Την περασμένη εβδομάδα, σε συνομιλίες με την Elizabeth Spehar, την ειδική εκπρόσωπο και επικεφαλής της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, ο Kudret Özersay επιβεβαίωσε εκ νέου την πιθανότητα μιας τρίτης προοπτικής επίλυσης της Κύπρου, εκτός από τις προσεγγίσεις της ομοσπονδίας ή δύο κρατών, όπως αναφέρει το nationalpost.com.cy.
Ο Özersay, πρώην τουρκοκύπριος υπουργός Εξωτερικών του ψευδοκράτους που υπηρέτησε στην ομάδα των διακοινοτικών συνομιλιών του Rauf Denktaş και υπηρέτησε ως επικεφαλής διαπραγματευτής κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Derviş Eroğlu, εξήγησε ότι η ομοσπονδία είναι ένα αδύνατο έργο, οι Ελληνοκύπριοι αρνούνται την δημιουργία δύο κρατών, αλλά η αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών της Κύπρου μπορεί να παράγει μια μαγική διέξοδο. Μπορεί να γίνει;
Πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου όχι μόνο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ή του Βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών, καθώς το Κυπριακό βρίσκεται σε αδιέξοδο από τη συνάντηση του Crans Montana τον Ιούλιο του 2017, πίστευαν ότι υπήρχε ανάγκη αναζήτησης νέων δημιουργικών ιδεών.
Κάθε ιδέα, φυσικά, πρέπει να μελετηθεί λεπτομερώς πριν αποφασίσει κάποιος, αν και έχουμε συνηθίσει να καταδικάζουμε αμέσως ότι είναι νέο ή να αμφισβητούμε τα καθιερωμένα ταμπού.
Ο ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος (HP) Özersay εξήγησε σε διάφορες συναντήσεις με ανθρώπους των μέσων ενημέρωσης ότι η διέξοδος από το αδιέξοδο στη διπλωματία της Κύπρου, ότι είναι η πρόταση του «τρίτου δρόμου», που στην ουσία δεν είναι τίποτα διαφορετικό από τη δημιουργία κάποιου είδους «win-win» συνεργασίας δύο κρατών.
Αυτό, εξήγησε, δεν είναι μόνο μια διέξοδος από το αδιέξοδο στην διπλωματία της Κύπρου, αλλά είναι πράγματι μια πρόταση για συνεργασία δύο κρατών στο νησί εκτός ομοσπονδιακού πλαισίου.
Θα μπορούσε να είναι μια συνομοσπονδία ή απλώς συνεργασία για αμοιβαία συμφέροντα μεταξύ δύο πλήρων κρατών; Θα μπορούσε να είναι ένα είδος μοντέλου Ταϊβάν ή Κοσσυφοπεδίου;
Σύμφωνα με τον Özersay, όχι απαραίτητα. “Αυτή η πρόταση δεν είναι αντίγραφο του μοντέλου Ταϊβάν ή Κοσσυφοπεδίου για την Κύπρο. Αντιθέτως, θα λέγαμε ότι είναι ένα κυπριακό μοντέλο. ”
Όσο συγκεχυμένη και αν είναι, η περίληψη του λεγόμενου «τρίτου δρόμου» είναι προφανώς χτισμένη στο να κάνει τα δύο κράτη στο νησί όχι μόνο να εξαρτώνται το ένα από το άλλο, αλλά μέσω της συνεργασίας να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης και αμοιβαίας ενσυναίσθησης.
Γιατί να ρυθμίσετε το αποτέλεσμα της διαδικασίας με ομοσπονδία, συνομοσπονδία ή δύο ανεξάρτητα κράτη και τέτοιες ορολογίες;
Ο Özersay εξήγησε ότι με την πάροδο του χρόνου η συνεργασία που θα καθιερωθεί μεταξύ των δύο κρατών μπορεί να εξελιχθεί σε μόνιμο διαχωρισμό, ομοσπονδία ή κάτι περίεργο για την Κύπρο.
Σε κάθε περίπτωση, όταν αυτή η ημέρα έρθει με ξεχωριστά και ταυτόχρονα δημοψηφίσματα, πρέπει να ζητηθεί από τους δύο λαούς του νησιού να κάνουν μια επιλογή.
Προφανώς, εάν η εταιρική σχέση δύο κρατών στο νησί οδηγήσει στη δημιουργία ορισμένων κοινών επιχειρήσεων, για παράδειγμα αναφορικά με την εκμετάλλευση του πλούτου από τους υδρογονάνθρακες, αυτό θα δημιουργούσε ένα πολύ καλύτερο οικονομικό κλίμα και για τα δύο λαούς του νησιού, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ομοσπονδία.
Διαφορετικά, τα δύο κράτη ενδέχεται να αποφασίσουν να προχωρήσουν ξεχωριστά
«Ο κύριος στόχος μας είναι να παρέχουμε μια διαρκή διευθέτηση που θα προστατεύει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του τουρκοκυπριακού λαού», δήλωσε ο Özersay, ισχυριζόμενος σε αντίθεση με τις συνεχείς δηλώσεις του πρώην Προέδρου Μουσταφά Ακίτσι που συνέβαλαν στην αποτυχία της διαδικασίας.
Προφανώς, οι δύο πλευρές στις συνομιλίες της Κύπρου πρέπει να αντικατοπτρίζουν την ενσυναίσθηση, τα δικαιώματα και τις προσδοκίες των χωριστών λαών τους παρά να παραμελούν τα συμφέροντα των ανθρώπων τους
Η Ομοσπονδία είναι νεκρή και θαμμένη.
Προς το παρόν, οι Ελληνοκύπριοι δεν αποδέχονται διευθέτηση δύο κρατών, παρόλο που οι σκληροπυρηνικοί συντηρητικοί συμφωνούν ότι αυτή είναι πιθανώς η μόνη διέξοδος.
Εάν προς το παρόν καμία από τις δύο “λύσεις”, αυτή της Ομοσπονδίας και εκείνη των 2 κρατών δεν μπορεί να προχωρήσει, ίσως είναι πιο σοφό όπως πρότεινε ο Özersay, να δημιουργηθεί μια αμοιβαία επωφελής εταιρική σχέση μεταξύ των δύο κρατών, ελπίζοντας ότι ένα τέτοιο πλαίσιο θα μπορούσε να προχωρήσει ως διευθέτηση του Κυπριακού
Εκτίμηση
Η παραπάνω πρόταση είναι εξόχως επικίνδυνη, αφού πλασάρεται ως κάτι διαφορετικό, ενώ στην ουσία είναι η τουρκική πρόταση των 2 κρατών ως λύση για το Κυπριακό αφήνοντας υποτίθεται ως παράθυρο, την κατόπιν ειδικών περιστάσεων και συνθηκών, διενέργεια 2 ξεχωριστών δημοψηφισμάτων στα κράτη για το αν θα υπάρξει Ομοσπονδία ή όχι.
Το ερώτημα είναι αφού οι Τουρκοκύπριοι προσποριστούν τον ορυκτό πλούτο της Κύπρου στη βάση win-win της πρότασης του τουρκοκύπριου που εκθέσαμε αναλυτικά παραπάνω, και καρπωθούν όλων των πλεονεκτημάτων που παρέχει η ΕΕ, γιατί μετά να αποφασίσουν να δημιουργήσουν μαζί με το Ελληνοκυπριακό κράτος Ομοσπονδία;
Γιατί να μην επιλέξει το τουρκοκυπριακό κράτος να ενωθεί με την Τουρκία; Πού θα είναι ο κατοχικός στρατός; Θα φύγει από το νησί; Και γιατί να φύγει ο τουρκικός κράτος, αφού το ανεξάρτητο τουρκοκυπριακό κράτος θα μπορεί να του ζητήσει νόμιμα πλέον να μείνει;
Ιδιαίτερη προσοχή λοιπόν στις παγίδες των Τούρκων-τουρκοκύπριων που έρχονται στο φώς με τον “μανδύα” της νέας εναλλακτικής πρότασης.
