Ο Λευίς, όπως ήταν το πρώτο του όνομα, κατοικούσε στην Καπερναούμ και ασκούσε το επάγγελμα του τελώνη. Ήταν υπάλληλος στη ρωμαϊκή αρχή της Παλαιστίνης και γνώριζε εκτός της εβραϊκής γλώσσας, την αραμαϊκή και την ελληνική. Στην πατρίδα του «καθήμενον παρά το τελώνιον» τον είδε ο Χριστός και τον κάλεσε να γίνει μαθητής του.
Ο Ματθαίος έγινε πιστός και αφοσιωμένος μαθητής του, αν και παρέμεινε στην αφάνεια σε σχέση με άλλους μαθητές του Χριστού. Έγραψε ένα βιβλίο για τη ζωή, τα θαύματα, τη διδασκαλία, τα πάθη, την ανάσταση και την ανάληψη του Κυρίου. Το βιβλίο του αυτό, που γράφτηκε πρώτα στα εβραϊκά (50) και στη συνέχεια το μετέφρασε ο ίδιος στα ελληνικά (μεταξύ 60 και 70), είναι το πρώτο από τα τέσσερα Ευαγγέλια.
Μετά την Πεντηκοστή, ο Ματθαίος δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Παλαιστίνη, την Αραβία, την Αιθιοπία, την Περσία, τη Μηδία και τη Μακεδονία.
