Επικήδειους εκφώνησαν κατά σειρά, ο Χρήστος Γεραρής πρώην πρόεδρος Συμβουλίου της Επικρατείας και συμμαθητής του, η δημοσιογράφος Έλλη Στάη, ο Χρηστος Χωμενίδης, ο γιος του Ανδρέας, ενώ ο τελευταίος επικήδειος ήταν από τον Κώστα Μήτση που διετέλεσε επί 9 χρόνια ιδιαίτερός του και ήταν και ο άνθρωπος που τον φρόντιζε ως το τέλος.
Χαρακτηριστική από τον επικήδειο Μήτση ήταν η αναφορά σε μια στιγμή που βίωσε μαζί με τον Πάγκαλο όπου και εξέφρασε και μια επιθυμία του για τον τρόπο που ήθελε να τον αποχαιρετήσουν.
«Πριν ένα περίπου χρόνο βλέπαμε μαζί την ταινία "Ευτυχία" που πραγματεύονταν τη ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Σε κάποια στιγμή έπεσε ένα τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη, το "τελευταίο βράδυ μου". Όταν το άκουσε μου είπε: Αυτός ο Καζαντζίδης ήταν Ελευσίνιος, ένας μαλάκας και μισός ήταν, αλλά αυτό το τραγούδι είναι ωραίο, είναι το τελευταίο πράγμα που θέλω να ακούσω όταν θα με αποχαιρετάτε».
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε το τραγούδι με τους παρευρισκόμενους να δακρύζουν.
Να σημειωθεί πως ο ίδιος είχει καθορίσει το ποιοι θα παρευρίσκονται στην κηδεία του αλλά και ποιοι θα μπορούν να εκφωνήσουν τους επικήδειους λόγους.
Αντίστοιχα και η αποτέφρωση ήταν επιθυμία του ίδιου του Θεόδωρου Πάγκαλου όπως είχε ανακοινώσει η οικογένειά του, η οποία είχε ευχαριστήσει με δημόσια ανάρτησή της για τη «συγκινητική συμπαράσταση στο πένθος» και παρακαλούσε αντί στεφάνων, να ενισχυθεί το έργο συγκεκριμένων ιδρυμάτων.
Τραγικές φιγούρες η σύζυγος και τα δίδυμα παιδιά του Θεόδωρου Πάγκαλου.
Το «παρών» στην κηδεία έδωσαν πολιτικοί όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, η Λίνα Μενδώνη, η Σοφία Ζαχαράκη, ο Παύλος Χρηστίδης δημοσιογράφοι όπως ο Γιάννης Πρετεντέρης και η Έλλη Στάη, η Γιάννα Αγγελοπούλου, η Ελένη Κόκκαλη κ.α..
Ποιος ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος
Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Οικονομικά (Διδάκτωρ των Οικονομικών Επιστημών) στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού Ι (Πάνθεον Σορβόνη) με υποτροφία της Γαλλικής Κυβερνήσεως.
Με σημαντική δράση στο φοιτητικό κίνημα και ιδρυτικό μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη, διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στον αντιδικτατορικό αγώνα με αποτέλεσμα να του αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια από την χούντα το 1968.
Ο Πάγκαλος ήταν μέλος του - παράνομου εκείνη την εποχή - ΚΚΕ και ως εκπρόσωπος των Οργανώσεων δυτικής Ευρώπης συμμετείχε στην ιστορική 12η Ολομέλεια στη Βουδαπέστη, στην οποία οριστοκοποίηθηκε η διάσπαση του κόμματος.
Από το 1969 μέχρι το 1978 εργάσθηκε στη Σορβόνη ως Εντεταλμένος Διδάσκαλος και Ερευνητής σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, προγραμματισμού και χωροταξίας. Διετέλεσε επίσης Διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του ίδιου Πανεπιστημίου.
Ήταν ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ. Το 1981 εκλέχθηκε για πρώτη φορά Βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, ιδιότητα την οποία κατείχε αδιάλειπτα μέχρι το 2012.
Διετέλεσε Υφυπουργός Εμπορίου (1982), Υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1984), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (1985-1989). Κατά την περίοδο 1989 μέχρι 1993 ορίστηκε Αντιπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Τον Οκτώβριο 1993 ορκίστηκε και πάλι Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Τον Ιούλιο 1994 αναλαμβάνει Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Τον Ιανουάριο 1996 ορκίστηκε Υπουργός Εξωτερικών ασκώντας τα καθήκοντά του μέχρι τον Φεβρουάριο 1999.
Τον Απρίλιο 2000 ορκίσθηκε Υπουργός Πολιτισμού διατηρώντας το αξίωμα έως το Νοέμβριο 2000. Διετέλεσε Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Τον Ιούνιο 2003 ορίσθηκε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Το Νοέμβριο του 2004 ορίσθηκε Συντονιστής της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ. Επανεκλέχθηκε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και ορίσθηκε αρμόδιος του Τομέα Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Πολιτικής Καταναλωτών. Στη συνέχεια ανέλαβε την ευθύνη του Τομέα Αυτοδιοίκησης, Δημόσιας Διοίκησης και Δικαιοσύνης ενώ σήμερα προΐσταται στον νευραλγικό Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής, Ασφάλειας και Άμυνας.
Τον Σεπτέμβριο του 2006 ανέλαβε Γενικός Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στις διαδικασίες για την Συνταγματική Αναθεώρηση. Από το 2004 έως τις εκλογές του 2009 εκπροσώπησε την Βουλή των Ελλήνων στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στις 6 Οκτωβρίου 2009 ορκίστηκε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Άσκησε τα καθήκοντά του μέχρι τον Μάϊο του 2012.
Ήταν συγγραφέας πολλών άρθρων και διαφόρων βιβλίων μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα «Παγκοσμιοποίηση και Αριστερά» (2001), «Εφήμεροι Προφήτες – Αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού και κοινωνικά κινήματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης» (2005), «Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι» (2005), «Παρέμβαση στην Επικαιρότητα» (1994) και «Η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα» (1988). Ήταν παντρεμένος με την Χριστίνα Χριστοφάκη και πατέρας πέντε παιδιών.
