Την Κυριακή 18 Οκτωβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Μητροπολιτικό ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξανδρείας με την ευκαιρία του εορτασμού των Ελευθερίων της πόλεως.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο για τους πεσόντες κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνος και ακολούθως την επίσημη Δοξολογία για την επέτειο των Ελευθερίων. Ακολούθηση επιμνημόσυνη δέηση και καταθέσεις στεφάνων στο ηρώο της πόλεως.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητροπολίτης Βεροίας: Οι μαθητές του Χριστού ζουν στον κόσμο, αλλά δεν είναι «εκ του κόσμου»
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Ἑορτάζει καί πανηγυρίζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τή μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, τοῦ ἰατροῦ καί συνεκδήμου τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας.
Μαζί μέ τόν ἀπόστολο καί εὐαγγελιστή ὅμως Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος κήρυξε τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς ἐλευθερίας ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, τήν ὁποία μᾶς χάρισε ὁ Χριστός, καί ἀγωνίσθηκε γιά νά γίνουν ὅσο τό δυνατόν περισσότεροι ἄνθρωποι μέτοχοι αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας, ἡ πόλη μας τιμᾶ σήμερα τούς ἡρωικούς προγόνους μας, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθηκαν καί θυσιάσθηκαν γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Ἀλεξανδρείας ἀλλά καί τῆς Μακεδονίας, τιμᾶ αὐτούς πού ἦρθαν ἐδῶ, στίς 18 Ὀκτωβρίου τοῦ 1912 γιά νά φέρουν τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπό τά δεσμά τοῦ ἀλλοθρήσκου δυνάστου, ἀπό τόν μακραίωνα τουρκικό ζυγό.
Τιμοῦμε ὅμως σήμερα καί κάποιες ἄλλες ἡρωικές μορφές, τούς πρωτεργάτες τῆς ἐλευθερίας μας, ἐκείνους πού λίγα χρόνια πρίν ἀπό τήν ἀπελευθέρωση τοῦ 1912, ἔφθασαν στόν τόπο μας, ἔφθασαν στό Ρουμλούκι, ἔφθασαν στή Μακεδονία ἀπό ὁλόκληρη τήν Ἑλλάδα, καί ἕνωσαν τίς δυνάμεις τους μέ τούς πατέρες μας ἐνάντια ὄχι μόνο στούς Τούρκους κατακτητές, ἀλλά καί στούς Βουλγάρους, πού ἐπεδίωκαν μέ τήν προπαγάνδα καί μέ τή βία νά ὑφαρπάξουν καί νά οἰκειοποιηθοῦν τή Μακεδονία μας. Τιμοῦμε τούς ἀγωνιστές τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνος, καί ἐκείνους πού πολέμησαν μέ τά ὅπλα, ἀλλά καί ὅσους μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς τους τούς συμπαραστάθηκαν, κληρικούς καί λαϊκούς, ἐπισκόπους καί ἁπλούς ἱερεῖς, μοναχούς, δασκάλους καί δασκάλες, καί ἀνήλικα ἀκόμη παιδιά.
Οἱ ἥρωες τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνος, ὅπου καί ὅπως καί ἄν ἀγωνίσθηκαν, ἔσπειραν μέ τήν τόλμη καί τή γενναιότητά τους τόν σπόρο τῆς ἐλευθερίας, τόν ὁποῖο πότισαν μέ τό αἷμα τους.
Χρειάστηκε νά περάσουν ὀκτώ χρόνια γιά νά φυτρώσει ὁ σπόρος καί νά μεγαλώσει. Χρειάστηκαν οἱ θυσίες καί τά αἵματα πολλῶν ἀκόμη ἡρωικῶν στρατιωτῶν πού ἀγωνίσθηκαν μέ θάρρος καί χωρίς νά ὑπολογίζουν τόν κίνδυνο, ἀλλά ἔχοντας πάντοτε τόν νοῦ τους προσηλωμένο στόν στόχο τους, πού δέν ἦταν ἄλλος ἀπό τό νά ἐλευθερώσουν τή Μακεδονία, γιά νά ἔρθει ἐπιτέλους ἡ μεγάλη ἡμέρα, τήν ὁποία αἰῶνες περίμεναν οἱ πατέρες μας, γιά νά ἀπαλλαγοῦν ἐπιτέλους ἀπό τή σκλαβιά, ἀπό τόν τρόμο καί τόν φόβο, ἀπό τήν καταπίεση καί τή βία.
Καί σήμερα τιμοῦμε τούς ἥρωες τῶν Βαλκανικῶν πολέμων μαζί μέ τούς ἀγωνιστές τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνος, γιατί τούς ὀφείλουμε ἐξίσου τήν ἐλευθερία μας, γιατί ἀξίζουν ἐξίσου τήν τιμή καί τήν εὐγνωμοσύνη μας, γιατί ἔδειξαν μέ τόν ἀγώνα καί τή θυσία τους ὅτι ἡ ἀγάπη γιά τήν πατρίδα καί τήν ἐλευθερία εἶναι τό ὕψιστο συναίσθημα τοῦ ἀνθρώπου καί συγχρόνως ἡ ἰσχυρότερη κινητήριος δύναμη γιά ὅποιον δέν φοβᾶται νά τολμᾶ καί νά διακινδυνεύει καί τή ζωή του γιά τόν τόπο του καί τό κοινό καλό.
Ἔδειξαν ὅτι ὁ ἀγώνας γιά τήν πατρίδα καί τήν ἐλευθερία δέν ἐπηρεάζεται οὔτε ἀπό τήν ἡλικία οὔτε ἀπό τό φύλο οὔτε ἀπό τήν καταγωγή καί τή μόρφωση, ἀλλά μόνο ἀπό τή θέληση καί τή δύναμη τῆς ψυχῆς.
Καί ὅποιος τολμᾶ νά μήν ὑπολογίζει τόν ἑαυτό του, αὐτός κερδίζει σέ κάθε σύγκρουση, σέ κάθε πόλεμο, σέ κάθε μάχη, καί ἀξίζει ἀναμφίβολα τόν σεβασμό καί τήν τιμή μας. Ἀξίζει νά εἶναι πρότυπο ἡρωισμοῦ καί γενναιότητος καί ἀγάπης γιά τήν πατρίδα, ὅπως ὁ Παῦλος Μελᾶς, γιά ὅλους μας, καί γιά τούς μικροτέρους καί γιά τούς μεγαλυτέρους, γιατί ἡ πατρίδα μας ἔχει ἀνάγκη ἀπό ὅλους μας, ἀλλά καί ἐμεῖς ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τήν πατρίδα μας. Γιατί στήν ἔννοια τῆς πατρίδος καί τῆς ἀγάπης γι᾽ αὐτήν συμπυκνώνεται ὁλόκληρη ἡ ἱστορία τοῦ Ἔθνους μας. Συμπυκνώνονται ἡ ἐλευθερία καί οἱ θυσίες τῶν πατέρων μας γι᾽ αὐτήν. Συμπυκνώνονται οἱ ἀξίες καί οἱ παραδόσεις τοῦ Γένους μας. Συμπυκνώνονται ἡ γλώσσα καί ὁ πολιτισμός μας, ὄχι ἡ μακεδονική γλώσσα, ἡ γλώσσα ἡ ἑλληνική, ἡ πίστη μας στόν Χριστό καί ἡ ἐμπιστοσύνη μας στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό μας. Συμπυκνώνεται τό μεγαλεῖο τοῦ λαοῦ μας καί τοῦ Ἔθνους μας, γιατί σέ χρόνια δύσκολα στάθηκε ὄρθιο καί ἀγωνίσθηκε, ἄν καί μικρό ἀπέναντι στούς μεγάλους καί ἰσχυρούς, καί δικαιώθηκε.
Τό παράδειγμα τῶν ἡρώων τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνος καί τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς πόλεώς μας ἀπό τόν τουρκικό ζυγό πού τιμοῦμε σήμερα, ἄς ἀποτελεῖ καί γιά μᾶς στήν κρίσιμη αὐτή καμπή τῆς ἱστορίας ἀλλά καί πάντοτε πηγή ἐμπνεύσεως καί δυνάμεως, γιά νά ἀναδεικνυόμεθα μέ τή στάση μας ἀπέναντι στήν πατρίδα μας καί στό κοινωνικό σύνολο ἀντάξιοι τῆς θυσίας καί τῆς προσφορᾶς τῶν πατέρων μας, ἀντάξιοι τῆς ἐλευθερίας πού μᾶς χάρισαν, ἀντάξιοι τῆς τιμῆς νά εἴμαστε ἀπόγονοί τους, ἀπόγονοι ἡρώων ἀλλά καί μαρτύρων.»
