Μπορεί τα stealth μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων πέμπτης γενιάς F-35, που υπηρετούν στις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις να «τραβούν» τα φώτα της δημοσιότητας, ωστόσο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμά κανένας τα «ευρωπαϊκά» F-35, που υπηρετούν σε ευρωπαϊκές αεροπορικές δυνάμεις, όπως στην Ιταλία, διότι έχουν τις δικές τους ιδιαίτερες ικανότητες.
Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι βρετανικές και ιταλικές αεροπορικές δυνάμεις αποφάσισαν να ενσωματώσουν στο οπλοστάσιο των F-35, δύο ισχυρούς πυραύλους. Αφενός τον Meteor, που είναι πλέον γνωστός στην Ελλάδα λόγω της απόκτησης τους σε συνδυασμό με τα μαχητικά Rafale και αφετέρου τον SPEAR-3, με αποτέλεσμα να αναβαθμιστούν σημαντικά οι επιχειρησιακές δυνατότητές τους.
Το προηγμένο μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς, συνήθως είναι οπλισμένο με προηγμένα βλήματα αέρος – αέρος μεσαίας εμβέλειας τύπου AIM-120 (AMRAAM), με βλήματα αέρος – αέρος μικρής εμβέλειας τύπου AIM-9X «Sidewinder», αλλά και με καθοδηγούμενες βόμβες, ενώ διαθέτει εσωτερικό αυτόματο πολυβόλο 25 χιλιοστών τύπου GAU-22/A. Ωστόσο, πύραυλοι όπως οι Meteor και οι Spear-3, αδιαμφισβήτητα προσφέρουν άλλες δυνατότητες στους πιλότους στο πεδίο επιχειρήσεων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γεωπολιτικός & στρατιωτικός "Ιάγος" ο "σουλτάνος" : Απίστευτα κόλπα με S-400 και F-35
Ο πύραυλος Meteor
Σε ότι αφορά το σύστημα πρόωσής του, ο Meteor χρησιμοποιεί κινητήρα ramjet στερεού καυσίμου, που του δίνει τη δυνατότητα ελέγχου της ισχύος της πρόωσής του μετά την εκτόξευση του από το μαχητικό αεροσκάφος, σε αντίθεση με άλλους πυραύλους αέρος-αέρος. Ουσιαστικά, όταν ο πύραυλος εκτοξεύεται, τότε χρησιμοποιεί την πρόωση που του παρέχει το σύστημα ramjet εξοικονομώντας έτσι σημαντική ποσότητα καυσίμου, την οποία αξιοποιεί στο επόμενο στάδιο πριν την τελική «εμπλοκή» με τον εχθρικό στόχο, καθιστώντας τον Meteor σε φάση «υψηλής ενέργειας» (high-energy state).
Με άλλα λόγια, ο πύραυλος είναι σε θέση να επιταχύνει μετά την εκτόξευσή του, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να χτυπήσει αποτελεσματικά το στόχο, ενώ παράλληλα μειώνει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα ελιγμού και αποφυγής του από τον εχθρό. Εν ολίγοις, ο εξοπλισμένος με ramjet πύραυλος Meteor έχει περισσότερες πιθανότητες να χτυπήσει έναν στόχο σε μεγάλες αποστάσεις, από έναν πύραυλο αέρος-αέρος με έναν τυπικό σύστημα πρόωσης.
Το άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι το σύστημα επικοινωνιών που διαθέτει, καθώς ο Meteor χρειάζεται ενημέρωση στοιχείων και δεδομένων, αφού έχει εκτοξευθεί, προκειμένου να κάνει «διορθώσεις» στην πορεία του, για να είναι σε θέση να πλήξει αποτελεσματικά το στόχο. Ο Meteor μπορεί να λαμβάνει τέτοιες ενημερώσεις, όχι μόνο από το μαχητικό αεροσκάφος που τον εκτοξεύει, αλλά και από «τρίτα» μέσα που επιχειρούν στο πεδίο, όπως φίλια και συμμαχικά αεροσκάφη, ραντάρ αλλά και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (AEW&C), μια ικανότητα του πυραύλου ιδιαίτερα χρήσιμη όταν ο Meteor «εμπλέκει» στόχους σε μεγάλη απόσταση.
Ο πύραυλος Spear-3
Το συγκεκριμένο βλήμα, που αναπτύσσεται όπως και ο Meteor από την MBDA, ανήκει στην οικογένεια πυραύλων cruise τύπου Brimstone που χρησιμοποιούνται είτε για επιθέσεις εναντίον χερσαίων στόχων (ground attack) είτε κατά εχθρικών μονάδων επιφανείας στην θάλασσα ( anti-ship), και έχει σχεδιαστεί ειδικά για τα stealth μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-35B που χρησιμοποιεί το βρετανικό Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό (Royal Navy).
Αναμένεται να τεθεί σε επιχειρησιακή λειτουργία, στα μέσα της δεκαετίας και σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία μπορεί να «λοκάρει» και να εμπλακεί, με ένα ευρύ φάσμα εχθρικών στόχων όπως εκτοξευτές βαλλιστικών πυραύλων, πυραυλικά συστήματα αεροπορικής άμυνας, τεθωρακισμένα άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, κύριες μονάδες επιφανείας (φρεγάτες, αντιτορπιλικά, κορβέτες). Ο πύραυλος Spear-3 έχει μήκος μόνο 2 μέτρα με διάμετρο 0,18 μέτρα και έχει εκτιμώμενη εμβέλεια 120-140 χιλιόμετρα, ενώ αναπτύσσει υποηχητικές ταχύτητες.
Επίσης, χρησιμοποιεί αδρανειακό σύστημα πλοήγησης και GPS που επιτρέπει την παρακολούθηση της πορείας του πυραύλου στον εχθρικό στόχο, και κατ’ επέκταση την καθοδήγησή του mid-flight. Ακόμα, ως πύραυλος standoff o Srear-3, μπορεί να εκτοξευθεί σε απόσταση 100 χιλιομέτρων από τον στόχο, με αποτέλεσμα το F-35 να παραμένει σε ασφαλή απόσταση από εχθρικές μονάδες αεροπορικής άμυνας όπως το πυραυλικό σύστημα S-400. Τέλος, διαθέτει μια πολεμική κεφαλή που είναι αρκετά ανθεκτική από εξωγενείς περιβαλλοντικούς παράγοντες και μπορεί να προγραμματιστεί η έκρηξή του, είτε πριν είτε κατά την διάρκεια της εκτόξευσης και της πορείας του βλήματος προς τον στόχο.
Αυτή τη στιγμή, φαίνεται ότι το όπλο αέρος-επιφάνειας θα χρησιμοποιηθεί μόνο από τα βρετανικά F-35B, αλλά η Ιταλία έχει δείξει ενδιαφέρον για το SPEAR 3, σύμφωνα με αξιωματούχους του βρετανικού υπουργείου Άμυνας. Ωστόσο, το τελευταίο πολυετές έγγραφο αμυντικού σχεδιασμού (Documento Programmatico Pluriennale della Difesa) για το 2021-2023 που δημοσιεύτηκε από την ιταλική κυβέρνηση δεν περιλαμβάνει καμία αναφορά στα πυρομαχικά SPEAR 3, εστιάζοντας μόνο στα Meteor και AARGM ως νέα όπλα και στη διατήρηση των όπλων ήδη σε υπηρεσία.
