Η Τουρκία είναι γεγονός ότι έχει "απλωθεί" από τον νότιο Καύκασο, κυρίως μέσω του Οργανισμού κρατών του τουρκικού κόσμου έχοντας ως προμετωπίδα το αδελφό κράτος του Αζερμπαϊτζάν, μέχρι τον Περσικό κόλπο με κύρια χώρα σύμμαχο το Κατάρ, αλλά και από την Βόρεια και Υποσαχαρική Αφρική και τα Βαλκάνια, μέχρι τον Ινδικό ωκεανό μέσω του Πακιστάν, στο οποίο θα κατασκευάσει εργοστασίου συναρμολόγησης drones της, πέρα από τους στενούς αμυντικούς -οικονομικούς και πολιτικούς δεσμούς που την συνδέουν με αυτό.
Επίσης το τελευταίο χρονικό διάστημα διαπιστώνουμε ότι ο Ερντογάν με συντονισμένες κινήσεις, και με "όπλα" τις εξαγωγές της αμυντικής της βιομηχανίας και τον ενεργειακό στόλο της Τουρκίας,επιχειρεί να καταστήσει την χώρα του "κλειδί" για εμπόριο-υδργονάνθρακες της ΕΕ, διεισδύοντας ολοένα και περισσότερο σε περιοχές και χώρες υψηλής γεωπολιτικής σημασίας, όπου μέσω αυτών διέρχονται άξονες διαμετακόμισης υδρογονανθράκων και εμπορίου που διασυνδέουν ανατολή με δύση.
Ο διάδρομος Ζανγκεζούρ και η σημασία του για την Τουρκία
Συγκεκριμένα με το άνοιγμα του διαδρόμου Ζανγκεζούρ της Αρμενίας, ως επακόλουθο της ήττας της από τον συνασπισμό Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας στο Ναφκόρνο Καραμπάχ, συνδέονται μέσω αυτού και του Ναχτσισεβάν ενεργειακά-οδικά και σιδηροδρομικά απευθείας Τουρκία-Αζερμπαίτζάν, με πολλαπλά οφέλη για την Άγκυρα η οποία καθίσταται ο τερματικός αποδέκτης της μεσαίας διαδρομής του Κινεζικού δρόμου του μεταξιού προς την Ευρώπη.
Οι έρευνες υδρογονανθράκων από την Τουρκία στην ΑΟΖ του Πακιστάν
Παράλληλα ο Ερντογάν διαβλέποντας ώς ανταγωνιστική όδευση της μεσαίας διαδρομής του Κινεζικού δρόμου του μεταξιού προς την Ευρώπη τον IMEC, ο οποίος διασυνδέει τις Ινδία-ΗΑΕ-Σαουδική Αραβία-Ιορδανία-Ισραήλ-Κύπρο-Ελλάδα-ΕΕ, φρόντισε να προσεταιριστεί το Πακιστάν προκειμένου να διεξάγει έρευνες υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ του, η οποία βρίσκεται μεταξύ της ΑΟΖ της Ινδίας και των ΗΑΕ στην έξοδο των στενών του Ορμούζ, ώστε να δύναται να παίξει ρυθμιστικό ρόλο στη συνέχεια.
Οι συμφωνίες Ισλαμαμπάντ-Άγκυρας που περιλαμβάνουν τρία υπεράκτια και δύο χερσαία οικόπεδα αξίας άνω των 300 εκατομμυρίων δολαρίων έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από ό,τι υποδηλώνει η τεχνική τους περιγραφή.
Το Πακιστάν προσφέρει στην Τουρκία κάτι ξεχωριστό, όχι μόνο γεωλογικό δυναμικό, αλλά και ένα έρεισμα στον Ινδικό Ωκεανό, μια θαλάσσια αρένα όπου η Άγκυρα δραστηριοποιείται ολοένα και περισσότερο μέσω ναυτικών ασκήσεων, συνεργασίας στη ναυπηγική βιομηχανία και αμυντικής διπλωματίας.
Η εξέλιξη αντιπροσωπεύει το σημείο συνάντησης δύο επιτακτικών αναγκών, της προσπάθειας της Τουρκίας να διαφοροποιήσει την ενεργειακή της γεωγραφία και της προσπάθειας του Πακιστάν να αναβιώσει τις εδώ και καιρό παραμελημένες υπεράκτιες φιλοδοξίες του.
Οι υπεράκτιες λεκάνες του Πακιστάν, "Indus" και "Makran", θεωρούνται εδώ και καιρό πολλά υποσχόμενες αλλά δεν έχουν εξερευνηθεί επαρκώς. Μόνο μια χούφτα πηγάδια έχουν διανοιχθεί εδώ και δεκαετίες.
Η είσοδος της Τουρκίας σε αυτό το απαιτητικό περιβάλλον σηματοδοτεί μια αξιοσημείωτη αλλαγή.
Η TPAO έχει αναλάβει τον επιχειρησιακό έλεγχο του ανατολικού υπεράκτιου μπλοκ Indus-C, με σχέδια να αναπτύξει τον σεισμικό στόλο της στα πακιστανικά ύδατα τον επόμενο χρόνο και να ιδρύσει ένα μόνιμο γραφείο στην Ισλαμαμπάντ.
Τουρκικές γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Σομαλίας το 2026
Τέλος η Τουρκία μέσω της Σομαλίας έβαλε πόδι και στον μυχό του κόλπου του Άντεν που διασυνδέει Ινδικό -Αραβική θάλασσα-Ερυθρά θάλασσα- Μεσόγειο-ΕΕ, ενώ ανακοίνωσε σχέδια για επίσημες γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στα ανοιχτά των ακτών της Σομαλίας που θα ξεκινήσουν το 2026.
Ο Υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας, Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, δήλωσε ότι τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από τρεις υπεράκτιες περιοχές - καθεμία από τις οποίες υπερβαίνει τα 5.000 km² - αποκαλύπτουν μια «μεγάλη ευκαιρία», υποδεικνύοντας ότι η Σομαλία διαθέτει εκτεταμένα αποθέματα υδρογονανθράκων.
Σημειώνεται ότι τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η Άγκυρα έχει δαπανήσει περισσότερα από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια σε εισαγόμενη ενέργεια λόγω των κυμαινόμενων περιφερειακών πολιτικών και της αστάθειας της παγκόσμιας αγοράς.
Οι τρείς (3) "ενεργειακές κινήσεις" της Τουρκίας
Οι παραπάνω τρείς" ενεργειακές κινήσεις" της Τουρκίας σε διάδρομο Ζανγκεζούρ-ΑΟΖ Πακιστάν-ΑΟΖ-Σομαλίας, αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου γεωπολιτικού σχεδίου του Ερντογάν.
Διεισδύοντας η Τουρκία ολοένα και περισσότερο σε περιοχές και χώρες υψηλής γεωπολιτικής σημασίας, όπου μέσω αυτών διέρχονται παγκόσμιοι άξονες διαμετακόμισης υδρογονανθράκων και εμπορίου που διασυνδέουν ανατολή με δύση, επιχειρεί να καταστεί χώρα "κλειδί" για εμπόριο-υδργονάνθρακες της ΕΕ.
Αυτό το σχέδιό του, σκοντάφτει στον συμμαχικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου, τον οποίο με νύχια και δόντια επιχειρεί η Τουρκία να διαλύσει, να δημιουργήσει προσχώματα εναντίον του αλλά και να παρακάμψει.
