Ειδικότερα, μιλώντας στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» το βράδυ της Τρίτης 15 Ιουλίου, η Μαρίνα Καλογήρου είπε πως έχει δεχτεί όλες τις μορφές κακοποίησης: «Είμαι ένα κακοποιημένο παιδί. Έχω περάσει πολύ άσχημα στην παιδική μου ηλικία. Μπορεί να τραβάω αυτούς τους ανθρώπους. Έχω από όλες τις μορφές κακοποίησης. Νόμιζα –μέχρι πρόσφατα– ότι δεν μου είχε αφήσει τίποτα αυτό το πράγμα, ότι το είχα ξεπεράσει, επειδή έχω κάνει 200 χρόνια ψυχοθεραπεία. Φαινόταν σαν να είναι όλα εντάξει, σαν να το είχα τακτοποιήσει. Και πρόσφατα κατάλαβα πως, όχι μόνο δεν το έχω τακτοποιήσει, αλλά ότι έχει αφήσει μέσα μου έναν κακοποιητή, έναν θύτη που τον κουβαλάω μέσα μου. Από τέσσερις διαφορετικούς άντρες το βίωσα, από τα 4 έως τα 14».
Όπως είπε ακόμη, ενημέρωσε τη μητέρα της για την κακοποίηση που υπέστη πολλά χρόνια αργότερα: «Ήταν σεξουαλική η κακοποίηση. Συνέβαινε και για εμένα ήταν δεδομένο, δεν είχα καταλάβει ότι μου είχε κάνει κακό. Από 4 έως 14. Από 4 διαφορετικούς άντρες. Ο ένας με κακοποιούσε κατ’ εξακολούθηση. Το είπα στη μαμά μου πολύ αργότερα. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 3 και έχω μία πολύ αγαπημένη μητριά. Δεν το συζήτησα ποτέ μαζί της. Όταν συνειδητοποίησα πολύ πρόσφατα πόσο κακό μου έχει κάνει και άρχισα να το λέω στις φίλες μου και να μην ντρέπομαι, μου είπαν πάρα πολλοί ότι τους έχει συμβεί και σε εκείνους».
«Οι άνθρωποι που με κακοποίησαν ήταν δύο φίλοι της οικογένειας και δυο συγγενείς. Εμένα η αντίδρασή μου τότε ήταν “αφού αντέχω, θα το φάω”. Δεν θυμάμαι να μου είχαν πει να μην το πω πουθενά, αλλά μπορεί και να μου το είχαν πει. Αυτό που θυμάμαι είναι απλώς να αντέχω.
Το ότι έχω εισπράξει κακοποίηση και ότι το έχω μέσα μου το κατάλαβα πριν από έναν μήνα. Δεν το είχα μπλοκάρει, πίστευα ότι δεν μου έχει αφήσει κάτι μέσα μου κακό. Το δούλεψα στην ψυχοθεραπεία και για να το αντιμετωπίσω έκανα ταύτιση με τους θύτες. Δεν βλέπω κανέναν πια από αυτούς. Δεν είχα ποτέ τη διάθεση για εκδίκηση. Με επηρέασε τρομερά.
Έχω μια συγκλονιστική ψυχοθεραπεύτρια, το βρήκαμε κατά λάθος. Βρήκαμε την ωραιοποίηση που κάνω στη ζωή, δεν βλέπω την πραγματικότητα και ενώ εγώ είχα σημαία την αλήθεια και ξαφνικά κατάλαβα ότι λέω ψέματα και στον ίδιο μου τον εαυτό, έδινα έμφαση μόνο στο καλό και τα κακά τα αφήνω πίσω. Μέσω της ωραιοποίησης το βρήκαμε. Της είχα πει για την παρενόχληση… Καταλάβαμε ότι εγώ ζούσα μία φρικτή κατάσταση, την οποία έκανα ότι δεν τη ζούσα, σώπαινα και έφτιαχνα έναν δικό μου φανταστικό τρόπο», είπε ακόμα η Μαρίνα Καλογήρου.
Όπως ανέφερε ακόμη, «ανέπτυξα μια τεράστια δίψα για το καλό, για την πνευματικότητα, για το φως, όπου πάω με τα μούτρα πάνω σε αυτό προκειμένου να σκεπάζω συνεχώς όλο αυτό που είναι μέσα μου. Το συγκλονιστικό όμως της υπόθεσης είναι ότι αυτό το κακό είναι μέσα μου, γιατί εγώ –για να αντέξω αυτό που συνέβαινε– ταυτίστηκα με τον θύτη, δεν ήμουν πια το θύμα. Οπότε με έναν τρόπο έχω έναν κακοποιητή μέσα μου. Τον οποίο, επειδή προφανώς δεν τον αντέχω, προσπαθώ συνεχώς, διψώντας για πνευματικότητα, για φως, για καλό να τον σκεπάζω, να τον νικάω. Και να κερδίζει το καλό μέσα μου.
Θα μπορούσε να με κάνει κακοποιητή και την ίδια, να βιάζω εγώ παιδάκια, αλλά εκεί είναι που διαλέγω, έκανα ταύτιση με τον θύτη, ωραιοποίησα τις καταστάσεις και μετά πέφτω με τα μούτρα πάνω στο καλό, όπου βρω καλό».
Η ίδια περιέγραψε τον εαυτό της ως παιδί «πολύ δυναμική, πολύ αγρίμι, μαζί με αυτή την ευαισθησία. Και τα δύο μαζί μια ζωή».
