Το Ιράκ φιλοξένησε την Σύνοδο κορυφής αραβικών κρατών στην πρωτεύουσα του, το περασμένο Σάββατο, με επίσημη ονομασία της διάσκεψης να είναι η «Διάσκεψη της Βαγδάτης για συνεργασία και εταιρική σχέση».
Οι αραβικές χώρες που προσκλήθηκαν ήταν η Αίγυπτος, η Ιορδανία, το Κουβέιτ, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Θα παρευρίσκοντο αξιωματούχοι από τη Γαλλία, το Ιράν και την Τουρκία.
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν, μπορεί να ξεχώριζε ως ο πιο σημαντικός συμμετέχων στην περιφερειακή διάσκεψη στη Βαγδάτη την περασμένη εβδομάδα, αλλά η αντιπαράθεση της εξωτερικής του πολιτικής, τον κράτησε μακριά από τη συγκέντρωση.
Τελικά ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ήταν αυτός, που εκπροσώπησε την Τουρκία στη διάσκεψη της Βαγδάτης για συνεργασία και εταιρική σχέση στις 28 Αυγούστου , η οποία συγκέντρωσε τους γείτονες του Ιράκ, άλλες περιφερειακές χώρες και τη Γαλλία.
Το ότι ο Ερντογάν απέφυγε τη διάσκεψη, μιλά από μόνο του, για το πώς η αντιπαράθεση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας την περιόρισε, παρόλο που πρόσφατα κινήθηκε για την αναθέρμανση σχέσεων με την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ.
Η διάσκεψη πραγματοποιήθηκε, στο πλαίσιο των προσπαθειών του Ιρακινού πρωθυπουργού Μουσταφά αλ-Καντίμι, να εξαλείψει τη χώρα του από την πρώτη γραμμή ανταγωνισμού και διαμάχης, μεταξύ διαφόρων δυνάμεων.
Ο οδικός χάρτης του, περιλαμβάνει προσπάθειες διαμεσολάβησης για τον τερματισμό των διαφωνιών μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν , αλλά και προσφορά για σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της οποίας στο ιρακινό έδαφος έχουν επεκταθεί σημαντικά, ως μέρος, της εντατικοποιημένης καταστολής του παράνομου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).
Η κυβέρνηση Kadhimi γνωρίζει, ότι πρέπει να διαφοροποιήσει τους περιφερειακούς δεσμούς της για να απαλλαγεί από τους περιορισμούς που έχουν ενθαρρύνει το Ιράν και την Τουρκία, να πιστεύουν ότι το Ιράκ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτούς.
Στις προσπάθειες της Βαγδάτης, ξεχωρίζει μια προσπάθεια αναβίωσης δεσμών με τον αραβικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένης μιας πλατφόρμας τριμερούς συνεργασίας με την Αίγυπτο και την Ιορδανία, που είναι πιθανό να προωθήσει όχι μόνο την περιφερειακή ολοκλήρωση του Ιράκ αλλά και τις οικονομικές εναλλακτικές του, συμπεριλαμβανομένου ενός ενεργειακού διαδρόμου από τη Βασόρα στο λιμάνι Άκαμπα της Ιορδανίας.
Μπορεί να μοιάζει με μια ιρακινή προσπάθεια αντιστάθμισης του Ιράν και της Τουρκίας με Άραβες εταίρους, αλλά η Τουρκία εξακολουθεί να έχει την ευκαιρία να επωφεληθεί από την ομαλοποίηση της περιφέρειας, υπό την προϋπόθεση ,ότι θα επανεξετάσει τις ακατάλληλες πολιτικές της για το Ιράκ που έχουν τροφοδοτήσει τον αραβικό φόβο, σε μια σύγχρονη Όθωμανο -Περσική αντιπαλότητα στην περιοχή.
Ωστόσο, οι προτεραιότητες και οι τομείς συνεργασίας που τόνισε ο Τσαβούσογλου στη διάσκεψη, εμφανίζονται ως ένδειξη της πρόθεσης της Άγκυρας να διατηρήσει τη στάση παρέμβασης.
Οι κύριες προτάσεις του, η κατασκευή ενός αυτοκινητόδρομου και ενός σιδηροδρόμου από το Fish Khabur, το συνοριακό πέρασμα που συνδέει το Ιράκ και τη βορειοανατολική Συρία, στη Βαγδάτη και μια βιομηχανική ζώνη στη Μοσούλη και οι δύο βασίζονται, σε πολιτικά κίνητρα που υπερτερούν των οικονομικών εκτιμήσεων.
Το Fish Khabur, βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το τουρκικό συνοριακό χωριό Ovakoy, και αποτελεί μέρος ενός μακροχρόνιου τουρκικού σχεδίου, για μια δεύτερη διέλευση των συνόρων με το Ιράκ.
Ο προτεινόμενος δρόμος από την περιοχή προς τη Βαγδάτη, μέσω του Τελ Αφάρ και της Μοσούλης, έχει ως κίνητρο την παράκαμψη του ιρακινού Κουρδιστάν, και την δημιουργία μιας de facto ζώνης ασφαλείας που θα εμποδίζει τη μετακίνηση των μαχητών του ΡΚΚ, μεταξύ των κρησφύγετών τους.
Ομοίως, τα όνειρα της Άγκυρας αφορούσαν από καιρό, την κατασκευή μιας βιομηχανικής ζώνης ή ενός αεροδρομίου στη Μοσούλη.
Ωστόσο, το Ιράκ δεν ξεχνά τις πρόσφατες αεροπορικές επιθέσεις της Τουρκίας, στην περιοχή των Γιαζίντι στο Σιντζάρ, που αποτελεί μέρος της επαρχίας Μοσούλης.
Εάν το Ιράκ καταφέρει να ενισχύσει τις σχέσεις του με τους γείτονές του, αξιοποιώντας οικονομικές συνεργασίες, τα ρήγματα που τροφοδοτούν τέτοιους πολέμους επιρροής θα μπορούσαν επίσης να επουλωθούν.
Η προσέγγιση της Τουρκίας, με επίκεντρο την ασφάλεια στους δεσμούς της με το Ιράκ, αμβλύνει τις δυνατότητες για πολιτικές και οικονομικές συνεργασίες μεταξύ των δύο γειτόνων.
