Η Τουρκία επεκτείνει το αποτύπωμά της και την επιρροή της σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο χρησιμοποιώντας την περισσότερο από τη διπλωματία, αλλά δεν φαίνεται να έχει σαφές όραμα για την περιοχή, ανέφερε το Economist το Σάββατο.
Οι στρατιωτικές δαπάνες της Άγκυρας έχουν αυξηθεί σχεδόν κατά το ήμισυ από το 2016. Kατά το παρελθόν έτος η Τουρκία επιτέθηκε και κατέλαβε τη βορειοανατολική Συρία, ξεκίνησε μια επίθεση στο βόρειο Ιράκ ενώ παρανέβη και ουσιαστικά στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης, στηρίζοντας την πλευρά του Σάρατζ.
Τα τελευταία χρόνια η Άγκυρα έχει εγκαταστήσει τουρκική φρουρά στο Κατάρ, δημιούργησε μια βάση στη Σομαλία και έδειξε ενδιαφέρον για τον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης, προσφέροντας στην Τουρκία ένα ασφαλές καταφύγιο για τους ισλαμιστές που πολεμούν εξ ονόματος του εξόριστου προέδρου, Abd Rabbo Mansour Hadi.
Ωστόσο, ενώ ο Τούρκος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κυνηγά οικονομικά συμφέροντα και αντιμετωπίζει ορατές απειλές στο εξωτερικό, με όλο και πιο επιθετικό και αποφασιστικό τρόπο, η Τουρκία φαίνεται πως δεν έχει την απαραίτητη δύναμη για να διατηρήσει όλα αυτά τα μέτωπα ή ένα συνολικό όραμα για την περιοχή, δήλωσε το Economist.
«Οι ένοπλες δυνάμεις της βρίσκονται ήδη σε "τεντωμένο σκοινί" , έχοντας χάσει χιλιάδες αξιωματικούς σε δίκες και εκκαθαρίσεις την τελευταία δεκαετία», αναφέρει χαρακτηριστικά το Economist. Πρόσθεσε ότι μόνο οι επιχειρήσεις της Άγκυρας στη Συρία κοστίζουν έως και 3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Εν τω μεταξύ, η Αίγυπτος κινητοποίησε τις δυνάμεις της στα σύνορα της Λιβύης και έχει δεσμευτεί πως δεν θα διστάσει να τα περάσει, εάν οι τουρκικές δυνάμεις που υποστηρίζουν την GNA προχωρήσουν περαιτέρω σε Σύρτη και Αλ-Τζούφρα. Η Ρωσία βρίσκεται επίσης στην αντίθετη πλευράαπό αυτή της Άγκυρας στη Λιβύη - καθώς και στη Συρία, όπου πιστεύεται ότι σκότωσε δεκάδες τουρκικά στρατεύματα τον Φεβρουάριο.
«Ο Ερντογάν πολύ σύντομα θα αισθανθεί ότι έχει "δαγκώσει περισσότερα από όσα μπορεί να μασήσει"», δήλωσε το Economist.
