Στρατός Ξηράς

Έρχεται και το νέο εθνικό όχημα - Αντικαταστάτης STEYR για τις Ένοπλες Δυνάμεις

Η συζήτηση για τα “εθνικά” οπλικά συστήματα στην Ελλάδα καλά κρατεί. Ξαφνικά, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα, ξυπνάμε και διαπιστώνουμε τι δεν έχουμε κάνει επί δεκαετίες, με αποτέλεσμα να αρχίσουμε να τρέχουμε. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει ένα ορόσημο. Αυτό των εορτασμών για τους δυο αιώνες, τα 200 χρόνια από την ελληνική Επανάσταση του 1821. Ωστόσο, ο ελληνικός τρόπος δράσης είναι χαρακτηριστικός, με αποτέλεσμα… συνήθως να μην έχουμε αποτέλεσμα, ή εάν έχουμε, να εγείρονται πάμπολλα ερωτήματα για τη σκοπιμότητα και τους όρους υλοποίησης ενός προγράμματος, το οποίο καταχρηστικά θα έχουμε ονομάσει “εθνικό”. Ο κίνδυνος των υπερβολών είναι ο εκφυλισμός των συζητήσεων και αναφορές σε… “εθνικούς σταρ”, σύμφωνα με άρθρο απ το defence-point.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Προσφάτως ασχοληθήκαμε με το “εθνικό τυφέκιο” και με τη φερόμενη ως επιθυμία παραγωγής του ισραηλινού Tavor στην Ελλάδα, το οποίο θα ονομάσουμε “εθνικό” και οι Ένοπλες Δυνάμεις θα παρελάσουν περήφανες κρατώντας το στο χέρι. Εθνικό δεν θα είναι ασφαλώς, ενώ και η δαπάνη που συνεπάγεται σε βάθος δεκαετίας, δεν μοιάζει ιδιαίτερα ορθολογική, με βάση την οικονομική συγκυρία που διέρχεται η χώρα, σε συνδυασμό με τα κενά των Ενόπλων Δυνάμεων και το επίπεδο της απειλής.

Στις συζητήσεις που γίνονται “ανιχνεύσαμε” όμως κινητικότητα και στο ζήτημα ενός άλλου “εθνικού”. Του οχήματος! Το όχημα που θα επιλεγεί για να αντικαταστήσει τα Steyr, η υπηρεσία – προσφορά των οποίων πλησιάζει τον μισό αιώνα. Η χρήση του όρου “εθνικό” θα ήταν απολύτως ακριβής εάν η χώρα προχωρούσε συντεταγμένα στη μελέτη, ανάπτυξη και κατασκευή πρωτοτύπου και την εν σειρά παραγωγή οχήματος.

Αυτό από ομάδα εξειδικευμένων επιστημόνων (μηχανικών) οι οποίοι υπάρχουν αρκετοί στις τάξεις των αξιωματικών, ανώτερων και ανώτατων, με μεταπτυχιακές σπουδές ή ακόμα και διδακτορικά, στον Ελληνικό Στρατό τουλάχιστον. Υπάρχουν και πολιτικοί υπάλληλοι! Από τη στιγμή βέβαια που το όχημα θα είναι “εθνικό”, θα πρέπει να προβλεφθεί ώστε να υπάρχουν μηχανικοί και από τους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, αφού το όχημα αυτό θα εξυπηρετήσει τις ανάγκες όλων, θα είναι διακλαδικό!

Η εμπλοκή των επιχειρησιακών αξιωματικών έρχεται στη φάση της αξιολόγησης του πρωτοτύπου, όταν αυτό κατασκευαστεί! Αυτό ως προκαταβολική αναφορά, η σκοπιμότητά της σε σχέση με το υπό εξέταση θέμα θα διευκρινιστεί στη συνέχεια.

Από τη στιγμή που η πλειοψηφία των επιμέρους τμημάτων ενός οχήματος (π.χ. κινητήρας, κιβώτιο ταχυτήτων, σύστημα μετάδοσης κίνησης κ.λπ.) δεν κατασκευάζονται στην Ελλάδα, η προσπάθεια λογικά θα επικεντρωνόταν στην επιλογή των επιμέρους συστημάτων, η προμήθειά τους και η τελική συναρμολόγηση του οχήματος στην Ελλάδα.

“Μπούσουλας” υπάρχει και δεν είναι άλλος από την αρμόδια Επιτροπή του ΝΑΤΟ (Land Group) που ασχολείται με τη μελέτη και τις προδιαγραφές των νέων οχημάτων ώστε να πληρούν τις απαιτήσεις της διαλειτουργικότητας μεταξύ των στρατευμάτων των χωρών-μελών της Ατλαντικής Συμμαχίας.

Η όλη διαδικασία θα έπρεπε να γίνει κατά τέτοιον τρόπο ώστε να προέκυπτε η περίφημη ΕΠΑ (Ελληνική Προστιθέμενη Αξία), ή Ελληνική Βιομηχανική Συμμετοχή (ΕΒΣ), μετά τον νόμο Βενιζέλου. Διότι αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά όχι μόνο του αν κάτι θα κριθεί ως εθνικό ή όχι με βάση τις αντικειμενικές δυνατότητες της ελληνικής βιομηχανίας σήμερα. Από αυτό θα αιτιολογηθεί το επιπρόσθετο κόστος συγκριτικά με το αν επιλεγόταν η απευθείας προμήθεια οχήματος από κάποιον προμηθευτή του εξωτερικού.

Να υπενθυμιστεί ότι π.χ. στην περίπτωση της προμήθειας άρματος μάχης, στο πρόγραμμα του Leopard 2HEL η ΕΠΑ ξεπέρασε το 40% λόγω της εμπλοκής της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Παρά ταύτα, ουδείς τόλμησε να μιλήσει για “εθνικό άρμα μάχης”! Η ευκολία με την οποία χρησιμοποιείται πλέον ο όρος εκπλήσσει. Ή ακόμα και τρομάζει…

Οι πληροφορίες για το “εθνικό όχημα” αναφέρουν ότι έχει συσταθεί Επιτροπή η οποία έχει κάποια αποστολή για το θέμα. Ο ουδέτερος τρόπος αναφοράς στο έργο της είναι λόγω της ασάφειας που το περιβάλλει. Ας το εξηγήσουμε…

Εάν ήταν πραγματικά εθνικό όχημα, η αποστολή της θα ήταν να αξιολογήσει τις επιλογές των επιμέρους συστημάτων τα οποία δεν παράγονται στην Ελλάδα, ώστε μετά την επιλογή τους να προχωρήσει η χώρα στην προσπάθεια “παντρέματος” και με βάση τις επιχειρησιακές προδιαγραφές που επιθυμεί ο χρήστης, να προκύψει το νέο όχημα.

Ένα τέτοιο όχημα θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε “εθνικό”, λόγω της εκτεταμένης εμπλοκής της βιομηχανίας στην τελική συναρμολόγηση. Αυτό όμως δεν είναι ένα έργο που ολοκληρώνεται σε ένα και δυο χρόνια. Θέλει οργανωμένη μακροχρόνια προσπάθεια.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ευελπιστεί κανείς στις… παρελάσεις του 2021 στις εθνικές επετείους. Εάν αυτό ισχύει, κάτι δεν μοιάζε να ταιριάζει με την πληροφορία περί της τοποθέτησης επιχειρησιακού αξιωματικού, καθ’ όλα αξιόλογου, όμως ελάχιστα σχετικού με την εξειδικευμένη τεχνική μηχανική-μηχανολογική φύση του ρόλου μιας τέτοιας Επιτροπής.

Άρα η δουλειά της Επιτροπής είναι κάτι άλλο. Η εμπλοκή επιχειρησιακού αξιωματικού ως επικεφαλής της Επιτροπής, συνεπάγεται ότι έχουμε κάτι στα σκαριά και η εμπειρία του επικεφαλής αφορά στον προσδιορισμό εάν το όχημα τηρεί τις προδιαγραφές που έχει θέσει ο χρήστης. Εάν όμως αυτό περιγράφει την πραγματικότητα εγείρονται άλλα ερωτήματα…

Σύμφωνα με αναφορές κύκλων του Επιτελείου όπου έθεσε το θέμα το DP, προέκυψε ότι υπάρχουν στο τραπέζι προτάσεις οχημάτων από τη διεθνή αγορά οι οποίες θα μελετηθούν από την Επιτροπή. Αυτό δικαιολογεί την παρουσία επιχειρησιακού αξιωματικού ως επικεφαλής της Επιτροπής. Όμως εκεί είναι που εγείρονται τα άλλα ζητήματα.

Δεν θα έπρεπε η Ελλάδα να έχει εκδώσει Αίτημα Παροχής Πληροφοριών (RFI: Request for Information) ή Αίτημα Κατάθεσης Προτάσεων (RfP: Request for Proposals), αμφότερα απευθυνόμενα σε διεθνείς προμηθευτές; Εξ όσων γνωρίζουμε η διαδικασία είναι συγκεκριμένη. Νόμιμος τρόπος υπάρχει ακόμα και για απευθείας ανάθεση εάν ο χρήστης έχει μελετήσει το θέμα και κρίνει πως μόνο ένα όχημα πληροί τις προδιαγραφές.

Συνήθως υπάρχει και δεύτερος εναλλακτικός προμηθευτής, διότι είναι απολύτως φυσικό όταν μια εταιρία γνωρίζει ότι έχει το απόλυτο πλεονέκτημα λόγω απουσίας ανταγωνισμού, να παρουσιαστεί με εντελώς άκαμπτες θέσεις στο στάδιο της διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα την εκτόξευση του κόστους.

Κάτι παρόμοιο έχει ακουστεί και για το “εθνικό τυφέκιο”! Ενώ όλες οι πληροφορίες μιλούν για ειλημμένη απόφαση για το Tavor, παράλληλα φέρεται πως υπάρχει “Επιτροπή” να περιμένει την άρση των περιορισμών στα ταξίδια λόγω κορονοϊού, με σκοπό να μεταβεί σε χώρες όπου υπάρχουν εταιρίες υποψήφιοι προμηθευτές… εθνικού τυφεκίου, δήθεν για να “αξιολογήσει” τις προτάσεις.

Ταξίδια για τα μάτια του κόσμου, συνέχεια μιας εξ ορισμού προβληματικής διαδικασίας, που δεν προσδίδει τίποτα, απλά σπαταλά ασκόπως χρήματα των φορολογουμένων που θα μπορούσαν να κατευθυνθούν σε πραγματικά μικρές αλλά τολμηρές προσπάθειες από ελληνικά χέρια.

Πραγματικά ελληνικές προσπάθειες, είτε αυτό αφορά, τυφέκια, είτε πλοία, είτε UAV, είτε οτιδήποτε άλλο, μεγάλο ή μικρό. Αρκεί ναηε  υπάρχει ελπίδα παραγωγής συγκεκριμένου αποτελέσματος σε λελογισμένο κόστος. Όχι για την εξασφάλιση νομιμοφάνειας, εξασφάλιση μιας κατ’ επίφαση νομιμότητας. Το χειρότερο είναι όταν επιλέγουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας…

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ