Ένα ρυμουλκούμενο οβιδοβόλο M114A1 155 χιλιοστών σε ουκρανική υπηρεσία κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης πληρωμάτων πυροβολικού.
Το βίντεο δημοσιεύτηκε στο Telegram από την Επιχειρησιακή Διοίκηση "Δύση" της Ουκρανίας.
Πέρυσι, η Ελλάδα πούλησε 72 από αυτά τα πυροβόλα σε τσεχικές ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες στη συνέχεια πιθανότατα τα πούλησαν στην Ουκρανία.
Το M114A1 είναι μια παραλλαγή του M114 της εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που αλλάζει το αρχικό όχημα με αυτό του ρυμουλκούμενου οβιδοβόλου M1A2 155 χιλιοστών. Αρκετές αναρτήσεις του βίντεο αναφέρουν ότι αυτό το πυροβόλο και το πλήρωμα ανήκουν στην ουκρανική 5η Ταξιαρχία Εφόδου, η οποία αποτελεί μέρος της Επιχειρησιακής Διοίκησης "Δύση".
Η χώρα μας ετοιμάζει επίσης, ένα σημαντικό πακέτο βοήθειας για το Κίεβο, που περιλαμβάνει δεκάδες συστήματα βαρέος πυροβολικού και εκατοντάδες χιλιάδες πυρομαχικά σχεδιασμένα για να ενισχύσουν σημαντικά την ισχύ πυρός της Ουκρανίας.
Σύμφωνα με το σχέδιο του ελληνικό υπουργείου Άμυνας, 60 αυτοκινούμενα οβιδοβόλα M110A2 των 203 mm και περίπου 150.000 βλήματα για αυτά θα δρομολογηθούν στην Ουκρανία μέσω της Τσεχικής Δημοκρατίας.
Η αποστολή περιλαμβάνει επίσης χιλιάδες πυραύλους 70 mm και 127 mm (τύπου Zuni).
Τα οπλικά αυτά συστήματα κάνουν και περισσεύουν για την Ουκρανία αλλά όχι για την ελληνική πολεμική μηχανή, όπως όλα δείχνουν.
Το πακέτο αποτιμάται σε περισσότερα από 199 εκατομμύρια ευρώ. Όλα τα όπλα έχουν χαρακτηριστεί επίσημα στην Ελλάδα ως «μη επιχειρησιακά απαραίτητα» (MEASE), που σημαίνει ότι αντλούνται από αποθέματα και διαγράφονται ως παρωχημένα για τις ίδιες τις ελληνικές δυνάμεις.
Το M110A2 είναι ένα ισχυρό αλλά γερασμένο πυροβόλο, και ένα μόνο βλήμα μπορεί να ζυγίζει περισσότερο από 100 κιλά.
Το σύστημα αυτό με πυραύλους HERA μπορεί να φτάσει σε βεληνεκές έως και 30 χλμ. Το σετ πυρομαχικών περιλαμβάνει διάφορους τύπους βλημάτων: M106, M650 HERA, M404 ICM και M509A1 DPICM.
Η ουσία είναι και αυτά τα πυροβόλα θα μπορούσαν να είναι μια λύση, ειδικά στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου, σε κάθε πιθανό ή απίθανο σενάριο στρατιωτικής εμπλοκής με την Τουρκία.
Επίσης σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ΗΠΑ, Γαλλία και χώρες της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ έχουν απευθύνει αίτημα προς την Αθήνα να εξετάσει το ενδεχόμενο μεταπώλησης ορισμένων από τα 24 Mirage 2000-5 που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε χορτάσει ως χώρα από υποσχέσεις, συμμαχίες, κοινή ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική δήθεν, και άλλα κουραφέξαλα των Γερμανών, Βρετανών, και λοιπών εταίρων μας, που αναζητούν ευκαιρία για μπίζνες, και τίποτε άλλο.
Οι εταίροι μας δεν ενδιαφέρονται ούτε για σύνορα της Ευρώπης, ούτε για την ασφάλεια της, αλλά θέλουν μόνο οι μικρές χώρες να αγοράζουν όπλα από αυτούς και μόνο αυτούς, και με μπαμπούλα τον Πούτιν, (ο οποίος έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα με Τρία χρόνια πολέμου στην Ουκρανία), έστησαν την μπίζνα αξία εκατοντάδων δις ευρώ.
Οι καιροί είναι πονηροί και λίαν επικίνδυνοι και ο Ερντογάν, δέχεται τεράστια πίεση στο εσωτερικό του, την οποία δυστυχώς δεν έχουν κατανοήσει πολλοί, και πιθανότατα να την εξάγει προς Αιγαίο μεριά, όπως κάνουν πάντα οι Τούρκοι.
Σε όλα αυτά που ακούμε και διαβάζουμε, υπάρχει ένα εύλογο ερώτημα, αυτό του τι ακριβώς κερδίζει η Ελλάδα από όλα αυτά;...διότι το τι χάνουμε το κατανοούμε και μάλιστα πολύ καλά.