Το ρωσικό Υπουργείο Ανάπτυξης της Άπω Ανατολής και της Αρκτικής αποφάσισε να αναδιοργανώσει τα εδάφη που υπάγονται στη δικαιοδοσία του.
Οι κάτοικοι της περιοχής, που είχαν διαμάχη με την κεντρική κυβέρνηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, αντέδρασαν στα νέα με μεγάλη επιφυλακτικότητα, καθώς κανείς δεν ζήτησε τη γνώμη τους. Για πολλούς, η κίνηση είναι απλώς ένας άλλος τρόπος ενίσχυσης του Πούτιν στην εξουσία.
Το Κρεμλίνο αποφάσισε να δημιουργήσει τέσσερις νέες επαρχίες - Transbaikal (Zabaikalskaya), Islands (Ostrovnoy), Border (Prigranichnuyu) και Northern (Severnyy) - από τις διάφορες οντότητες που αποτελούν την Ομοσπονδιακή Περιφέρεια της Άπω Ανατολής.
Ο υπουργός Aleksey Chekunkov είπε ότι αυτό θα ήταν καλύτερο και πιο αποτελεσματικό από οικονομική άποψη. Οι νέες "οικονομικές επαρχίες" δεν θα συνεπάγονταν καμία διοικητική αλλαγή.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε πει τόσα πολλά το 2000, όταν εξελέγη για πρώτη φορά Ρώσος πρόεδρος. Εκείνη την εποχή, η κυβέρνηση δημιούργησε επίσης άλλα νέα ομοσπονδιακά “υποκαταστήματα” με επικεφαλής διορισμένους από το Κρεμλίνο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Eπιστολή Πούτιν σε Αναστασιάδη: ''Ανησυχώ για πιθανή αλλαγή του status quo των Βαρωσίων''
Με τις νέες επαρχίες, ένα άλλο στρώμα γραφειοκρατίας που διοικείται από μη εκλεγμένους αξιωματούχους θα προστεθεί στη Ρωσική Ομοσπονδία.
Το 2012, ο τότε Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ επανέφερε τις εκλογές για περιφερειάρχες. Τα τελευταία χρόνια, αρκετοί από αυτούς προσπάθησαν να ενεργήσουν ανεξάρτητα από τις πολιτικές της κεντρικής κυβέρνησης.
Μια περίπτωση που ξεχωρίζει είναι αυτή του Σεργκέι Φουργκάλ. Το 2018 εξελέγη κυβερνήτης του Khabarovsk Krai, που είναι μια από τις σημαντικότερες περιοχές της Άπω Ανατολής της Ρωσίας, με το 70 % των ψήφων, ταπεινώνοντας απροσδόκητα τον υποψήφιο του Πούτιν.
Στη συνέχεια πάλεψε σκληρά ενάντια στη διαφθορά και την φοθρά της κεντρικής γραφειοκρατίας. Πέρυσι, συνελήφθη με σοβαρές κατηγορίες, που πιστεύεται από πολλούς πως δεν ίσχυαν, και τώρα βρίσκεται στη φυλακή. Μετά τη σύλληψη του Furgal, πολλοί στο Khabarovsk έχουν ξεκινήσει μια μεγάλη εκστρατεία διαμαρτυρίας, η οποία δεν έχει τελειώσει ακόμη παρά την κυβερνητική καταστολή. Ωστόσο, νέοι επαρχιακοί αξιωματούχοι που διορίστηκαν από τον Ρώσο πρόεδρο έχουν αναλάβει το καθήκον της διοίκησης της περιοχής.
Όπως έγραψε ο δημοσιογράφος Vadim Shtepa στο sibreal.org, "αυτός είναι ένας τυπικός τρόπος για μια αυτοκρατορία να κυβερνά τις επαρχίες" και "να αντιμετωπίσει τις διαμαρτυρίες όπως αυτές στο Khabarovsk". Οι άνθρωποι σε αυτά τα μέρη έχουν κουραστεί να αντιμετωπίζονται σαν σκλάβοι, ναφέρουν αναλυτές. Τελικά, τέτοιες κινήσεις «δεν θα επιτύχουν τίποτα άλλο παρά να τροφοδοτήσουν συναισθήματα ενάντιασ την Μόσχα».
Από οικονομική άποψη, η ρωσική Άπω Ανατολή σήμερα μοιάζει περισσότερο με αποικία παρά με επαρχία. Το κέντρο αρπάζει όλες τις πρώτες ύλες, χωρίς να επενδύει στην τεχνολογική και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Eπιστολή Πούτιν σε Αναστασιάδη: ''Ανησυχώ για πιθανή αλλαγή του status quo των Βαρωσίων''
Ο όμιλος RFP για παράδειγμα αρνήθηκε να κατασκευάσει χαρτοποιείο και εργοστάσιο πολτοποίησης χάρτου στην περιοχή επειδή δεν ήταν οικονομικά κερδοφόρα...μπίζνα. Η εταιρεία ανήκει στον φίλο του Πούτιν, Ρομάν Αμπράμοβιτς, ο οποίος ζει στο Λονδίνο και είναι ιδιοκτήτης της Chelsea F.C... Αντί να επεξεργάζεται τοπικά ξυλεία της Άπω Ανατολής, δημιουργώντας τοπικά έσοδα και θέσεις εργασίας, η φθηνή ρωσική ξυλεία εξάγεται στην Κίνα, εξασφαλίζοντας στον Αμπράμοβιτς ασφαλέστερα έσοδα.
Ιστορικά, ένας από τους λόγους για την ξαφνική κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν ακριβώς η ανυπομονησία των "μακρινών επαρχιών" , Δημοκρατιών της Βαλτικής, του Καυκάσου ή της Ασίας έναντι του συγκεντρωτισμού της Μόσχας.
«Αν κάποιος έχει τύχη να γεννηθεί στην Αυτοκρατορία του Καίσαρα, αφήστε τον να ζήσει μακριά, επαρχιακά, στην παραλία», έγραψε στη δεκαετία του 1960, ο αντιφρονών ποιητής και βραβευμένος με Νόμπελ Ιωσήφ Μπρόντσκι, για την πατρίδα του, την Αγία Πετρούπολη (τότε Λένινγκραντ).
Στη σοβιετική εποχή, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας αισθάνθηκε παραμελημένη από την πρωτεύουσα, η οποία ακόμη και σήμερα φαίνεται να επιδιώκει το μεσαιωνικό όνειρο της Μοσχοβίας να είναι η «Τρίτη Ρώμη».
