Τεράστιο παiχνίδι σε προσκήνιο και παρασκήνιο παίζεται μετά την επιβεβαιωμένη πια "ανάσταση" του αγωγού East Med.
To ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ έγραφε τις προάλλες πως οι πλειοδότες κυνηγούν μεγάλες συμβάσεις αξίας 6 δισεκατομμυρίων για τον αγωγό
Σύμφωνα με ιταλικό μέσο γεωπολιτικών αναλύσεων "το δύσκολο κομμάτι θα είναι να φέρουμε κοντά την Ελλάδα και την Τουρκία" μετά το πράσινο φως για τους διαγωνισμούς.
Στόχος είναι ο αγωγός να είναι έτοιμος και λειτουργικός ήδη από το 2027.
Πλέον λόγω Πούτιν η Ευρώπη αγαπά τον EastMed. Οι Βρυξέλλες κατέταξαν τον αγωγό ως σημαντικό έργο κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος (IPCEI), πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να προσελκύσει χρηματοδότηση από την ΕΕ. Θεωρεί τον αγωγό ως μία από τις λύσεις για τη μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό μεθάνιο.
Η επείγουσα ανάγκη της Ευρώπης να διαφοροποιηθεί μακριά, η οποία προέκυψε με την εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, έπεισε και τις ΗΠΑ, οι οποίες μέχρι τον Ιανουάριο εξακολουθούσαν να είναι διστακτικές.
Και το υδρογόνο, προφανώς. Όλες οι εγκαταστάσεις του EastMed πρέπει να είναι συμβατές με το υδρογόνο για να πληρούν τις απαιτήσεις της ΕΕ: μια από τις προϋποθέσεις για την κατασκευή νέων υποδομών φυσικού αερίου είναι να επιτρέπεται η ανάμειξη του μεθανίου με πιο πράσινα αέρια, με στόχο ένα μέλλον στο οποίο οι σωλήνες θα μεταφέρουν πράσινο υδρογόνο.
Η Κύπρος, η Ελλάδα και το Ισραήλ σχεδιάζουν να το παράγουν, όπως και αρκετές χώρες της Βόρειας Αφρικής.
Υπάρχει πολιτική συνεννόηση.
Το μέλλον του EastMed αποτέλεσε εγκάρσιο θέμα συζήτησης κατά τη διάρκεια των πρόσφατων αποστολών του πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι. Μίλησε γι' αυτό στο Ισραήλ, με τον τότε πρωθυπουργό Ναφτάλι Μπένετ, και στην Τουρκία με τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
"Το σχέδιο είναι "πλήρως εγκεκριμένο" στην Ιταλία, δήλωσε η Βάνια Γκάβα, υφυπουργός για την οικολογική μετάβαση.
Το ιταλικό μέσο τονίζει:
Επίσης, πιθανά εμπόδια. Μετά το ανανεωμένο ενδιαφέρον των ΗΠΑ, η Τουρκία παραμένει το κύριο εμπόδιο για τον αγωγό. Οι σχέσεις της με το Ισραήλ βελτιώνονται, οι σχέσεις της με την Ελλάδα όχι, ενώ δεν μπορεί να ξεχαστεί και το άλυτο κυπριακό ζήτημα.
Παρόλο που μια πρόσφατη μελέτη σκοπιμότητας επιβεβαίωσε την αξία του έργου, το υψηλό οικονομικό κόστος μπορεί να εξακολουθεί να αποτελεί ζήτημα - το σύνολο του έργου προβλέπεται να κοστίσει πάνω από 6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αλλά ο Ντράγκι έχει εναλλακτικές λύσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο στην Ιερουσαλήμ όσο και στην Άγκυρα, ο Ιταλός πρωθυπουργός έφερε στο προσκήνιο μια άλλη υπόθεση: την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου από το Ισραήλ στην Τουρκία, που θα συνδεθεί με τον υπάρχοντα TANAP, ο οποίος μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ιταλία μέσω του αγωγού TAP στην Ελλάδα.
Ο χρόνος κατασκευής θα ήταν και πάλι σημαντικός. Ο TAP πιστεύει ότι θα χρειαστούν πέντε έως έξι χρόνια για να ολοκληρωθούν οι εργασίες.
