Στη γραμμή της αυστηρής αντιμεταναστευτικής ρητορικής επέμεινε η πρόεδρος της «Φωνής Λογικής», Αφροδίτη Λατινοπούλου, μιλώντας το βράδυ της Πέμπτης (16/10) σε τηλεοπτική εκπομπή στο Mega.
«Δεν θα φιλοξενήσει η Ελλάδα όλη την Αφρική και την Ασία», δήλωσε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι «η κουλτούρα τους δεν ταιριάζει στην Ευρώπη» και ότι «πρέπει να τους διώξουμε, να τους πάμε στην ευχή του Αλλάχ και να πάνε στις χώρες που εφαρμόζουν τη σαρία».
Συγκεκριμένες προτάσεις: απελάσεις και κλειστά κέντρα
Η κ. Λατινοπούλου πρότεινε διακρατικές συμφωνίες επανεισδοχής με χώρες όπως Αίγυπτος, Ρουάντα και Τυνησία, και ζήτησε να «συλλαμβάνονται» και να οδηγούνται «σε κλειστά κέντρα» οι «παράνομοι λαθρομετανάστες που εισβάλουν στη χώρα».
Επιχείρησε να επιχειρηματολογήσει δημογραφικά, λέγοντας ότι «έχεις 10% της χώρας που είναι Μουσουλμάνοι που γεννάνε με ρυθμούς που δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς», ενώ συνέκρινε την υποδοχή προσφύγων/μεταναστών με την «φιλοξενία χιλιάδων σε σπίτι 40 τ.μ.».
Εθνικός διάλογος ή ρητορική πόλωσης;
Οι δηλώσεις της προκάλεσαν αμέσως αντιδράσεις στα social media και πολιτικούς σχολιασμούς, καθώς πολλά από τα λεγόμενα της κ. Λατινοπούλου κινούνται στα όρια της ξενοφοβικής ρητορικής. Σε δημοκρατική κουλτούρα, τέτοιες προτάσεις εγείρουν ερωτήματα για τον σεβασμό των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας και για το πλαίσιο εφαρμογής οποιωνδήποτε συμφωνιών επανεισδοχής.
«Κάνεις διακρατικές συμφωνίες — δεν στέλνεις ανθρώπους στο εξωτερικό»
Στη συνέντευξη η κ. Λατινοπούλου επέμεινε ότι «όταν είσαι σοβαρή χώρα κάνεις διακρατικές συμφωνίες», και πρόσθεσε με έμφαση ότι «δεν κάνεις τον κλέφτη υδραυλικό να μένει εδώ». Χαρακτήρισε επίσης αναγκαία τη σύλληψη και την κράτηση όσων εισέρχονται παράνομα, ως μέτρο «για τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια».
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Οι προτάσεις για κλειστά κέντρα και μαζικές απελάσεις συγκρούονται με το υπάρχον νομικό πλαίσιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις διεθνείς συνθήκες περί προσφύγων και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Μια τέτοια πολιτική θα απαιτούσε νομικά εργαλεία, διακρατικές συμφωνίες και υποδομές — αλλά και ευρεία κοινωνική και πολιτική συναίνεση, που σήμερα δεν υπάρχει.
Συμπεράσματα — Γιατί η συζήτηση είναι κρίσιμη
Η τοποθέτηση της Αφροδίτης Λατινοπούλου ξαναφέρνει στο προσκήνιο το ζήτημα της μετανάστευσης και του τρόπου που το πολιτικό σύστημα διαχειρίζεται την έννοια της ένταξης. Αναδεικνύει επίσης την ανάγκη ενός τεκμηριωμένου, δημοκρατικού διαλόγου που να διαχωρίζει την ασφάλεια από τη ρητορική που στοχοποιεί θρησκευτικές ή εθνοτικές ομάδες.
