυξηθούν για να επιτραπεί στο ΠΕΠ να συνεχίσει το σωτήριο έργο του σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, αλλά και να οικοδομήσει την ικανότητα των οικογενειών και των κοινοτήτων να τρέφονται και να διακόπτουν την εξάρτησή τους από την ανθρωπιστική υποστήριξη.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτή η προσέγγιση αποδίδει μερίσματα. Μέσα σε μόλις τρία χρόνια έως το 2021, το ΠΕΠ και οι τοπικές κοινότητες μετέτρεψαν 272.000 στρέμματα άγονων αγρών στην περιοχή Σαχέλ πέντε αφρικανικών χωρών σε παραγωγικές γεωργικές εκτάσεις, αλλάζοντας τη ζωή περισσότερων από 2,5 εκατομμυρίων ανθρώπων και συμβάλλοντας στην ειρήνη και τη σταθερότητα.
Στο Μπαγκλαντές το 2020, το ΠΕΠ υποστήριξε 145.000 άτομα με χρηματική βοήθεια ενόψει των σοβαρών προβλεπόμενων πλημμυρών. Αυτό τους έδωσε τη δυνατότητα να αγοράζουν τρόφιμα και φάρμακα, να προστατεύουν κρίσιμα περιουσιακά στοιχεία και να μεταφέρουν ζώα και οικογένειες σε ασφαλή μέρη, αποτρέποντας απώλειες και ζημιές. Αυτό μείωσε το κόστος απόκρισης έκτακτης ανάγκης κατά περισσότερο από το ήμισυ.
Ωστόσο, για να επιτευχθεί η Μηδενική Πείνα, τα χρήματα δεν αρκούν. Μόνο η πολιτική βούληση μπορεί να τερματίσει τις συγκρούσεις σε μέρη όπως η Υεμένη, η Αιθιοπία και το Νότιο Σουδάν, και χωρίς μια σταθερή πολιτική δέσμευση για περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη όπως ορίζεται στη Συμφωνία του Παρισιού, οι κύριοι παράγοντες της πείνας θα συνεχίσουν αμείωτοι, καταλήγει η ανακοίνωση του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος.
