Η αρμενική κοινότητα στην Κωνσταντινούπολη θα ψηφίσει για το νέο πατριάρχη της την Κυριακή στις πρώτες εκλογές σε 12 χρόνια από τότε που ο πρώην πατριάρχης Μεσρόμ Μουτάφιν αρρώστησε το 2008.
Ο θάνατος του Mutafyan στις 8 Μαρτίου επέτρεψε στην κοινότητα να διεξαγάγει ψηφοφορία που είχε ζητήσει επί μια δεκαετία, αλλά οι εκλογές έχουν επίσης προκαλέσει μεγάλη διαμάχη για έναν κανονισμό που πολλοί αισθάνονται ότι έχει αποτρέψει αθέμιτα τους περισσότερους υποψηφίους από τη συμμετοχή.
Το Πατριαρχείο είναι η υψηλότερη θέση στην αρμενική κοινότητα, τόσο από θρησκευτική όσο και από κοινωνική σκοπιά. Ο πατριάρχης αναγνωρίζεται επίσης από το κράτος και διεθνώς ως ηγέτης των Αρμενίων στη χώρα και ως εκ τούτου έχει λόγο σε όλα τα υλικά και πνευματικά ζητήματα που επηρεάζουν την κοινότητά του.
Από το 1960, δεν υπήρξε μηχανισμός βέτο για τις αποφάσεις του πατριάρχη. Στην πιο δημοκρατική δομή που υπήρχε πριν από αυτή την ημερομηνία, ο Πατριάρχης θα έπρεπε να συμβουλευθεί μια συνέλευση 40 ατόμων από την κοινότητα. Δεδομένου ότι οι εξουσίες του αυξήθηκαν το 1960, αυτό δεν είναι πλέον απαραίτητο και το γραφείο του πατριάρχη έγινε όλοένα και ισχυρότερο.
Αυτό καθιστά τις εκλογές και τους ισχυρισμούς ότι διεξάγονται άδικα, ακόμη πιο σημαντικό ζήτημα για τους Αρμένιους της Τουρκίας, μια σήμερα μειονοτική κοινότητα που υπολογίζεται σε 60.000 έως 70.000 άτομα. Η διαμάχη πυροδοτήθηκε όταν ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών συνέταξε κανονισμούς σχετικά με τις εκλογές για την αντικατάσταση του Mutafyan. Αυτό περιλάμβανε την προϋπόθεση ότι οι υποψήφιοι πρέπει να προέρχονται από το Πατριαρχείο - κανόνας που αποκλείει τους 10 από τους 13 πιθανούς υποψηφίους που υπηρετούν επί του παρόντος στο εξωτερικό.
Ένας από τους τρεις υπολοίπους υποψήφιους επέλεξε να μποϋκοτάρει τις εκλογές σε σχέση με τον κανονισμό, τον οποίο ονομάζει άδικο. Οι άλλοι δύο υποψήφιοι, ο ενεργός πατριάρχης Aram Ateşyan και ο επίσκοπος Sahak Maşalyan, εξέφρασαν τη λύπη τους για την εξαίρεση των άλλων υποψηφίων αλλά δεν έχουν επίσημα αντιρρήσεις για τον κανονισμό.
Στην πραγματικότητα, το Πατριαρχείο αρνήθηκε επίσης να χρησιμοποιήσει το δικαίωμά του της αντίρρησης παρά τις έντονες επικρίσεις από την αρμενική κοινότητα.
"Είναι επειδή το τουρκικό κράτος το θέλει έτσι ή μήπως κάποια μέλη της κοινότητας έχουν οδηγήσει το κράτος να πάρει αυτή την απόφαση;"ανέφερε μέλος του Αρμενικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου, το οποίο ήταν υπεύθυνο για την εκλογική διαδικασία αλλά παραιτήθηκε "Γιατί δεν χρησιμοποίησε το Πατριαρχείο το δικαίωμά του να αντιταχθεί στην αδικία; Ένα παρόμοιο πρόβλημα επιλύθηκε στις τελευταίες πατριαρχικές εκλογές χρησιμοποιώντας το δικαίωμα αντίρρησης. "
Το πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου αναφέρεται στις εκλογές του 1998, όταν η τουρκική κυβέρνηση δήλωσε στην αρμενική εκκλησία να επιλέξει τον επόμενο πατριάρχη αντί να παραχωρήσει στην αρμενική κοινότητα ψήφο.
Το Πατριαρχείο χρησιμοποίησε το δικαίωμά του της αντίρρησης και αρκετούς μήνες αργότερα η κυβέρνηση συμφώνησε να διεξαγάγει εκλογές. Πολλοί πιστεύουν ότι η χρήση αυτού του δικαιώματος πάλι θα μπορούσε να πείσει την κυβέρνηση να επιτρέψει στους άλλους υποψηφίους να συμμετάσχουν.
Οκτώ μέλη του επιχειρηματικού συμβουλίου του Πατριαρχείου είχαν παραιτηθεί από τις ανησυχίες τους για τις εκλογές,
